Γιατί τρώμε ποπ κορν στον κινηματογράφο;

Κάποτε το ποπ κορν πωλούνταν έξω από το τσίρκο ή από παραστάσεις. Και μια μέρα μπήκε στη ζωή των κινηματογραφόφιλων. 

Το ποπ κορν έκανε την εμφάνισή του για πρώτη φορά στις ΗΠΑ το 1840, ενώ το 1885 ανακαλύφθηκε η πρώτη φορητή μηχανή για την παρασκευή του.

Το ποπ κορν ήταν φτηνό και εύκολο. Με 10 δολάρια οι πωλητές αγόραζαν πολλά κιλά από ακατέργαστο καλαμπόκι και πουλούσαν εκατοντάδες σακούλες, που τις πουλούσαν 5 ή 10 σεντς τη μία. Ήταν και πιο φτηνό για τους πελάτες, πολύ πιο φτηνό από μια σοκολάτα.

Με την πέραση που είχε ο κινηματογράφος, το ποπ κορν θεωρήθηκε ιδανικό σνακ και για εκεί.

Στην αρχή πωλούνταν σε πάγκους έξω από τον κινηματογράφο, έπειτα μπήκε μέσα ως σνακ του κυλικείου. Το 1930, όταν μια μεγάλη οικονομική ύφεση χτύπησε τις ΗΠΑ, οι ιδιοκτήτες των κινηματογράφων σκέφτηκαν να βάλουν μηχανές παρασκευής ποπ κορν εντός των αιθουσών, για να προσελκύσουν πελάτες. Και το πέτυχαν.