Σαν σήμερα: Η διάσκεψη των Ναζί στο Βάνζεε, όπου αποφασίστηκε η εξολόθρευση όλων των Εβραίων

1942 - Η διάσκεψη των Ναζί στο Βάνζεε, όπου αποφασίστηκε η εξολόθρευση όλων των Εβραίων, η λεγόμενη «τελική λύση»

Η «Διάσκεψη του Βάνζεε», έμεινε στην ιστορία ως η απαρχή του σχεδίου των Ναζί για την εξόντωση όλων των Εβραίων της Ευρώπης, την λύση στο πρόβλημα όπως έλεγαν, την «τελική λύση», όπως ονομάστηκε. «Εξοντώστε όλους τους Εβραίους!», ήταν το μήνυμα από την διάσκεψη στο προάστιο του Βερολίνου, που έγινε στις 20 Ιανουαρίου του 1942.

Ο Χίτλερ θεωρούσε μείζον ζήτημα το θέμα των Εβραίων που κατοικούσαν στις γερμανοκρατούμενες πλέον χώρες της Ευρώπης. Η εισβολή στην Σοβιετική Ένωση όξυνε το πρόβλημα για τους Ναζί. «Θα πρέπει να ξεπαστρέψουμε όποιον μας πάει κόντρα» είχε πει ο Χίτλερ σε ομιλία του, με τους στρατηγούς του να μεταφράζουν το μήνυμα ως πράσινο φως για να τελειώνουν γρήγορα με το εβραϊκό ζήτημα, που αρχικά θα ήταν η εκδίωξή του από όλα τα γερμανικά εδάφη.

Στις 31 Ιουλίου 1941 ο Γκέρινγκ έγραψε στον Ράινχαρντ Χάιντριχ, αρχηγό των υπηρεσιών ασφαλείας του Τρίτου Ράιχ, «να αναλάβει όλες εκείνες τις πρωτοβουλίες για την ολοκληρωτική λύση του Εβραϊκού Ζητήματος σε όλα τα εδάφη με γερμανική επιρροή, να συντονίσει όλες τις εμπλεκόμενες κυβερνητικές υπηρεσίες και να του υποβάλει ένα προσχέδιο για την τελική λύση του Εβραϊκού προβλήματος». Ο Γκέρινγκ ήταν γνωστό πως ήταν σαν μιλάει ο Χίτλερ. Και ο Χάινριχ το γνώριζε αυτό πολύ καλά.

Ο Χάινριχ επεξεργάστηκε το σχέδιο της απομάκρυνσης των Εβραίων από γερμανικά εδάφη και την τοποθέτηση τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, είτε στην Πολωνία είτε στην Σοβιετική Ένωση. Όμως το φθινόπωρο του 1941, όλος ο ενθουσιασμός για την κατάληψη της Σοβιετικής ένωσης σκόνταψε στην αντίσταση του Σοβιετικού στρατού. Τα τρόφιμα δεν έφταναν να θρέψουν τον πληθυσμό και όλα συνηγορούσαν πως η Γερμανία είχε μπροστά της ένα διαρκή πόλεμο. Το μυαλό του Χίτλερ πήγε κατευθείαν στους «ανεπιθύμητους». Στους Εβραίους. «Μου λένε να μην τους στείλω στο βούρκο. Ποιος νοιάζεται για τον λαό μας; Είναι ωραίο να κυριαρχεί ο τρόμος, όταν εξοντώνουμε τους Εβραίους. Γράφουμε ιστορία από φυλετική άποψη» έλεγε ο Χίτλερ.

Η σύσκεψη είχε αρχικά προγραμματιστεί για τις 9 Δεκεμβρίου στο Βάνζεε. Όμως η επίθεση των Ιαπώνων στο Pearl Harbor και η έξοδος των ΗΠΑ στον πόλεμο, συνηγόρησαν στην αναβολή της.

Περίπου 40 μέρες αργότερα, στις 20 Ιανουαρίου, η διάσκεψη έγινε στο ίδιο μέρος. Υπό την προεδρία του Χάινριχ, 14 ανώτατοι αξιωματούχοι του Γ’ Ράιχ. Δυο λίστες μοιράστηκαν, που ανέφεραν τις χώρες και τον αριθμό των Εβραίων που έπρεπε να εξοντωθούν, Στην πρώτη λίστα βρισκόταν και η Ελλάδα, με περίπου 70.000 Εβραίους τότε.

Από το 1933 μέχρι το 1941, 530.000 Εβραίοι είχαν εκδιωχθεί από την Γερμανία και παρέμεναν μόνο 170.000, είχε πει περήφανα ο Χάινριχ, ως παράδειγμα του έργου των Ναζί από τότε που ανέλαβαν την εξουσία. Πρότεινε να τους στείλουν προς την Ανατολή, όπου θα τους επιβληθεί καταναγκαστική και απάνθρωπη εργασία, ώστε να πεθάνουν από φυσικά αίτια. Θα εξαιρούνταν οι άνω των 65 Εβραίοι, αυτοί που έχουν παντρευτεί Γερμανίδες (και τα τέκνα τους) και αυτοί που έχουν στο παρελθόν πολεμήσει για την Γερμανία και έχουν τιμηθεί γι’ αυτό. Όπως ανέφερε ο Άιχμαν στην δίκη του το 1961, οι αξιωματικοί μιλούσαν για εξόντωση και εκκαθαρίσεις με τον πιο φυσικό τρόπο, απολαμβάνοντας έναν πλούσιο μπουφέ.

Αποτέλεσμα της «Διάσκεψης του Βάνζεε», ήταν η εξολόθρευση 5.500.000 Εβραίων (ίσως και περισσότερων), με τους Ναζί να διαπράττουν την μεγαλύτερη γενοκτονία στην ιστορία του κόσμου, το «Ολοκαύτωμα των Εβραίων».

1993 - Πέθανε η Audrey Hepburn

Η πανέμορφη και σπιρτόζα Βρετανίδα ηθοποιός που κατέκτησε το Χόλιγουντ και άφησε εποχή στον μεταπολεμικό κινηματογράφο, κερδίζοντας όλα τα μεγάλα βραβεία (Oscar, Tony, Emmy, Grammy).

Το πραγματικό της όνομα ήταν Audrey Kathleen Ruston και γεννήθηκε στις Βρυξέλλες στις 4 Μαΐου του 1929. Ήταν το μοναχοπαίδι του Τσεχοσλοβάκου τραπεζίτη Joseph Ruston και της Ολλανδής βαρόνης Ella van Heemstra. Έζησε την γερμανική κατοχή στην Ολλανδία αλλά έζησε και στην Αγγλία. Μετά τον πόλεμο, οι γονείς της χώρισαν και εκείνη εργάστηκε ως μοντέλο, με το ψευδώνυμο που την καθιέρωσε, Audrey Hepburn.

Της άρεσε ο χορός αλλά πείστηκε από την δασκάλα της στην υποκριτική, πως θα πετύχει ως ηθοποιός. Λίγο πριν κλείσει τα 20, άρχισε να παίζει σε θεατρικές παραστάσεις στο Λονδίνο ενώ το 1951, πρωταγωνίστησε στην πρώτη της ταινία. Δυο χρόνια αργότερα θα μεταβεί στο Χόλυγουντ για να γυρίσει και εκεί την πρώτη της ταινία, την αξέχαστη «Roman Holiday», που της έδωσε και το μοναδικό Oscar που κέρδισε στην καριέρα της.

Ακολούθησαν κι άλλες αξέχαστες κλασσικές ταινίες, όπως η «Sabrina», το «Love in the Afternoon», το «War and Peace», το «The Unforgiven», το «My Fair Lady» και φυσικά το αριστούργημα του Truman Capote, «Breakfast at Tiffany’s».

Τα δύσκολα παιδικά της χρόνια της ώθησαν να γίνει πρέσβειρα καλής θελήσεως στην UNICEF. Παντρεύτηκε δυο φορές, απέκτησε δυο παιδιά, ενώ από τα 57 της συζούσε με τον νεότερο της Ολλανδό Robert Wolders. Πέθανε από μια σπάνια μορφή καρκίνου στο έντερο, στα 64 της χρόνια, στις 20 Ιανουαρίου του 1993.