Ο Έλληνας «βασιλιάς του παγωτού» των ΗΠΑ, Θωμάς Καρβέλας

Θωμάς Καρβέλας. Το όνομα αυτό μπορεί αν μην λέει τίποτα στους Αμερικάνους. Όμως το Tom Carvel λέει πάρα πολλά. Κι αυτό γιατί είναι συνώνυμο μιας αγαπημένης λιχουδιάς, όχι μόνο των Αμερικανών, αλλά και όλου του κόσμου. Ο Θωμάς Καρβέλας, με την αμερικανική εκδοχή του ονόματός του έγινε συνώνυμο του παγωτού. Ήταν για πολλά χρόνια ο «βασιλιάς του παγωτού» στις ΗΠΑ, αφότου μετανάστευσε εκεί το 1910, σε ηλικία μόλις τεσσάρων ετών.

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1906, όπου έζησε μόλις για τέσσερα χρόνια. Το 1910 έφτασε στην Νέα Υόρκη. Ο πατέρας του αναγκάστηκε λόγο της φτώχειας να παράγει κρασί και να το πουλάει στα ελληνικά εστιατόρια την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης.

Ο μικρός Θωμάς, όπως όλοι οι Έλληνες, έκανε διάφορες χαμαλοδουλειές μεγαλώνοντας. Όπως όλοι οι μετανάστες. Έπιασε δουλειά σε μια εταιρεία αυτοκινήτων αλλά λίγο αργότερα διαγνώστηκε με φυματίωση. Οι γιατροί του συνέστησαν να φύγει από την πόλη για να γίνει καλύτερα.

Μπορεί λοιπόν να μην είχε φυματίωση, αλλά η μετακόμιση αυτή του άλλαξε την ζωή. Στα 26, βρέθηκε στο Westchester και έπιασε δουλειά ως οδηγός σε φορτηγό που μετέφερε... παγωτά.

Δυο χρόνια αργότερα θα συμβεί κάτι ακόμα, που θα τον βάλει για τα καλά στον δρόμο της επιτυχίας. Το Σαββατοκύριακο που Αμερικανοί γιορτάζουν την μνήμη των πεσόντων («Memorial Day»), είχε απίστευτη ζέστη. O Tom, μετέφερε παγωτά με το φορτηγό, ως συνήθως, αλλά εκείνη την ημέρα έτυχε να πάθει λάστιχο και από την ζέστη το παγωτό άρχισε να λιώνει.

Κατάλαβε ότι το παγωτό θα πάει χαμένο. Έστησε έναν πάγκο και άρχισε να πουλά το μισολιωμένο παγωτό. Ξεπούλησε μέσα σε λίγες ώρες, κερδίζοντας το μεγάλο για την εποχή ποσό, των 3.500 δολαρίων.

Του ήρθε ιδέα. Τα soft παγωτά. Και δεν άφησε ούτε στιγμή να πάει χαμένη. Πουλούσε για τα επόμενα δυο χρόνια τα soft παγωτά στο ίδιο σημείο. Ήταν απλό και εμφανές. Ο κόσμος ήθελε κρεμώδη παγωτά. Γι’ αυτό δημιούργησε μια μηχανή. Την γνωστή μηχανή που σήμερα αγοράζουμε το λαχταριστό παγωτό μηχανής. Μπορεί οι Βρετανοί να το είχαν βρει πρώτοι, αλλά ο Tom Carvel δημιούργησε ένα εξελιγμένο μηχάνημα από το οποίο μπορούσε να αντλήσει παγωτό μηχανής από κρέμα ζαχαροπλαστικής.

Το 1936 άνοιξε το πρώτο του κατάστημα. Επινόησε μια ακόμα ιδέα και έκανε τα παγωτά του ανάρπαστα. Όποιος έπαιρνε ένα παγωτό, έπαιρνε άλλο ένα δώρο. Από το 1945 και μετά ο Carvel θα αρχίσει να εξαπλώνεται. Έκανε την επιχείρησή του franchise και ίδρυσε την σχολή του, όπου εκπαίδευε του καινούργιους του υπαλλήλους. Το 1980, στην ανατολική ακτή υπήρχαν περίπου 700 καταστήματα με την επιγραφή Carvel.

Η εμφάνισή του τον έκανε τον ιδανικό παγωτατζή. Ή μήπως η εικόνα του παγωτατζή, όπως την έχουμε στο μυαλό μας, από τις παλιές ταινίες εμπνεύστηκε από αυτόν; Είχε γαλάζια μάτια και μουστάκι και ήταν πολύ καλός με τα παιδιά. Ήταν ο πρώτος ιδιοκτήτης εταιρείας που πρωταγωνίστησε σε ραδιοφωνικό και τηλεοπτικό σποτ. Και συνήθιζε να αστειεύεται γι’ αυτό, όταν τον ρωτούσαν για το πως το αποφάσισε. «Δεν μπορούσα να βρω κάποιον φθηνότερο από εμένα», έλεγε.

Το 1985, ήταν γνωστός σε όλη την Αμερική. Τα παγωτά του εμφανίστηκαν σε επεισόδια των «The Simpsons» και σε πολλές ακόμα τηλεοπτικές σειρές, ενώ όλο και περισσότερος κόσμος τα θεωρούσε ότι καλύετρο κυκλοφορεί στην αμερικανική αγορά.

Ήταν ένας εξαιρετικά καλός και έξυπνος άνθρωπος. Από τα 31 του είχε παντρευτεί την γυναίκα του Αγνή, αλλά δεν είχε κάνει παιδιά. Το 1989 και σε ηλικία 83 ετών, πέθανε αιφνιδιαστικά στον ύπνο του από ανακοπή καρδιάς. Λίγες μέρες νωρίτερα, είχε εκμυστηρευτεί σε πολύ καλούς του φίλους, ότι η γραμματέας του και ο δικηγόρος του τα είχαν βρει και σχεδίαζαν την «εξόντωσή» του.

Ο αιφνίδιος τρόπος του θανάτου του δεν του έδωσε το δικαίωμα να αλλάξει την διαθήκη του. Οι δικηγόροι διεκδίκησαν μέσω δικαστικής διαμάχης την περιουσία του από την οικογένειά του. Μάλιστα, 20 χρόνια μετά τον θάνατό του, η ανιψιά του ζήτησε να γίνει εκταφή της σορού του ώστε να διαπιστωθεί αν δηλητηριάστηκε, όπως εκείνη πίστευε. Το αίτημα δεν έγινε δεκτό και οι δικαστικές διαμάχες συνεχίζονται μέχρι και σήμερα, 28 χρόνια μετά τον θάνατό του, με την περιουσία του καλόκαρδου και γλυκομίλητου Έλληνα «βασιλιά του παγωτού», να εκτιμάται σε πολλά εκατομμύρια δολάρια.