Ο δολοφόνος που σκότωνε σαν να παίζει παρτίδα σκάκι

Η Ρωσία τα τελευταία χρόνια πρωταγωνιστεί στις περισσότερες ιστορίες serial killer, η πτώση της Σοβιατικής Ένωσης, η κακή οικονομική κατάσταση της χώρας, η ανεξέλεγκτη κατανάλωση αλκοόλ, η κατάρρευση των οικογενειακών δεσμών, έχει δημιουργήσει το περιβάλλον για να ευδοκιμήσει η βία.

Ο Αλεξάντερ Πιτσούσκιν, λάτρευε δύο πράγματα. Το σκάκι και τους φόνους. Μανιακός με το σκάκι αποφάσισε να δολοφονήσει 64 ανθρώπους όσα και τα τετραγωνάκια από το σκάκι. Σταμάτησε στους 48, αφου οι αρχές ήρθαν στα ίχνη του μετά από πολλά χρόνια ερευνών.

Ο Πιτσούσκιν γεννήθηκε το 1974 στη Ρωσία. Ο πατέρας αλκοολικός, εγκατέλειψε την οικογένειά του, όταν ακόμα ήταν βρέφος. Η μητέρα του ανεπαρκής, τον έκλεισε σε ένα σχολείο με παιδία για ειδικές ανάγκες, επειδή ως βρέφος έπεσε από την κούνια και χτύπησε στο κεφάλι. Εκεί του κόλλησαν το παρατσούκλι ο «καθυστερημένος».

Ο παππούς του πιστεύοντας στις δυνατότητές του, αναλαμβάνει την ανατροφή του. Του μαθαίνει σκάκι, και ο Αλεξάντερ ζει μια κανονική ζωή για πρώτη φορά. Όμως όταν ο παππούς πεθαίνει αναγκαστικά γυρνάει στο σπίτι της μητέρας του. Όπου πέφτει θύμα σχολικού εκφοβισμού, και της πλήρης αδιαφορίας της μητέρας του.

Αρχίζει το αλκοόλ και την παραβατική δραστηρίοτητα. Ήθελε να νιώθει σημαντικός, ανώτερος, ότι μπορεί να ελέγχει τις ζωές των άλλων. Για αυτό ξεκίνησε τους φόβους, για να βλέπει στο βλέμμα τους τον οίκτο και να τον παρακάλενε να τους αφήσει. Πιστεύουν ότι ο πρώτος του φόνος έγινε το 1992, όταν ήταν ακόμα 18 ετών. Σκότωσε συμμαθητή του και αγόρι μιας κοπέλας που του άρεσε. Το άτυχο αγόρι βρέθηκε στο διαμέρισμά του νεκρό από την αστυνομία. Στην αρχή θεωρήθηκε ότι ο νεαρός είχε αυτοκτονήσει. Αργότερα, ο Πιτσούσκιν είπε: «Η πρώτη δολοφονία είναι σαν τον πρώτο έρωτα. Σου μένει αξέχαστη»

Τα θύματά του ήταν κυρίως ηλικιωμένοι και άστεγοι. Με ένα μπουκάλι βότκα τους κέρδιζε την εμπιστοσύνη και έπειτα τους σκότωνε με ένα σφυρί. Τους χτυπούσε στο κεφάλι, αλλά δεν τους σκότωνε ακαριαία, ήθελε να τους βλέπεις να παρακαλάνε για τη ζωή τους. Τους έθαβε στο πάρκο Μπίτσα. Τα πτώματα ήταν παραμορφωμένα, πραγμα που πιστοποιεί το μίσος τους για τους συνανθρώπους του. Τελευταίο θύμα του ήταν η 36χρονη Μαρίνα Μοσκαλίοβα, συνάδελφός του στο σουπερμάρκετ που δούλευε. Της άνοιξε  το κεφάλι με το σφυρί και ανάμεσά στα μάτια της είχε καρφώσει μικρά ξυλάκια. Για κακή του τύχη η γυναίκα είχε αφήσει ένα σημείωμα στο γιο της ότι θα πάει μια βόλτα με τον Πιτσούσκιν. Η αστυνομία βρήκε πάνω στο πτώμα ένα εισιτήριο και έτσι κατάφερε να εντοπίσει τη διαδρομή που είχαν κάνει, από τις κάμερες παρακολούθησης στο μετρό. Έτσι, αποδείχθηκε ότι η άτυχη γυναίκα ήταν μαζί του.

Οδηγήθηκε σε δίκη μέσα σε γυάλινο κουτί, αλεξίσφαιρο, καθως χιλιάδες κόσμου προσήλθαν με σκοπό να εκδικηθούν για τα θύματα. Ο ίδιος περιέγραφε ατάραχος τα εγκλήματά του, και υποστήριζε ότι ένιωθε Θεός όταν αφαιρούσε μια ζωή. Χρειάστηκαν ειδικοί επιστήμονες να κρίνουν την ψυχική του υγεία, έκριναν ότι οι φόνοι ήταν σεξουαλικό υποκατάστατο για τον Αλεξάντερ, καθώς δεν είχε ερωτικές εμπειρίες μέχρι τότε.

Φυλακίστηκε σε πολλές φορές ισόβια, και για πάντα στην απομόνωση, καθώς θα έπεφτε θύμα λιντσαρίσματος.