Ο ζωγράφος που υποστηρίζει ότι έχασε την παρθενιά του από εξωγήινη

Ο David Huggins είναι 72 ετών και η ιστορία του θα μπορούσε να είναι σενάριο επεισοδίου των X-Files.

Ζει στο Hoboken, μια αμερικανική κωμόπολη, με τη γυναίκα και το γιο του και εργάζεται σε ένα delicatessen. Νέος φοίτητε στο Art Students League της Νέας Υόρκης, όπου και έγινε ζωγράφος. Σε κάποια φάση, κατά τη διάρκεια της «απόλυτα φυσιολογικής ζωής» του, «άρχισε να θυμάται πράγματα».

Οι αναμνήσεις του Huggins άρχισαν να γίνονται σταδιακά πολύ λεπτομερείς. Θυμάται ότι είχε απαχθεί από τους εξωγήινους σε πολλές περιπτώσεις, αν και το «απήχθη» μπορεί να μην είναι η σωστή λέξη - οι εμπειρίες του Huggins ήταν ως επί το πλείστον ευχάριστες και έτσι είναι πλέον αρκετά πρόθυμος να βοηθήσει τους εξωγήινους με οποιονδήποτε τρόπο επιθυμούν.

Υποστηρίζει ότι έχασε την παρθενιά του από ένα θηλυκό «εξωγήινο υβρίδιο» που ονομάζει Crescent, όταν ήταν δεκαεπτά χρονών. Ο Huggins ισχυρίζεται ότι έκαναν μαζί «πάνω από πενήντα υβριδικά εξωγήινα παιδιά»,με τις λεπτομέρειες των συνευρέσεων και των γεννήσεων μάλιστα να είναι αξιοσημείωτες.

Προσπάθησε να θυμηθεί τις συναντήσεις απαγωγής του, αλλά δεν του άρεσε, ήταν πολύ καταθλιπτικές. Οι εμπειρίες του δεν ήταν τέτοιες. Έτσι αφιερώθηκε στην τέχνη του ως έκφραση των ζωντανών του αναμνήσεων.

Η Crescent είναι μακράν η σημαντικότερη εξωγήινη στις αφηγήσεις του Huggins. Όπως λέει, περπατούσε μέσα από ένα δάσος στη Georgia προς μια λίμνη. Την είδε να κάθεται δίπλα σε ένα δέντρο. Η Crescent είχε μια απόλυτα φυσιολογική ανθρώπινη εμφάνιση εκτός από το κεφάλι της - το χλωμό, μυτερό της πρόσωπο είχε μεγάλα μαύρα μάτια και φορούσε περούκα. Έβγαλαν τα ρούχα τους και οι δύο και σύντομα έχασε την παρθενιά του.

Γράφει για την εμπειρία του:

Με πήγε σε ένα δωμάτιο και ήταν γεμάτο με μωρά και έπρεπε να τα αγγίξω όλα. Το ανθρώπινο άγγιγμα ήταν πολύ σημαντικό. Την πρώτη φορά που άγγιξα ένα από τα μωρά, στατικός ηλεκτρισμός ξεπήδησε από το χέρι μου προς το μωρό. Τότε είπα στην εξωγήνη: «Ω, το είδατε αυτό;».

Έτσι έφτασα και άγγιξα το μωρό. Ξύπνησα το επόμενο πρωινό, εξαντλημένος και κοιμήθηκα όλη μέρα. Όμως, εκείνο το βράδυ, ένα πλάσμα που έμοιαζε με έντομο με οδήγησε σε μια την πόρτα. Ήμασταν μπροστά σε αυτήν την πόρτα και υπήρχε αυτό το λαμπρό φως. Το πλάσμα είπε ότι έπρεπε να πάω μέσα στο δωμάτιο με το φως, οπότε μπήκα μέσα και ήταν απίστευτο. Το φως περνούσε μέσα μου. Ήμουν εκεί για λίγα λεπτά.

Το επόμενο πρωί, όταν ξύπνησα, είχα απίστευτη ενέργεια και αισθάνθηκα πραγματικά ενεργοποιημένος για μερικές εβδομάδες μετά.

Ευτυχώς για εμάς, ο Huggins αξιοποίησε το καλλιτεχνικό του ταλέντο για να καταγράψει τις αναμνήσεις του, των είτε πραγματικών είτε φανταστικών γεγονότων.

Είναι πολύ καλή σχεδιασμένα, η χρήση του χρώματος είναι καλή και είναι ευχάριστο να τα βλέπει κανείς. Το έργο του σχεδόν ισοδυναμεί με μια τέλεια ζωγραφική αναπαράσταση ολόκληρου του μύθου «Area 51» που ήταν τόσο γνωστός από τα μέσα του περασμένου αιώνα.

Το 2009, η Farah Yurdozu δημοσίευσε ένα βιβλίο coffee-table για τον Huggins με τον τίτλο «Love in an Alien Purgatory» που αναπαράγει πολλά από τα έργα του.

Επίσης, ο Huggins είναι το θέμα ενός επικείμενου ντοκιμαντέρ από τον Brad Abrahams που ονομάζεται «Love and Saucers», το οποίο μοιάζει πολύ ενδιαφέρον.