Προϊόντα ευρείας κατανάλωσης που σχεδιάστηκαν για άλλη χρήση

Η εφευρετικότητα του ανθρώπου είναι ασύλληπτη, ωστόσο μερικά πράγματα έρχονται σαν σύλληψη αφού προηγηθεί ένα λάθος...

Σπουδαίες επιστημονικές ανακαλύψεις βασίστηκαν σε αποτυχημένα πειράματα ή τυχαία παρατήρηση. Το ίδιο συνέβη και με μερικά πολύ δημοφιλή προϊοντα που δημιουργήθηκα τυχαία.

Coca Cola

Ο φαρμακοποιός John Pemberton, ένας βετεράνος του αμερικανικού εμφύλιου, δημιούργησε ένα ρόφημα από καρπούς κόλα και φύλλα κόκας. Το συνέστησε στους στρατιώτες που έπαιρναν μορφίνη για τα τραύματα προκειμένου να θεραπεύσουν το νευρικό τους σύστημα. Αργότερα, έφτιαξε μια επιχείρηση που μετέτρεψε την ανακάλυψη του σε αναψυκτικό, αλλά τελικά πούλησε όλες τις μετοχές του. Οι νέοι ιδιοκτήτες άρχισαν να παράγουν Coca-Cola με φύλλα κόκας απαλλαγμένα από κοκαΐνη.

Post-it

Ο δρ. Spencer Silver βρισκόταν στη διαδικασία δημιουργίας μιας μόνιμης κόλλας, αλλά η κόλλα που προέκυψε δεν ήταν αρκετά ισχυρή και τα αντικείμενα ξεκολλούσαν εύκολα. Στη συνέχεια, ο συνάδελφός του, ο Arthur Fry, πρότεινε να χρησιμοποιήσει αυτό το συγκολλητικό για να δέσει τους σελιδοδείκτες του στο βιβλίο του. Σύντομα, κολλώδη χαρτιά για σημειώματα εμφανίστηκαν στα καταστήματα και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται παγκοσμίως.

Βαζελίνη

Στα μέσα του 19ου αιώνα, οι εργάτες των πετρελαιοπηγών πάλευαν συνεχώς με την κηρώδη ουσία που συσσωρευόταν στις αντλίες. Ωστόσο, ο Βρετανός χημικός Robert Chesebrough είδε μια ευκαιρία: πήρε μέρος αυτού του «πετρελαϊκού πολτού», έκανε κάποια έρευνα και διαπίστωσε ότι είχε πράγματι χρήσιμες ιδιότητες. Ως αποτέλεσμα, το εύρος της χρήσης του σε αυτά τα πρώτα χρόνια έγινε τεράστιο - από τη θεραπεία των πληγών μέχρι τον καθαρισμό των χαλιών.

Φακελάκια του τσαγιού

Το 1904, ο Thomas Sullivan, εισαγωγέας τσαγιού και καφέ από τη Νέα Υόρκη, αποφάσισε να πουλήσει τσάι με περισσότερο στυλ, τοποθετώντας το σε φακελάκια από μετάξι. Οι πελάτες του βρήκαν την καινοτομία ελκυστική, αλλά για έναν άλλο λόγο: αποδείχθηκε ότι ήταν πιο βολικό να ετοιμάζουν το τσάι μέσα στα πορώδη φακελάκια. Ως αποτέλεσμα, οι πωλήσεις αυξήθηκαν στα ύψη και η ιδέα έγινε παγκοσμίως δημοφιλής.

Listerine

Ο Joseph Lawrence επινόησε αυτό το αντισηπτικό το 1879 για να καθαρίζει τα χειρουργικά εργαλεία. Το όνομα του το πήρε από το χειρουργό Dr. Joseph Lister. Ωστόσο, οι άνθρωποι είδαν τις δυνατότητές τους και άρχισαν να το χρησιμοποιούν παντού: θεραπεία τραυμάτων, οδοντιατρική, θεραπεία πιτυρίδας και μυκήτων και ακόμη και ως αποσμητικό. Έγινε ευρέως δημοφιλές στη δεκαετία του `20 όταν κυκλοφόρησε η πρώτη διαφήμιση για το Listerine. Ένα κορίτσι δεν ήθελε να πλησιάσει τον αρραβωνιαστικό λόγω της δυσάρεστης αναπνοής του και αναρωτιόταν: «Μπορώ να είμαι ευτυχισμένη μαζί του, με αυτό;».

Viagra

Η Pfizer αναζητούσε θεραπεία μιας καρδιακής διαταραχής, αλλά οι κλινικές δοκιμές έδειξαν ότι το νέο φάρμακο ήταν απολύτως άχρηστο από αυτή την άποψη. Ωστόσο, παρατηρήθηκε μια ασυνήθιστη παρενέργεια: η ουσία επηρέαζε έντονα τη ροή του αίματος στην περιοχή της πυέλου. Έτσι γεννήθηκε το διάσημο αφροδισιακό.

Φούρνος μικροκυμάτων

Λίγοι γνωρίζουν ότι ο φούρνος μικροκυμάτων, όπως τον ξέρουμε, δεν επινοήθηκε σκόπιμα. Ένας υπάλληλος της Raytheon, ο μηχανικός Percy Spencer, δοκίμαζε εξοπλισμό ραντάρ και διαπίστωσε ότι τα μικροκύματα από ένα ενεργό ραντάρ έλιωσαν μια μπάρα σοκολάτας στην τσέπη του. Ο Percy είδε μια ευκαιρία σε αυτό και έβαλε καλαμπόκι πάνω στο μάγνετρο - και εγένετο ποπ κορν. Αυτή ήταν η ανακάλυψη του αιώνα!