Πώς ζούσαν οι χίπις το 1960;

Ήθελαν να αλλάξουν τον κόσμο. Συγκρούστηκαν με ιδέες που ήταν καλά εδραιωμένες, αμφισβήτησαν αξίες και δημιούργησαν δικές τους κοινότητες. Εκεί με το πνεύμα της αλλαγής, έχτιζαν το νέο κόσμο που θα φιλοξενούσε τα όνειρα τους.

Η αντικουλτούρα των χίπις (στην Ελλάδα τους αποκαλούσαν και «Παιδιά των Λουλουδιών») ήταν βασικά ένα νεανικό κίνημα που ξέσπασε στις Η.Π.Α στα μέσα του 1960, και διαδόθηκε ταχέως και σε άλλες χώρες σε όλον τον κόσμο.

Η ετυμολογία του όρου «χίπις» προέρχεται από την αγγλική λέξη «hipster» (πρόκειται για εκείνον που απορρίπτει την υπάρχουσα κουλτούρα και υποστηρίζει πιο ελεύθερες απόψεις), και αρχικά χρησιμοποιήθηκε για να περιγράψει τα άτομα με αντικοινωνική συμπεριφορά που είχαν μετακομίσει στο Greenwich Village της Νέας Υόρκης, ένα προάστιο του Haight-Ashbury που ανήκει στο Σαν Φρανσίσκο, και σε άλλες τέτοιες αστικές περιοχές.

Εγκατέλειψαν τις περιοχές που ζούσαν, για να εγκατασταθούν μακρία από αστυνομικές και νόμους. Τουλάχιστον έτσι πίστευαν. Έμπλεξαν τις θρησκείες μεταξύ τους, παράτησαν τους όρους ιδιοκτησία και ατομικότητα, έκαναν χρήση μαλακών ναρκωτικών, ήταν ελεύθεροι από σεξουαλικές πεποιθήσεις της εποχής. 

Βρήκαν απέναντι τους μια πολύ συντηρητική Αμερική, με βαθίες θρησκευτικές πεποιθήσεις, υπέρμαχος της μονογαμίας και της οικογένειας.