Igorrr Live in Athens

Από που να αρχίσεις πραγματικά να περιγράφεις το "Savage Sinusoid", έσχατο δισκογραφικό δημιούργημα των Igorrr...

Όσοι είναι συμφιλιωμένοι με το πνευματικό παιδί του Gautier Serre εύκολα θα καταλάβουν πως κάθε τέτοια προσπάθεια θα ήταν άσκοπη και ανώφελη, ενώ οι πιο αμύητοι θα εξακριβώσουν και μόνοι τους πως ακόμη και μια σωρεία προσδιοριστικών επιθέτων στέκεται ανεπαρκής για να περιγράψει την εφευρετικότητα, το πάθος, το νεύρο αλλά και τη μοναδική ικανότητα που η μουσική μονάδα που ακούει στο όνομα Igorrr έχει στο να γκρεμίζει τα τείχη ανάμεσα στα μουσικά είδη, με κάθε της καλλιτεχνικό εγχείρημα. "Από τη μικρή μου ηλικία, μου άρεσε να ακούω μουσική χωρίς όρια, να βρω μια μπάντα που δεν έχει καλλιτεχνικούς περιορισμούς. Πότε μου δεν το κατάφερα κι έτσι αποφάσισα να κάνω αυτή τη μουσική μόνος μου. Όταν είσαι έφηβος και σου αρέσει η ηλεκτρονική μουσική, το death και το black metal, η Βαλκανική μουσική, η κλασική μουσική, το baroque και η Ινδιάνικη μουσική και θες να τα ενώσεις όλα μεταξύ τους, αλλά δεν έχεις καθόλου χρήματα και ευκαιρίες να το κάνεις, θα ψάξεις και -αργά ή γρήγορα- θα βρεις έναν τρόπο." λέει ο Gautier Serre, έχοντας πλέον τραβήξει χιλιάδες βλέμματα πάνω του, από τη κυκλοφορία του ντεμπούτο "Poisson Soluble", το 2006 και μετά. Μέσα σε μια δεκαετία, και ενόσω οι ικανότητές του εξελίσσονταν και η φήμη των Igorrr μεγάλωνε, ο Serre ξεκίνησε σταδιακά να απαγκιστρώνεται από την αμιγώς ηλεκτρονική μουσική, προσθέτοντας όλο και περισσότερα ζώντανα όργανα στις δουλειές του. Η κορύφωση της προσπάθειας αυτής, έλαβε χώρα το 2012, με την κυκλοφορία του "Hallelujah" που και πάλι ποιοτικά στέκεται ένα σκαλοπάτι κάτω από το νεότερο "Savage Sinusoid", που άλλωστε αποτελεί προϊόν μιας τετραετούς προσπάθειας για σύνθεση, ηχογράφηση και τελειοποίησή σε όλα τα επίπεδα.

Έχοντας θεμελιωδώς επηρεαστεί από καλλιτέχνες όπως οι Meshuggah, Chopin, Cannibal Corpse, Bach, Domenico Scarlatti, Taraf de Haidouks και Aphex Twin, ίχνη των οποίων μπορεί κανείς να βρει σκόρπια κατά μήκος της δισκογραφίας τους, οι Igorrr δεν ενδιαφέρονταν ποτέ να μείνουν στάσιμοι ή να ανακυκλώνουν τις ίδιες τους τις ιδέες κι έτσι η δουλειά τους εξελίχθηκε με τρόπο και ρυθμό ανάλογο αυτού. Τα τελευταία χρόνια, το σχήμα τείνει να μετατραπεί σε κάποιου είδους κολεκτίβα, από το one man project που αποτελούσε τα πρώτα χρόνια ύπαρξής του, γεγονός το οποίο διεύρυνε ακόμη περισσότερο το δημιουργικό πεδίο της μουσικής τους, χωρίς όμως να θυσιαστεί οτιδήποτε από την ακεραιότητά της. Κι ενώ το αποτέλεσμα της προσπάθειας των Igorrr μπορεί να αποτελεί μια πρόκληση για τους μέσους ακροατές, ο Serre δεν μοιάζει να έχει πρόθεση ή διάθεση να μπερδέψει ή να ξενίσει οποιονδήποτε εξ' αυτών. "Με ενδιαφέρει να κάνω τη μουσική που αγαπάω και μόνο, χωρίς να διερωτώμαι αν ακούγεται πολύ περίπλοκη ή αν τοποθετείται μακριά από αυτό που αρέσει στον μέσο άνθρωπο. Θέλω να κάνω μουσική η οποία βγάζει νόημα στα δικά μου αυτιά, χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις, μουσική που θυμίζει ένα μεγάλο πάρτυ με metalheads, electronic nerds, λάτρεις της κλασικής και της baroque μουσικής και αθίγγανους βιολιστές οι οποίοι μεθοκοπούν και όλοι μαζί ενώνουν τις δυνάμεις τους, για να εξορύξουν ότι καλύτερο υπάρχει μέσα σε κάθε μουσικό είδος. Μπορεί όλο αυτό να αποτελεί πρόκληση κάποιες φορές, αλλά δεν είναι αυτός ο σκοπός, μιας που η μουσική αυτή σε μένα ηχεί φυσιολογική, οπότε και μου είναι αδύνατο να αντιληφθώ τέτοιου είδους όρια." Παρ' όλα αυτά παραδέχεται πως ο Ηράκλειος άθλος που έχει θέσει στον εαυτό του δουλεύοντας πάνω στη δημιουργία του "Savage Sinusoid" είχε την αίσθηση του να προσπαθείς να κάνεις ζογκλερικά με ένα εκατομμύριο διαφορετικά μπαλάκια μονομιάς. "Όσο περισσότερο διεισδύεις σε κάθε μουσικό είδος, τόσο περισσότερο αντιλαμβάνεσαι πόσο λίγα γνωρίζεις για αυτό."

Για να ολοκληρώσει το όραμα του "Savage Sinusoid" ως έναν δίσκο χωρίς samples, ο Serre επανένωσε τις δυνάμεις του με τους τραγουδιστές Laurent Lunoir και Laure Le Prunenec και συνεργάστηκε με πολύ περισσότερους μουσικούς, απ' ότι σε οποιαδήποτε από τις προηγούμενες κυκλοφορίες του. Παραμένοντας ο βασικός συνθέτης, ο Serre κατάφερε να υιοθετήσει μια ανοιχτόμυαλη προσέγγιση, μην αγνοώντας προτάσεις που του γίνονταν από το καλλιτεχνικό του περιβάλλον, διατηρώντας πάντα τη βασική του πρόθεση, που δεν ήταν άλλη από το να δημιουργήσει ένα όσο το δυνατόν καλύτερο album. Ηλεκτρονικά στοιχεία, ακορντεόν, σαξόφωνο, σιτάρ, αρπίχορδο, μαντολίνο και έγχορδα παντρεύονται αρμονικά με τα ανελέητα blastbeats του Sylvain Bouvier, συμπαγή κιθαριστικά riffs, ντεθμεταλλάδικες κραυγές και καθηλωτικά οπερετικά φωνητικά, κι όσο χαοτικό κι αν αυτό φαντάζει, το στοιχείο που δεν εκλείπει ποτέ από το "Savage Sinusoid" είναι μια εγκάρδια και έμψυχη προσήλωση στο συναίσθημα. "Όταν πρόκειται για metal κραυγές και οπερετικά φωνητικά, δεν με ενδιαφέρει η γνώμη κανενός. Απλά συγκεντρώνομαι στο πως ηχούν και όχι στο τι λένε. Με ενδιαφέρει η γλώσσα της καρδιάς και όχι η γλώσσα του μυαλού." Ο τίτλος του album στην πραγματικότητα αντικατοπτρίζει τη φύση της μουσικής που περιέχεται σε αυτό. Το "Savage" (άγριο) στοιχείο δεν χρειάζεται καμία εξήγηση ενώ το "Sinusoid" που αποτελεί μια μαθηματική καμπύλη που περιγράφει μια ομαλή επαναλαμβανόμενη ταλάντωση, περιγράφει την πειραματική σκοπιμότητα της μουσικής. "Δεν πρόκειται για pop μουσική με εμπορικούς στόχους, είναι περισσότερο κάτι σαν έρευνα, μια μουσική εμπειρία. Εξετάζοντάς το μακροσκοπικά, στη μουσική των Igorrr, υπάρχουν παράλληλες συνιστώσες, οι οποίες μπορούν να ταυτιστούν με τη θεωρία των χορδών, η οποία ενοποιεί αντιφατικές επιστημονικές υποθέσεις σχετικά με το πως λειτουργεί το σύμπαν, αν φυσικά κάποιος ενδιαφέρεται να εμβαθύνει σε αυτή τη πλευρά των πραγμάτων."

Όπως και σε κάθε άλλο album των Igorrr, οι λέξεις ποτέ δεν θα είναι αρκετές για να αιχμαλωτίσουν το δημιουργικό μεγαλείο του "Savage Sinusoid" και μόνο κατά την έκθεση σε αυτό, μπορεί κάποιος πραγματικά να το εκτιμήσει. Έχοντας εκπληρώσει το νεανικό του όνειρο για μουσική δίχως όρια, ο Serre ανταμείφθηκε, καταφέρνοντας τελικά να συγκεντρώσει μια λεγεώνα ομοϊδεατών, που αγκάλιασε εγκάρδια τη μουσική του. Όπως κάθε μουσικός εκεί έξω, ελπίζει πως η δημοτικότητα του θα αυξηθεί, κάτι το οποίο μοιάζει αναπόφευκτο από τη κυκλοφορία του "Savage Sinusoid" και μετά. "Η μουσική μου είναι πολύ προσωπική, και πάντα ενθουσιάζομαι όταν βλέπω ανθρώπους να την νιώθουν και να καταλαβαίνουν τι τελικά έχω δημιουργήσει. Το να κατακτήσω τον κόσμο με τρελές ιδέες όπως αυτές που συνέλαβα στο μικρό μου στούντιο, ήταν κάτι που ποτέ δεν περίμενα να συμβεί, και το να φτάνεις στην άλλη πλευρά του πλανήτη και συναντάς ανθρώπους που γνωρίζουν τα τραγούδια σου απ' έξω, είναι πραγματικά εξωπραγματικό."

www.igorrr.com | www.facebook.com/IgorrrBarrroque | http://www.metalblade.com/us/artists/igorrr/