Τα Σκόπια... έφτιαξαν χάρτη που περιλαμβάνει τη μισή Ελλάδα

Οταν η λεγόμενη οργάνωση «Ενωμένοι Μακεδόνες» σχεδίαζε την πραγματοποίηση ανοιχτής εκδήλωσης σε πάρκο στο Τορόντο του Καναδά για να εισαγάγουν τα παιδιά και τα εγγόνια των μελών τους στον «μακεδονικό» αλυτρωτισμό δεν γνώριζαν ότι πρόσφεραν -στην αφέλειά τους- ένα μεγάλο όπλο στην ελληνική διπλωματία και στους νομικούς του υπουργείου Εξωτερικών.

Εκατοντάδες Σκοπιανοί του Καναδά μαζεύτηκαν στις 6 Αυγούστου με την ευκαιρία, όπως ανέφερε η διαφήμισή τους στην εφημερίδα «Toronto Star», του εορτασμού της «Εθνικής Ημέρας της Μακεδονίας» (Ilinden) και, βεβαίως, για να εξαπολύσουν άθλια επίθεση εναντίον της Ελλάδας, η οποία δήθεν τους κλέβει την Iστορία και τον πολιτισμό τους. Τα μέλη της συγκεκριμένης οργάνωσης χαρακτηρίζονται από αρρωστημένο εθνικισμό και σύμφωνα με πληροφορίες αποτελούν την αιχμή του αλυτρωτισμού που πηγάζει από το κόμμα του πρώην πρωθυπουργού Νίκολα Γκρουέφσκι.

Ο επίμαχος χάρτης της «Μεγάλης Μακεδονίας» που φτάνει μέχρι τη Λάρισα

Στην αλυτρωτική εκδήλωση, όπου κυριαρχούσε η ιδέα της «Μεγάλης Μακεδονίας» η οποία φτάνει μέχρι και τη... Λάρισα, παραβρέθηκαν οι εκπρόσωποι της νέας κυβέρνησης των Σκοπίων, που υποτίθεται ότι είναι λιγότερο εθνικιστές από τους προηγούμενους, και οι οποίοι διαβεβαίωσαν την αμερικανική κυβέρνηση και τους γραφειοκράτες των Βρυξελλών ότι θα τερματίσουν πάραυτα την προπαγάνδα του αλυτρωτισμού.

Το φωτογραφικό υλικό που δημοσιεύτηκε στην ιστοσελίδα του «ΘΕΜΑτος» και οι νέες φωτογραφίες που δημοσιεύονται σήμερα, όπως και η ομιλία του γενικού προξένου και των υπόλοιπων ομιλητών, αποτελούν πλέον στοιχεία που θα χρησιμοποιηθούν από το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών στο Διεθνές Δικαστήριο, το οποίο στην προηγούμενη απόφασή του δεν αποδέχθηκε την ελληνική παρέμβαση ότι η εθνικιστική κυβέρνηση του Γκρουέφσκι έχει ως κορμό της πολιτικής της τον αλυτρωτισμό. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο εθνικισμός των Σκοπιανών ανάγκασε τους Αμερικανούς να αλλάξουν άρδην την πολιτική τους στο εθνικό θέμα.

Ενώ συνεχίζουν να αναγνωρίζουν το γειτονικό κράτος με τη συνταγματική του ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας», η αδιάλλακτη στάση του Γκρουέφσκι τούς ανάγκασε να ταχθούν εναντίον του. Οπως μας είπε ανώτερος Ελληνας αξιωματούχος, οι Αμερικανοί -και ειδικά η Βικτόρια Νούλαντ που ήταν απέναντι στην Ελλάδα σε όλα τα εθνικά θέματα- σταμάτησαν να ενοχλούν την Αθήνα όταν η πρώην υφυπουργός Εξωτερικών διέκοψε συνάντηση με τον πρώην πρωθυπουργό των Σκοπίων φεύγοντας έντονα εκνευρισμένη.

Η κυρία Νούλαντ ήταν αυτή που έστησε διάφορα σκηνικά εναντίον της Ελλάδας στις Βρυξέλλες και στο Βουκουρέστι, στην προσπάθειά της να εξυπηρετήσει τους Σκοπιανούς. Και ήταν η ίδια που σχεδίασε στη σύνοδο του ΝΑΤΟ στη ρουμανική πρωτεύουσα την ένταξη των Σκοπίων στην Ατλαντική Συμμαχία, όταν αναγκάστηκε ο τότε πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η τότε υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη να θέσουν το βέτο που τάραξε την αμερικανική διπλωματία.

Ο χάρτης και τα αλυτρωτικά σύμβολα

Η εκδήλωση των Σκοπιανών στο Τορόντο είχε ως guest star τον πρόξενο Γιόβιτσα Παλατσέφσκι, ο οποίος παραβίασε την εντολή της νέας κυβέρνησης για τερματισμό δηλώσεων υπέρ των εδαφικών διεκδικήσεων εναντίον της Ελλάδας και της Βουλγαρίας. Και η συγκεκριμένη εκδήλωση, αλλά κυρίως η συμμετοχή του γενικού προξένου που της έδωσε επίσημο χαρακτήρα, παραβίασαν για μία ακόμη φορά την Ενδιάμεση Συμφωνία, την οποία η Αθήνα τηρεί με ακρίβεια. Οπως δείχνουν και οι φωτογραφίες, κάτι που κατήγγειλε το ελληνικό υπουργείο Εξωτερικών, «ο κ. Παλατσέφσκι απηύθυνε χαιρετισμό από εξέδρα με φόντο αλυτρωτικά σύμβολα και χάρτη των Σκοπίων στον οποίο συμπεριλαμβάνονται ελληνικά εδάφη». Η Αθήνα εγκάλεσε τη νέα κυβέρνηση, η οποία σε επίπεδο του πρωθυπουργού από τον Ζόραν Ζάεβ με τηλεφώνημα στον Αλέξη Τσίπρα και στη συνάντηση του υπουργού Εξωτερικών Νίκολα Ντιμιτρόφ με τον κ. Νίκο Κοτζιά δήλωσε ότι «θέλει να γίνει μια νέα αρχή στις σχέσεις της με την Ελλάδα». Ωστόσο, σύμφωνα με την ελληνική κυβέρνηση, «παρά τις αλλαγές προσώπων, φαίνεται ότι ο αλυτρωτισμός εξακολουθεί να παραμένει η κυρίαρχη κρατική ιδεολογία και η καθημερινή πολιτική πρακτική στη γειτονική χώρα».