Βλέποντας EuroBasket με την κοπέλα μου...

Η Εθνική ομάδα μπάσκετ μας έκανε τη χάρη και προκρίθηκε στους 8 και το Eurobasket έχει ακόμα ενδιαφέρον. Η καινούργια τηλεόραση και οι παγωμένες μπύρες, υπόσχονται ένα ωραίο βράδυ απολαμβάνοντας έναν αγώνα δίχως αύριο. Ποντάρω και στην ομάδα μας για ένα extra ενδιαφέρον και απλά περιμένω να φτάσει η ώρα του τζάμπολ.

Η κοπέλα μου έχει κανονίσει να βγει με τις φίλες της, καθώς βρίσκει τον αθλητισμό βαρετό. Η μόνη πληροφορία που συγκράτησε τελευταία γύρω από το μπάσκετ είναι ότι ο Βασίλης Σπανούλης θα ξαναγίνει πατέρας. 

20.15 το τηλέφωνό της χτυπάει και η πρώτη φίλη ακυρώνει. Ο κρύος ιδρώτας κάνει την εμφάνισή του. 20.21 η καταστροφή, και η δεύτερη φίλη, δεν έχει πολύ διάθεση να βγει. Μπορεί να είμαι ψύχραιμός συνήθως, αλλά τώρα το παραδέχομαι, αγχώθηκα. 

Με το δόλωμα της σπιτικής πίτσας, βρίσκομαι λίγα λεπτά πριν την έναρξη του αγώνα, με τη κοπέλα μου στον αναπευτικό καναπέ μας έτοιμοι να απολαύσουμε το Σλούκα και τη παρέα του. Η πίτσα πεντανόστιμη, οι μπύρες στη σωστή θερμοκρασία και η ομάδα μας στο πρώτο δεκάλεπτο προηγείται με 6 πόντους διαφορά. Τι άλλο να ζητήσει κανείς από ένα βράδυ;

Δέκα λεπτά, δέκα υπέροχα λεπτά. Τόσο κράτησε η ευτυχία μου. Μετά ξεκίνησαν οι απορίες. Κάθε φορά που ο εκφωνητής πανηγύριζε ένα καλάθι μας, σαν να μου τη ξυπνούσε. ''Πόσα καλάθια πρέπει να βάλουμε για να κερδίσουμε;'' Ψύχραιμος, της εξηγώ ότι δεν πάει με τους πόντους αλλά με το χρόνο. Όποιος προηγείται στο τέλος των 40 λεπτών αυτός κερδίζει. " Από που μετράει το τρίποντο;'' Λογικό δεν παίζει μπάσκετ, δεν είναι υποχρεωμένη να ξέρει τα 6,75. 

"Πόσοι Αντετοκούνμπο  υπάρχουν;'' Να και οι οικογενειακές ιστορίες.

Εξηγώ πως δεν είναι ο γνωστός, ο Γιάννης, αλλά ο αδελφός του. Η εθνική ανεβάζει στροφές και το παιχνίδι έχει πάρει φωτιά. Αλλά τώρα πρέπει να συμφωνήσω ότι είναι χαζό να τους περιμένουμε να γυρίσουν μετά το ημίχρονο. Μη μου πείτε ότι εσείς θα ξεκινούσατε διάλογο;

Οι απορίες συνεχίστηκαν, η εθνική μας κέρδισε και ανανεώνουμε το ραντεβού μας για σήμερα. Πείτε από βίτσιο, πείτε από γούρι και σήμερα με τη κοπέλα μου θα το δω το ματς. Η ατάκα που στροβιλίζεται ακόμα στον εγκέφαλο μου, είναι η συμπόνια που ένιωσε η σύντροφός μου για αυτούς που γίνονται αλλαγή. ''Μα καλά γιατί τον βγάζει; Δεν σκέφτεται πως θα νιώθει αυτός; Τον κάνει ρεζίλι και στη τηλεόραση''...

Καλή επιτυχία Ελλαδάρα...