Route 66: Το πιο όμορφο road trip στον κόσμο

Μιλάμε για έναν δρόμο που είναι απέραντος. Ξεκινάει από την πόλη του Σικάγο στις κεντρονατολικές ΗΠΑ και καταλήγει κατευθείαν στον Ειρηνικό Ωκεανό. Άνοιξε πριν από 91 χρόνια και από την αρχή θεωρήθηκε η επιτομή του αμερικανικού ονείρου, ένας δρόμος που καταλήγει στην ελευθερία και στην δύσκολη παραδοχή, ότι όλα είναι πιθανά.

Τραγουδήθηκε και υμνήθηκε σε δεκάδες βιβλία. Και μέχρι και σήμερα, πολλοί άνθρωποι απ’ όλο τον κόσμο, έχουν σαν όνειρο ζωής να τον διασχίσουν, με ένα βανάκι, με ένα αυτοκίνητο ή ένα τσόπερ. Γιατί γι’ αυτούς αλλά και γενικότερα, είναι το πιο ωραίο road trip στον κόσμο.

Η μαγεία ξεκινάει μόνο και μόνο από την σκέψη πως όταν ολοκληρώσεις το ταξίδι σου θα καταλήξεις στην απέραντη θάλασσα του μεγαλύτερου ωκεανού του πλανήτη. Στο δρόμο του όλο και κάτι θα βρεις, για να σε κάνει να μην βαρεθείς ποτέ. Πράγματα που ίσως δεν θα δεις πουθενά αλλού μαζεμένα. Όπως πόλεις – φαντάσματα, που ζούσαν από το πέρασμα του Route 66. Τα βενζινάδικα έχουν εγκαταλειφθεί και οι μικρές πόλεις όπως το Erick στην Οκλαχόμα, δεν άντεξαν χωρίς το μαγικό άγγιγμα του δρόμου.

Στο Τεξας θα περάσεις από ένα νεκροταφείο για Cadillac. Δεν είναι πολλές, αλλά είναι βαμμένες σε διάφορα χρώματα και μισοθαμμένες στο έδαφος. Αν θυμηθείτε να πάρετε σπρέι μαζί σας, τότε μπορείτε να τις βάψετε. Δεν της έβαψε η πολιτεία και κάθε φορά που τις επισκέπτεσαι τα σχέδια είναι διαφορετικά.

Στην διαδρομή μπορεί να μείνεις σε ένα από τα δυο ξενοδοχεία Wigwam που έχουν απομείνει, είτε στην πολιτεία της Αριζόνα, είτε στην Καλιφόρνια. Παλιότερα υπήρχαν πολλά περισσότερα, αλλά έκλεισαν. Αυτά τα ξενοδοχεία δεν είναι συνηθισμένα. Τα δωμάτια τους είναι ξεχωριστά bungalows, που έχουν σχήμα tipis, δηλαδή των σκηνών των Ινδιάνων. Έχουν χαρακτηριστεί πλέον ως ιστορικά μνημεία.

Μπορείς επίσης να επισκεφτείς τα πολλά μουσεία που αφορούν τον θρυλικό δρόμο. Δεν θα βρεις εκεί κάτι περισσότερο από αυτοκίνητα και πινακίδες, αλλά σίγουρα θα μάθεις λίγα περισσότερα για την ιστορία του δρόμου και του αμερικανικού ονείρου. Αργότερα θα πετύχεις τους γίγαντες από fiberglass που τοποθετήθηκαν στον δρόμο πριν από 50 χρόνια, για να διαφημίζουν τα πάντα. Ίσως βρεις εκεί και ουρά για φωτογραφίες, αν και πλέον δεν υπάρχει τόση κίνηση.

Όταν περάσεις το Τέξας, θα μπεις στο Νιου Μέξικο και μετά στην Αριζόνα. Εκεί θα θαυμάσεις την «βαμμένη» έρημο, ένα από τα πιο παραδοσιακά μέρη του αμερικανικού τοπίου. Μπορείς να την περπατήσεις, αν δεν φοβηθείς μην χαθείς. Ίσως κάνεις και μια παράκαμψη, ούτε μικρή ούτε μεγάλη, για να επισκεφτείς το θρυλικό Grand Canyon, αυτό το θαύμα της φύσης, που όποιος έχει πάει μαγεύεται. Μια ακόμα μικρή παράκαμψη, θα σε πάει στο Λας Βέγκας, την πόλη των καζίνο, του θεάματος και των φώτων.

Κι όταν τα κάνεις όλα αυτά, και πολλά ακόμα, θα φτάσεις στον όμορφο ωκεανό, στο Λος Άντζελες, για να αναπνεύσεις με όλη σου την δύναμη, με τον αέρα να φυσάει κάθε σημείο του κορμιού σου (κινηματογραφικό αυτό, ε;). Ο δρόμος τελείωσε αλλά όχι το ταξίδι. Τι λέτε, πάμε πάλι πίσω;