Σε ποιο μέρος του κόσμου είναι ακριβότερο το ίδιο πιάτο φαΐ;

Ένα πιάτο φαΐ… Πόσο μπορεί να κοστίζει; To World Food Programme (WFP) των Ηνωμένων Εθνών και η Mastercard αποφάσισαν να ανακαλύψουν το πραγματικό κόστος για ένα πιάτο φαΐ. Μάλιστα, για να είμαστε ακριβείς, για το ΙΔΙΟ πιάτο φαΐ και συγκεκριμένα για μία σούπα με φασόλια (ή οποιοδήποτε όσπριο) συνοδευόμενη από μία μερίδα υδατάνθρακα (ψωμί ή οποιοδήποτε άλλο σχετικό τοπικό προϊόν).

Υπολόγισαν, λοιπόν, το κόστος της μίας μερίδας (π.χ. $1.20 για τη Νέα Υόρκη) και την εξέφρασαν ως ποσοστό του μέσου ημερήσιου εισοδήματος της κάθε περιοχής (π.χ. 0.6% για έναν μέσο Νεοϋορκέζο). Στη συνέχεια, ο συγκεκριμένος υπολογισμός προσαρμόστηκε στα δεδομένα της κάθε περιοχής ανά τον κόσμο και, κάπως έτσι, προέκυψαν τα πέντε ακριβότερα σημεία στα οποία ακόμα και το πιο απλό γεύμα, θεωρείται… πολυτέλεια! Ποια είναι αυτά; Ρίξτε μία ματιά…

1. Νότιο Σουδάν: Ένα πιάτο φαΐ κοστίζει 321,70 δολάρια*. Τι σημαίνει αυτό; Πως ένας κάτοικος του Σουδάν, θα πρέπει να πληρώσει 155% του ημερήσιου εισοδήματός του, προκειμένου να εξασφαλίσει ένα (1!) πιάτο φαΐ για την οικογένειά του.
2. Νιγηρία: Ένα πιάτο φαΐ κοστίζει 200.32 δολάρια*. 121% του ημερήσιου εισοδήματός του χρειάζεται ένας Νιγηριανός ούτως ώστε να πάρει ένα πιάτο φαΐ.
3. Deir Ezzor, Συρία: Ένα πιάτο φαΐ κοστίζει 190.11 δολάρια*. 115% του ημερησίου εισοδήματος ενός Σύριου.
4. Μαλάουι: Ένα πιάτο φαΐ κοστίζει 94.43 δολάρια*. 45% του ημερήσιου εισοδήματός του χρειάζεται να πληρώσει ένας κάτοικος του Μαλάουι για ένα πιάτο φαΐ.
5. Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό: Ένα πιάτο φαΐ κοστίζει 82.10 δολάρια*. Ένας Κονγκολέζος θα πρέπει να πληρώσει 40% του ημερησίου εισοδήματός του για ένα πιάτο φαΐ.

*(οι υπολογισμοί έχουν γίνει, όπως αναφέραμε στην αρχή, σε σχέση με το μέσο ημερήσιο εισόδημα ενός κατοίκου της Νέας Υόρκης)

Ένας πόλεμος… Μία φυσική καταστροφή… Το ανύπαρκτο οδικό δίκτυο… Τα κατεστραμμένα λιμάνια και οι ισοπεδωμένες αγορές… Όλοι αυτοί είναι κάποιοι από τους λόγους που κάνουν την τιμή ενός απλού πιάτου φαγητού να εκτοξεύεται στα ύψη και να αποτελεί είδος πολυτελείας για τους κατοίκους ορισμένων περιοχών.

Αλήθεια, τι θα γινόταν αν υπήρχε μία αναπροσαρμογή των τιμών βάσει της αγοραστικής δύναμης της κάθε περιοχής; Αν, δηλαδή, δεν επικεντρωνόμασταν στην ονομαστική τιμή ενός προϊόντος, αλλά στην τιμή την οποία θα έπρεπε να αντιστοιχεί στον κάθε αγοραστή του; Μήπως αυτό θα μπορούσε να εξισορροπήσει λίγο τις ανισότητες και να κάνει κάποια αγαθά προσιτά σε όλους (και όχι μόνο σε εκείνους που τα θεωρούν δεδομένα);

Τροφή για σκέψη… Εάν θέλετε, να γνωρίσετε καλύτερα το Project "Counting the Beans" μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα εδώ και να ανακαλύψετε εδώ το κόστος για ένα πιάτο φαΐ σύμφωνα με τη δική σας χώρα διαμονής.