Έβερεστ: Το θανάσιμο μποτιλιάρισμα των ορειβατών και το θαύμα του Νεπάλ
Τρεις ορειβάτες άφησαν τη ζωή τους πηγαίνοντας προς την κορυφή
Από το NEWSROOM
Δημοσίευση 25/5/2019 | 13:25
Δεν πίστευταν στα μάτια τους οι ορειβάτες που ανέβαιναν το Εβερεστ την περασμένη Τετάρτη 22 Μαΐου. Τα τελευταία (και από τα πιο δύσκολα) 200 μέτρα για την κορυφή ήταν ένα μαρτύριο λόγω του ανθρώπινου «μποτιλιαρίσματος» που δημιουργήθηκε στο στενό μονοπάτι. Στο στενό, ανηφορικό και επικίνδυνο μονοπάτι περίμεναν δεκάδες ορειβάτες από όλο τον κόσμο που ανυπομονούν να φτάσουν στην κορυφή. Όποιοι έφταναν στην κορυφή έμεναν εκεί για λίγα λεπτά προκειμένου να απολαύσουν την στιγμή, να βγάλουν τις αναμνηστικές φωτογραφίες και να συνειδητοποιήσουν τη μεγάλη τους επιτυχία.
To ρεκόρ της Τετάρτης
Την Τετάρτη 22 Μαΐου 2019 ανέβηκαν στην κορυφή οι 200 από τους 250 ορειβάτες που ήταν καθ΄οδόν σημειώνοντας ρεκόρ ημέρας. Ομως η πίεση για να προλάβουν να ανέβουν και εν τέλει η αναμονή στο «μποτιλιάρισμα» για αρκετές ώρες πάνω από τα 8.000 μέτρα είχε ολέθρια αποτελέσματα. Το προηγούμενο ρεκόρ ήταν το 2012, όταν επιχείρησαν να ανέβουν μαζί περίπου 260 ορειβάτες αλλά μόνο 179 τα είχαν καταφέρει.
Πέθαναν από εξάντληση τρεις ορειβάτες
Πίσω από την πραγματικά εντυπωσιακή φωτογραφία και το σύντομο βίντεο που τραβήχτηκε πριν από λίγες ώρες και κάνει το γύρο του κόσμου δείχνοντας το «μποτιλιάρισμα» προς την κορυφή δημιουργείται μία αίσθηση της εύκολης πρόσβασης στην κορυφή ενώ ισχύει ακριβώς το αντίθετο. Κατά το κοινώς λεγόμενο «δεν είναι αυτό που φαίνεται».
Μόνο το τελευταίο 48ωρο έχασαν τη ζωή τους τρεις έμπειροι ορειβάτες με πλούσιο ορειβατικό βιογραφικό. Kαι οι τρεις έχασαν τη ζωή τους κατά τη διάρκεια της κατάβασης και όχι της ανάβασης. Πρόκειται για δύο Ινδούς 52 και 50 ετών και έναν 55χρονο Αμερικανό. Μάλιστα ο 52χρονος Ινδός ήταν μαζί με τη γυναίκα του η οποία έχει πέσει σε κώμα από την εξάντληση και το σοκ. Και οι τρεις πέθαναν από εξάντληση και παθολογικά αίτια.
Εμπειροι ορειβάτες από το Νεπάλ δε σταματούν να συμβουλεύουν τους «επισκέπτες» πως η κατάβαση είναι πιο δύσκολη διότι υπάρχει συσσωρευμένη κούραση, χαλάρωση και εφησυχασμός από την επίτευξη του στόχου και έτσι γίνονται και τα περισσότερα λάθη που τις περισσότερες φορές είναι και μοιραία για τη ζωή των ορειβατών και πολλών φορές και για τους σχοινοσυντρόφους.
«Ευθύνεται το μποτιλιάρισμα και η πίεση»
Τοπικός αξιωματούχος έδωσε πιο πειστική εξήγηση για τους τρεις θανάτους και τις συνδέει με το μποτιλιάρισμα: «Το 24ωρο άνοιγμα που είχε ο καιρός την Τετάρτη είναι πράγματι πολύ σπάνιο. Έτσι όλες οι αποστολές επίσπευσαν την άνοδο τους προκειμένου να προλάβουν το "ανοικτό παράθυρο του καιρού" και να πετύχουν το στόχο τους. Αυτό είχε αποτέλεσμα πολλοί ορειβάτες να εξαντληθούν. Ξεπέρασαν όμως τα όρια τους και μετά την κούραση έπρεπε να μείνουν και για ώρες σε αναμονή μέχρι να πιάσουν την κορυφή χωρίς σωστή οξυγόνωση με ολέθρια αποτελέσματα».
«Είναι σα να θέλεις να τρέξεις μαραθώνιο σε μία ώρα. Ακόμα και να το πετύχει κάποιος κάποτε θα έχει μεγάλο κόστος», είπε ο Τουρπέν Σέρπα που είναι διευθυντής του μεγαλύτερου ταξιδιωτικού οργανισμού στο Νεπάλ και τόνισε πως η κυβέρνηση έχει πλάνο για να αποφεύγονται τα «μποτιλιαρίσματα» στην κορυφή αλλά αυτό δεν τηρήθηκε αφήνοντας αιχμές στους υπευθύνους των αποστολών.
70.000 για να «κατέβει» η σορός
Το πιο εντυπωσιακό και συνάμα πιο μακάβριο είναι πως σύμφωνα με τον Τουρπέν Σέρπα από τη στιγμή που κάποιος θα χάσει τη ζωή του στο βουνό αρχίζουν και οι περιπέτειες για τους συγγενείς του. Εκτιμά πως εφόσον η σορός είναι προσβάσιμη και ορατή χρειάζονται περίπου 70.000 δολάρια για να κατέβει από το βουνό. Οπως μάλιστα είπε εκατοντάδες είναι θαμμένοι στο βουνό είτε γιατί οι σοροί τους δεν βρέθηκαν, είτε γιατί οι συγγενείς τους δεν είχαν τα χρήματα να πληρώσουν αποστολές για την διακομιδή της σορού.
Το θαύμα των πρώτων Ελληνίδων
Μεταξύ των 200 ορειβατών που τα κατάφεραν ήταν και οι Χριστίνα Φλαμπούρη, Βανέσσα Αρχοντίδου που πέρασαν στην ιστορία ως οι πρώτες Ελληνίδες που πάτησαν το Εβερεστ. Για να έχουμε μία ενδεικτική εικόνα αρκεί να αναφέρουμε πως η αποστολή των δύο Ελληνίδων που στέφθηκε με επιτυχία αυτές τις ημέρες έχει κόστος περίπου στις 100.000 Ευρώ. Η αποστολή για το Εβερεστ είχε 14 μέλη και οι 7 ήταν έμπειροι ορειβάτες από το Νεπάλ. Μάλιστα αρχηγός αποστολής ήταν ο γκουρού των ορειβατών .... Οσο πιο έμπειρος είναι ο ντόπιος ορειβάτης συνοδός και όσο πιο πολλά τα μέτρα ασφαλείας τόσο πιο πολύ ανεβαίνει το κόστος της αποστολής.
Ρεκόρ αδειών και εσόδων
Το σίγουρο είναι πως το υψηλότερο βουνό της γης αποτελεί πόλο έλξης για την παγκόσμια κοινότητα και αυτό το έχουν εκμεταλευτεί στο έπακρο οι αρχές και η κυβέρνηση του Νεπάλ. Σύμφωνα με το υπουργείο Τουρισμού του Νεπάλ την Άνοιξη του 2019 η κυβέρνηση μόνο για την κορυφή του Εβερεστ εξέδωσε αριθμό ρεκόρ αδειών για ορειβάτες από κάθε γωνιά της γης. Πρόκειται για 381 άτομα από 44 ομάδες, αριθμός ρεκόρ από το 1953.
Ο άθλος του Αντώνη Συκάρη
Και σημειώστε πως το Έβεστ είναι μόνο η... κορυφή. Υπάρχουν εκατοντάδες αποστολές σε εξέλιξη και σε άλλες κορυφές στο βουνό των Ιμαλαΐων που μπορεί να είναι λίγα μέτρα πιο χαμηλές από το Εβερεστ αλλά έχουν πολύ μεγαλύτερο βαθμό δυσκολίας. Μεταξύ αυτών και η νέα αποστολή του Αντώνη Συκάρη που είναι σε εξέλιξη σε μία από τις πιο δύσκολες κορυφές. Μετά το Λότσε αυτές τις ώρες επιχειρεί άνοδο στην κορυφή Μακάλου (8.485μ.) ή αλλιώς «μαύρη κορυφή» που στις 26 Μαΐου 2010 έχασε τη ζωή του ο Ελληνας ορειβάτης Χάρης Κυριακάκης. Κάποιες από τις κορυφες αυτές έχουν κλίση ακόμα και 95% κάνοντας την πρόσβαση πραγματική πρόκληση καθώς πλέον δε μιλάμε μόνο για ορειβασία αλλά για κλασσική αναρρίχηση στο «πουθενά» όπου μία ξαφνική ριπή του ανέβου ή μία αλλαγή του καιρού μπορεί να αποβούν μοιραίες.
Το τουριστικό θαύμα του Νεπάλ
Είναι επίσης εντυπωσιακό πως το Νεπάλ έχει μία τεράστια αύξηση στον τουρισμό που παγκοσμίως φέρνει το κρατίδιο στην 4η θέση του κατά κεφαλήν εισόδημα μόνο από τον τουρισμό, δηλαδή, επιδόσεις πολλαπλάσιες από την Ελλάδα που έχει 30.000 εκατομμύρια τουρισμό το χρόνο. Τροχοπέδη αποτέλεσε ο καταστροφικός σεισμός τον Απριλίο του 2015 αλλά από τότε και κάθε χρόνο η αύξηση ξεπερνάει το 1000% δημιουργώντας πληρότητα και κορεσμό στις υποδομές αλλά και στο διαθέσιμο προσωπικό.