Μαέστρος του Λιμενικού παρενοχλούσε 11χρονες

Καθηγητής που θώπευε μαθήτριές του καταδικάστηκε σε κάθειρξη 5,5 ετών, αλλά λόγω παραγραφής και εφαρμογής νόμιμων ελαφρυντικών η ποινή του μετατράπηκε σε εξαγοράσιμη.

Δεν είναι μόνο ο 60χρονος φλαουτίστας της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών που καταδικάστηκε από το Μεικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών σε κάθειρξη 14,5 ετών για αποπλάνηση δύο ανήλικων μαθητριών του, ηλικίας 8 και 10 ετών, αλλά και ο καθηγητής μουσικής του Λιμενικού Σώματος (με δικό του ωδείο), ο οποίος είχε τις ίδιες «αδυναμίες».

Ο τελευταίος, όμως, μπορεί να καταδικάστηκε από τα δικαστήρια του Πειραιά σε κάθειρξη 5,5 ετών για ακόλαστες πράξεις κ.λπ. σε βάρος 11χρονων μαθητριών του, αλλά το Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου δέχτηκε την αίτηση του καθηγητή μουσικής, αναίρεσε μερικώς, για νομικούς φυσικά λόγους, την πρώτη απόφαση και ανέπεμψε την υπόθεση για νέα κρίση στο ίδιο δικαστήριο, με αποτέλεσμα η ποινή του τελικά να γίνει εξαγοράσιμη.

Ο καθηγητής έχει πλούσιο βιογραφικό, καθώς, μεταξύ άλλων, επί δεκαετίες διετέλεσε μουσικός στο Λιμενικό Σώμα, είχε οργανώσει μουσικά τμήματα και χορωδίες, ίδρυσε τρεις φιλαρμονικές σε δήμους, αλλά και τη Φιλαρμονική του Λυκείου Ελληνίδων, διετέλεσε πρόεδρος Συλλόγων Γυμνασίου - Λυκείου και Συλλόγου Ενοριτών, αλλά και εκκλησιαστικός επίτροπος.

Η υπόθεση έχει ως εξής: Το καλοκαίρι του 2010, όταν ο καθηγητής ήταν 70 ετών, κατά την προσέλευση στο μάθημα μουσικής 11χρονης μαθήτριας μαζί με συνομήλικη φίλη της «θώπευε τις δύο ανήλικες στους ώμους, στην πλάτη, στη μέση και στα χέρια και τις προέτρεψε να του δώσουν φιλί στο μάγουλο, όπως και έκαναν, να φιλήσουν η μία την άλλη, το οποίο επίσης έκαναν, και στη συνέχεια να φιλήσουν η μία την άλλη στο στόμα, προσποιούμενος εκ των υστέρων ότι το είπε χάριν αστεϊσμού». Ωστόσο «εκείνες αρνήθηκαν να το πράξουν», δηλαδή να φιλήσει η μία την άλλη στο στόμα.

Λίγες μέρες αργότερα, το ίδιο περιστατικό επαναλήφθηκε όταν η ίδια μαθήτρια πήγε για μάθημα με την ίδιας ηλικίας εξαδέλφη της. Αυτή τη φορά ο καθηγητής «αγκάλιαζε τις δύο ανήλικες κατ’ επανάληψη, τις φίλησε στο κεφάλι και τις προέτρεψε να φιλήσουν η μία την άλλη, πράγμα το οποίο οι ανήλικες έπραξαν, ενώ στη συνέχεια τις προέτρεψε να επαναλάβουν τα φιλιά».

Τον Απρίλιο του 2011, ενώ η ίδια ανήλικη έπαιζε πιάνο, «εκείνος πίσω από το πιάνο θώπευε τα γεννητικά του όργανα..., συνέχισε δε την πράξη του ακόμη και όταν αυτή έγινε αντιληπτή από την ανήλικη, στην οποία υπέδειξε να συνεχίσει να παίζει πιάνο». Μία με δύο εβδομάδες αργότερα, αμέσως μετά το πέρας του μαθήματος μουσικής με την ίδια ανήλικη μαθήτρια, άρχισε να επιδίδεται σε πράξεις αυτοϊκανοποίησης. Σύμφωνα δε με τη δικαστική απόφαση, ο καθηγητής «έπραξε τα ανωτέρω με σκοπό την ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του που διεγείρεται από ανήλικα κορίτσια και έτσι προσέβαλε βάναυσα τη γενετήσια αξιοπρέπειά τους».

Στα τέλη Απριλίου 2011, ο καθηγητής και η ίδια 11χρονη ήταν μόνοι τους στο ωδείο και ο πρώτος αιφνιδίως ολοκλήρωσε το μάθημα. Η μαθήτρια εσπευσμένα εγκατέλειψε το ωδείο. Ομως, ενώ βρισκόταν στον δρόμο για το σπίτι της, συνειδητοποίησε ότι είχε ξεχάσει ένα προσωπικό της αντικείμενο και για τον λόγο αυτό γύρισε πίσω και μπήκε στο ωδείο καθώς η πόρτα είχε παραμείνει ανοιχτή. «Φτάνοντας στην αίθουσα διαπίστωσε ότι τα φώτα ήταν κλειστά και ο καθηγητής καθισμένος σε μια καρέκλα επιδιδόταν εκ νέου σε πράξη αυτοϊκανοποίησης».

Παρά την παρουσία της ανήλικης και το γεγονός ότι ο καθηγητής «γνώριζε ότι τελούσε ενώπιον της ανήλικης ακόλαστη πράξη ικανή να προσβάλει βάναυσα την αιδώ της, συνέχισε, με αποτέλεσμα αυτή να εγκαταλείψει τον χώρο ταραγμένη», όπως υπογραμμίζει η απόφαση του Αρείου Πάγου.

Ο καθηγητής καταδικάστηκε σε κάθειρξη 5,5 ετών εξαγοράσιμη προς 5 ευρώ την ημέρα (συνολικά 10.040 ευρώ) για «προσβολή της γενετήσιας αξιοπρέπειας (337 Π.Κ.), κατά συρροή, άπαξ και κατ’ εξακολούθηση, και βάναυση προσβολή της αιδούς άλλου με ακόλαστη πράξη ενεργούμενη ενώπιον προσώπου νεότερου των 15 ετών (353 παρ.2β Π.Κ.) κατ’ εξακολούθηση».

Παρ’ όλα αυτά, το Ε’ Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου αναίρεσε μερικώς την απόφαση του Πειραιά, καθώς αφενός για το αδίκημα «της βάναυσης προσβολής της αιδούς άλλου με ακόλαστη πράξη» έχει επέλθει παραγραφή (5ετής), αφετέρου ελήφθησαν υπόψη τα ελαφρυντικά του πρότερου έντιμου βίου και της καλής συμπεριφοράς για μεγάλο διάστημα μετά την τέλεση των πράξεών του.