Στις 20 Σεπτεμβρίου του 1925, σκοτώνεται ο θρυλικός λήσταρχος Γιαγκούλας, ο «βασιλιάς των ορέων» όπως τον έλεγαν, ύστερα από 8ωρη συμπλοκή με τη χωροφυλακή. Μαζί του σκοτώνονται ο λήσταρχος Τσαμήτρας και ο χωροφύλακας Κωνσταντίνος Σαλιώρας. Τα κεφάλια των ληστών εκτέθηκαν πάνω σε παλούκι στην Κατερίνη για παραδειγματισμό. Σήμερα το κεφάλι του Γιαγκούλα, καθώς και το θρυλικό του μαχαίρι, η «Παρδάλα», εκτίθενται στο Εγκληματολογικό Μουσείο.

Πρόκειται για μια αμφιλεγόμενη προσωπικότητα που έγινε για μια μακρά περίοδο, ο φόβος και ο τρόμος του Ολύμπου αλλά και της Κοζάνης, της Πιερίας και της Ελασσόνας. Η εκτίμηση λέει πως ο Γιαγκούλας, ευθύνεται για 54 φόνους, όμως έκανε και εκατοντάδες αγαθοεργίες. Όπως σχεδόν όλοι οι λήσταρχοι πίστευε ότι διορθώνει τις αδικίες, ότι τιμωρεί την εξουσία, τους προδότες και συγχρόνως βοηθά τους φτωχούς και αδικημένους....

Ξεχώρισε για το θράσος του και για τον τρόπο που αντιμετώπιζε τις διωκτικές αρχές. Χωρίς κανένα φόβο. Οι αρχές είχαν ανοίξει «βεντέτα» μαζί του, κυρίως από την ντροπή που τους προξένησε όταν απέδρασε σιδηροδέσμιος από το τρένο που τον μετέφερε στις φυλακές του Γκεντί Κουλέ της Θεσσαλονίκης. Οι εφημερίδες της εποχής έλεγαν πως ξεγέλασε τους φύλακες, βάζοντας τους να πιούν κρασί και αφού έκανε τον κοιμισμένο, πήδηξε από το τρένο ενώ εκείνοι κοιμόντουσαν ζαλισμένοι.

Διασκέδαζε συχνά και έκανε πολλές αγαθοεργίες. Ήταν όμως και άκρως επικίνδυνος. Η χρονολογία γέννησής του δεν είναι γνωστή. Ο Γιαγκούλας υπήρξε ένας από τους πιο γνωστούς λήσταρχους στην Ελλάδα, μαζί με τον Νταβέλη και τον φίλο του, Θωμά Καντάρα.