Σαν σήμερα: «Έφυγε» μόλις στα 60 του χρόνια ο αγαπημένος Σάκης Μπουλάς

Πολυεργαλείο, με φωνή, χιούμορ, υποκριτικό ταλέντο και γνώση της μουσικής. Ο Σάκης Μπουλάς μας έκανε πολλές φορές να γελάσουμε αλλά και να συγκινηθούμε. Ήταν σοβαρός, χαρωπός, με αυστηρό βλέμμα όποτε χρειαζόταν και με ξεκαρδιστικό όταν ήθελε να μας χαλαρώσει. Γιατί αυτό έκανε σε όλη του την ζωή ο Σάκης. Προσπαθούσε να μας κάνει να χαλαρώσουμε, να ξεχαστούμε και να αφεθούμε στην πολυτάλαντη προσωπικότητά του.

Γεννήθηκε στο Κιλκίς στις 11 Μαρτίου του 1954. Πέρασε όμως το περισσότερο χρόνο της ζωής του στον Πειραιά, απ’ όπου και καταγόταν. Η οικογένειά του ήθελε να τον κάνει δικηγόρο. Μπορείτε να το φανταστείτε; Ο ανήσυχος και πρόσχαρος Σάκης Μπουλάς δικηγόρος. Δεν μπορούσε να γίνει πραγματικότητα κάτι τέτοιο. Γι’ αυτό και διάλεξε τον καλλιτεχνικό δρόμο. Όπου διέπρεψε.

Τα εναλλακτικά μουσικά στέκια, οι μπουάτ και κάθε είδους μαγαζί που ήθελε οι ιδέες να υπερισχύουν της διασκέδασης, άνθιζαν την δεκαετία του ’70. Σε αυτά τα μέρη σύχναζε ο Σάκης και από εκεί άρχισε τα πρώτα του καλλιτεχνικά βήματα. Η γνωριμία του με τον Γιάννη Ζουγανέλη ήταν γνωριμία ζωής. Οι δυο τους έγιναν αχώριστοι και καλλιτεχνικά αλλά και σαν φίλοι. Μαζί με τους Νικόλα Άσιμο, Θάνο Ανδριανό και Περικλή Χαρβά, δημιούργησαν το πρώτο μουσικό καφενείο, το «Σουσουρο», με την φόρμουλα του γερμανικού καμπαρέ, που συνδύαζε μουσική, θέατρο και διάφορά δρώμενα.

Το 1980, θα μεταβεί στα Εξάρχεια. Το στέκι του «Αχ Μαρία», μαζί με τον Ζουγανέλη, τον Λάκη Παπαδόπουλο, τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου και την Ισιδώρα Σιδέρη, άφησε εποχή. Για δέκα χρόνια, τα Εξάρχεια είχαν στον χαρακτήρα τους την θρυλική σκηνή του «Αχ Μαρία», με τον κόσμο να την γεμίζει και τον Σάκη Μπουλά να πρωτοστατεί στο πρόγραμμα και να γίνεται ιδιαίτερα αγαπητός σε όλα τα κοινωνικά στρώματα.

Όμως η σκηνή δεν του έφτανε. Το ταλέντου δεν ήταν μονοδιάστατο. Αντίθετα, είναι ένας από τους λίγους ανθρώπους που έχουν περάσει από την Ελλάδα, που μπορούσε να τραγουδήσει, να είναι ηθοποιός, να σε κάνει να γελάσεις, προκαλώντας πάντα τον σεβασμό. Κυκλοφόρησε πέντε προσωπικούς δίσκους με πρώτο τον δίσκο «Μπουλάς – Ελλάς» που κυκλοφόρησε το 1986 και με τα τραγούδια «Μπανάκι μανάκι» και «Το φλασάκι» μας χάρισε διαχρονικές επιτυχίες.

Όμως και σαν ηθοποιός έπαιξε στον κινηματογράφο και στην τηλεόραση, ενώ δεν πρόλαβε να παίξει στο θέατρο, και όπως είχε πει χαριτολογώντας «Θα το κάνω όταν μεγαλώσω». Η λογική του σκέψη σε συνδυασμό με την αστείρευτη φαντασία του ήταν η συνταγή της επιτυχίας του. Πρωταγωνίστησε σε ταινίες όπως «Ο δράκουλας των Εξαρχείων» και «Ντελίριο» την δεκαετία του ’80, στο «Ας περιμένουν οι γυναίκες» (1998) και στο «Ηθικόν Ακμαιότατον» (2005) και αρκετές ακόμα ταινίες. Στην τηλεόραση, ξεκίνησε από την ΕΡΤ μαζί με τον Γιάννη Ζουγανέλη, παρουσιάζοντας την σατιρική εκπομπή «Κουφώματα... Λαδώματα» και στο «Απίστευτα κι όμως... Ελληνικά» στο Mega. Επίσης πρωταγωνίστησε στις σειρές «Δέκα Λεπτά Κήρυγμα», «Σαββατογεννημένες» και «50-50».

Του άρεσαν πολύ οι γυναίκες. Συνήθιζε να λέει πως δεν έκανε για σύζυγος και προτιμούσε την εργένικη ζωή. Παρολ’ αυτά ανέβηκε δυο φορές τα σκαλιά της εκκλησίας, αλλά και οι δυο γάμοι κατέληξαν σε διαζύγιο.

Συνεργάστηκε με όλους και σε όλα. Και πάντα έκλεβε την παράσταση, ενώ όλοι είχαν πάντα να πουν τα καλύτερα. Ο Σάκης Μπουλάς ήταν ελεύθερο πνεύμα, ευάλωτος σαν κάθε καλλιτέχνης που σέβεται τον εαυτό του και «one of a kind».

Στις 21 Φεβρουαρίου του 2014, ο Σάκης Μπουλάς μετά από πολύχρονη μάχη με τον καρκίνο, έχασε την μάχη και «έφυγε» για τα εναλλακτικά στέκια του παραδείσου. «Κάτι άστραψε, κάτι σαν Φλασάκι...». Ο Σάκης Μπουλάς δεν άστραψε. Έλαμπε. Για πολλά χρόνια. Έβαζε από μικρός τραγούδια που γούσταρε και γύρευε τον δρόμο του. Και τον βρήκε...