Σοκ: Για 2 ευρώ εκποpvεύονται τα ανήλικα Αφγανάκια στο Πεδίον του Αρεως

«Σήμερα στην Αθήνα, στο Πεδίον του ¶ρεως, τα ανήλικα Αφγανάκια εκποpvεύονται για 2 ευρώ»: τα λόγια αυτά από το απόσπασμα του άρθρου με τίτλο «Αν αυτό είναι άνθρωπος – Μία χριστουγεννιάτικη ιστορία για 2 ευρώ» του Νίκου Σιγάλα, στο online περιοδικό ιδεών πολιτικής και πολιτισμού chronosmag.eu, συγκλονίζουν την κοινή γνώμη.

Διαβάστε αναλυτικά τα όσα γράφει ο ιστορικός, ερευνητής στο Κέντρο Τουρκικών, Βαλκανικών και Κεντροασιατικών Σπουδών (CETOBAK) του Γαλλικού C.N.R.S. και Γαλλικού Ινστιτούτου Ανατολικών Σπουδών της Κωνσταντινούπολης (I.F.E.A.):

«Έχοντας δουλέψει για χρόνια με μετανάστες, η Ν. θέλησε να επιβεβαιώσει την πληροφορία, θέλησε να δει. Πήγε ένα βράδυ στο Πεδίον του ¶ρεως και έκατσε σ' ένα παγκάκι. Σύντομα είδε έναν κύριο, καθωσπρέπει, όπως αυτούς που βλέπουμε το πρωί στο μπακάλικο της γειτονιάς μας, να πλησιάζει ένα αγοράκι.

Στη συνέχεια χάθηκαν για λίγο σε ένα πιο σκοτεινό μέρος, από όπου ο κύριος επέστρεψε μετά από λίγο, κουμπώνοντας το παντελόνι του. Από το παγκάκι της η Ν. παρατήρησε αρκετές φορές την επανάληψη της ίδιας διαδικασίας. Οι καθωσπρέπει κύριοι διαδέχτηκαν ο ένας τον άλλο, αποτραβήχτηκαν μαζί με τα αγοράκια στις σκοτεινές περιοχές του πάρκου, κουμπώθηκαν και έφυγαν.

Ανάμεσά τους βρίσκονταν και κάποιοι τουρίστες, διότι αυτά τα πράγματα μαθαίνονται, και φαίνεται πως η αρχαία και θλιβερή αυτή πόλη κέρδισε σήμερα και μια επιπλέον τουριστική ατραξιόν: μια μικρή Ταϊλάνδη, σε κοντινή απόσταση από το ιστορικό κέντρο της...».

Το πολύπαθο Πεδίον του ¶ρεως αποτελεί εδώ και πολλά χρόνια πληγή στον δημόσιο αστικό ιστό της πρωτεύουσας, θύμα χρόνιας αδιαφορίας και κακοδιαχείρισης, ενώ οι Αθηναίοι παρακολουθούν σε κατάσταση σύγχυσης την περιβόητη ανάπλαση, που άφησε πίσω της μια τρύπα εκατομμυρίων και η οποία, βέβαια, δεν μπόρεσε να ολοκληρωθεί ποτέ.

Για πολλούς η εικόνα που παρουσιάζουν τα 227 στρέμματα του πάρκου είναι απολύτως αντιπροσωπευτική της νεοελληνικής κοινωνικοπολιτικής αποσύνθεσης.

Αναφέρει η Αλεξάνδρα Τζαβέλλα σε παλαιότερο άρθρο της στην «Ελευθεροτυπία» με τίτλο: «Πεδίον του ¶ρεως, Βερσαλίες ανικανότητας και εγκατάλειψης»:

«...Οι Κυψελιώτες που ήταν κάποτε παιδιά και οι γονείς τους τους έφερναν εδώ να δουν "τους κονφερασιέ", κρατώντας ένα καραμελωμένο μηλαράκι ξέρουν τα μυστικά. Ένα από αυτά, «το ξυλαράκι με το οποίο ανοίγεις τη χαλασμένη βρύση» που δεν σταματάει να τρέχει, ενώ τριγύρω ακόμα και οι ανθεκτικές πικροδάφνες διψάνε για νερό.

Οι τακτικοί επισκέπτες γνωρίζουν τι συμβαίνει πίσω από την πλάτη των μαρμάρινων προτομών. Εδώ ευδοκιμούν τα σκουπίδια και οι ακαθαρσίες. Αυτήν τη στιγμή ο καθαρισμός του πάρκου πραγματοποιείται αποκλειστικά από τον Δήμο Αθηναίων, ενώ πηγές της Περιφέρειας Αττικής αναφέρουν ότι η επισκεψιμότητα του πάρκου έχει ανεβεί. Ένας από τους μετρητές επισκεψιμότητας, λένε, είναι και ο όγκος των σκουπιδιών που συλλέγονται. Το είδος βέβαια των σκουπιδιών που παραμένουν διάσπαρτα στο πάρκο δίνει στοιχεία για το προφίλ των επισκεπτών: πακέτα από τσιγάρα, πού και πού κάποια σύριγγα, κουτάκια μπίρας και δεκάδες προφυλακτικά.

Στα έγκατα του πάρκου, ο έρωτας φοράει παντελόνια και έχει άδειες τσέπες, χωρίς επίσημα έγγραφα και άδεια παραμονής. Κατά τη διάρκεια της ημέρας κρατάει εφημερίδα, για το παρασύνθημα, και πωλείται φτηνά: για 10 ευρώ, τα οποία σε δύσκολες στιγμές γίνονται δύο κουτάκια μπίρας και ένα πακέτο τσιγάρα. Ανάμεσα στους εκδιδόμενους υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι πίνουν και καπνίζουν παράνομα. Είναι τα 15χρονα αγόρια, τα μεγάλα θύματα των οργανωμένων κυκλωμάτων εμπορίας ανθρώπων, και αυτή είναι για τους γνωρίζοντες η πιάτσα των ανήλικων μεταναστών από το Μπανγκλαντές και το Αφγανιστάν. Λειτουργεί και κατά τη διάρκεια της ημέρας, πίσω από την υψηλή βλάστηση. Βλάστηση η οποία γίνεται στέγη για τους αστέγους, αρκετοί από τους οποίους ζουν μέσα στο πάρκο».