Η Eurovision, τα ανθρώπινα δικαιώματα και το πολιτικό σχόλιο της Γερμανίας...

Και τώρα που έπεσε η αυλαία της Eurovision, θα πνεύσει δημοκρατικός άνεμος στο Μπακού; Χθες πάντως δεν ακούστηκε καμία κριτική για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στη χώρα.

Εκτός από μια και μοναδική στιγμή.

Πόσο αντέχει ένας μουσικός διαγωνισμός τύπου Eurovision κριτική για την κατάσταση των ανθρώπινων δικαιωμάτων στη χώρα που τον διοργανώνει; Κυρίως μάλιστα ότι αυτή η χώρα διαθέτει τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου που τόσο ανάγκη έχει η Δύση; Το ερώτημα απαντήθηκε χθες, πολύ διακριτικά.

«Η Ευρώπη σε παρατηρεί»

Η χθεσινή μέρα ξεκίνησε και πάλι με ειδήσεις για συλλήψεις και προφυλακίσεις αντικαθεστωτικών, όπως όλες τις προηγούμενες μέρες. Και τελείωσε με μια επιβλητική σκηνοθεσία που δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει από αυτές των προηγούμενων χρόνων σε άλλες χώρες. Στη διάρκεια του διαγωνισμού τραγουδιού οι τηλεθεατές δεν κατάφεραν να διακρίνουν επικριτικές νότες ή έστω χροιά κριτικών σχολίων για το αυταρχικό καθεστώς του προέδρου Αλίγιεβ και τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Το μεγαλύτερο μη αθλητικό σόου στο κόσμο θα μπορούσε να είχε ως διοργανωτή οποιαδήποτε άλλο κράτος. Γιατί ήταν «καθαρό» πολιτικά, φαντασμαγορικό, τέλειο τεχνικά, υποβλητικό. Εκτός από μια εξαίρεση. Όταν ήρθε η σειρά της Γερμανίας να δώσει τους βαθμούς από την ψηφοφορία η παρουσιάστρια ¶νκε Ένγκελκε, αφού ευχαρίστησε ευγενικά για το σόου, είπε τις μαγικές προτάσεις στα αγγλικά: «Απόψε κανείς δεν μπορεί να ψηφίσει για τη χώρα του, αλλά είναι ωραίο να ψηφίζει κανείς. Και είναι καλό όταν υπάρχει επιλογή. Καλή τύχη στο ταξίδι σου, Αζερμπαϊτζάν! Η Ευρώπη σε παρατηρεί»… Οι παρουσιαστές του σόου δεν μπόρεσαν να αντιδράσουν εκείνη την ώρα παρά μόνο με ένα παγωμένο χαμόγελο για το πολιτικό υπονοούμενο της Γερμανίδας συναδέλφου τους. Όμως το Twitter έπιασε φωτιά. «12 βαθμούς στην ¶νκε, ευχαριστούμε» έγραφαν πολλοί.

«Να συνεχίσει η ενημέρωση»

Θα δώσει άραγε την αφορμή η Eurovision με τα τόσα πολλά φώτα της δημοσιότητας που έπεσαν αυτές τις μέρες πάνω στη χώρα για να χαλαρώσει το καθεστώς τα ηνία με τα οποία κυβερνά το Αζερμπαϊτζάν; Ο Φόλκερ Μπεκ, από το κόμμα των Πρασίνων εκφράζει τον σκεπτικισμό του. «Διατηρώ την ανησυχία ότι μετά τη Eurovision, όταν σβήσουν τα φώτα της δημοσιότητας, οι άνθρωποι που αντέδρασαν με μεγαλύτερο θάρρος αυτές τις μέρες, θα το πληρώσουν ακριβά. Αυτό σημαίνει για μένα ότι η δημόσια γερμανική τηλεόραση, ως συνδιοργανώτρια του σόου στο πλαίσιο της Ε.Ε., έχει μερίδιο ευθύνης. Θα πρέπει να συνεχίσει και μετά το μουσικό διαγωνισμό να μεταδίδει ειδήσεις και ρεπορτάζ από τη χώρα και να ενημερώνει τη κοινή γνώμη όταν εξαφανίζεται κάποιος προασπιστής των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή χάνει τη θέση εργασίας ή υφίσταται γυμνάσια η οικογένειά του».

Η οικογένεια του προέδρου Αλίγιεβ νέμεται την εξουσία στο Αζερμπαϊτζάν κληρονομικά τα τελευταία 20 χρόνια. Μόνο το 2011, 136 άνθρωποι βασανίστηκαν, 3 από αυτούς πέθαναν από τα βασανιστήρια. Χιλιάδες αντικαθεστωτικοί και δημοσιογράφοι φυλακίζονται κάθε χρόνο. Θα πνεύσει άλλος άνεμος από σήμερα; Υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι δεν πρόκειται να γίνει.

πηγή: Deutsche Welle