Πώς το κρακ κατέκτησε τους δρόμους των ΗΠΑ την δεκαετία του `80

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, η ζήτηση για διάφορα ναρκωτικά στις ΗΠΑ είχε αυξηθεί κατακόρυφα. Χασίς, ηρωίνη και κοκαΐνη είχαν κατακλύσει τους δρόμους και ειδικά στα γκέτο, τα ναρκωτικά ήταν μόδα.

Η πλειοψηφία της ποσότητας της κοκαΐνης έφτανε στο Μαϊάμι από τον Δομινικανή Δημοκρατία ή από τις Μπαχάμες. Πολύ γρήγορα οι χώρες της Καραϊβικής είχαν πλεόνασμα ποσότητας. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η τιμή της κοκαΐνης να πέσει. Η ανάγκη για την διάθεση της όμως παρέμεινε.

Οι έμποροι σκέφτηκαν λοιπόν να την πουλήσουν σε σταθερή κρυσταλλική μορφή, την οποία μπορούσες να καπνίσεις. Το κρακ. Μπορούσαν να το πουλήσουν σε μικρότερες ποσότητες, σε περισσότερους ανθρώπους. Ήταν φτηνό, εύκολο να φτιαχτεί και οι έμποροι κέρδιζαν πολλά. Αρχικά, το κρακ ήταν πιο καθαρό από την κοκαΐνη σε σκόνη. Η κοκαΐνη που κυκλοφορούσε στους δρόμους ήταν συνήθως 55% καθαρή και κόστιζε 100 δολάρια, ενώ το κρακ ήταν 80% καθαρό και κόστιζε το ίδιο. Οπότε μια δόση κρακ, μπορούσε κάποιος να την προμηθευτεί για μόλις 2,5 δολάρια. Όλες οι μεγάλες πόλεις της Αμερικής, γέμισαν με κρακ.

Το 1985 τα περιστατικά στα νοσοκομεία που σχετίζονταν με την κοκαΐνη αυξήθηκαν κατά 12%, ενώ το 1986 κατά 110%! Το 1987, το κρακ μπορούσε να αγοραστεί σε 46 πολιτείες των ΗΠΑ. Ερευνητές χαρακτήρισαν την έκρηξη του κρακ ως επιδημία και ως «ηθικό πανικό», ο οποίος προέκυψε από τότε που τα μιντια άρχισαν να μεταδίδουν την είδηση του ναρκωτικού ως επιδημία.

Το έγκλημα αυξήθηκε στις μικρές ηλικίες κατά 50%. Στις συνοικίες που κατοικούνταν από μαύρους, η αύξηση της εγκληματικότητας έφτασε σε κάποιες περιοχές το 100%. Για μια περίπου δεκαετία οι δρόμοι της Νέα Υόρκης παραδόθηκαν στο νέο ναρκωτικό, το οποίο σε συνδυασμό με την χαμηλή τιμή του και τον υψηλό βαθμό εθισμού που προκαλούσε, έγινε κυρίαρχος των δρόμων. Και το αγαπημένο ναρκωτικό των εμπόρων.

Για κάθε εκατό άτομα που πήγαιναν φυλακή για κρακ, μόλις ένα πήγαινε για κοκαΐνη. Η σκληρή αντιμετώπιση του εγκλήματος που ξεκίνησε στην Νέα Υόρκη στις αρχές της δεκαετίας του ’90 και επεκτάθηκε στις περισσότερες πολιτείες, είχε ως αποτέλεσμα την μείωση της χρήσης αλλά και της κυκλοφορίας του ναρκωτικού, που για μια δεκαετία έγινε επιδημία.