«12ος Μήνας» ένα ψυχολογικό δράμα, με στοιχεία θρίλερ ,μυστηρίου και ψυχαναγκασμού

Ο «12ος Μήνας» είναι ένα ψυχολογικό δράμα, με στοιχεία θρίλερ ,μυστηρίου και ψυχαναγκασμού. Δημιουργήθηκε από την ίδια την ομάδα , μέσα από πειραματισμούς και επιρροές, της ευρύτερης γκάμας του θεάτρου, που προέρχονται από το θέατρο της σκληρότητας, του Αρτώ και την Σάρα Κέιν, μέχρι τις καινοτομίες, τις ασκήσεις και το ύφος του Μπρεχτ και του Στανισλάφσκι .

Το μεγαλύτερο μέρος του κειμένου έγραψε και επεξεργάστηκε ο σκηνοθέτης της ομάδας ,μέσα από τις συζητήσεις, τους αυτοσχεδιασμούς ,τις ιστορίες που συγκέντρωσε η ομάδα, από πραγματικά γεγονότα , προσωπικές εμπειρίες και γνώσεις σε σχέση με τα βιώματα των ίδιων των πρωταγωνιστών. Ένα έργο , που αμφιταλαντεύεται στον παρελθοντικό και τον παρόντα χρόνο ,σε σχέση πάντα με την αφηγηματική του δομή.

Περίληψη

Μεταφερόμαστε στην δεκαετία του 60’ , σε μία πόλη της Αμερικής, όπου η πρωτοετής φοιτήτρια οικονομικών Αδελαΐς, μας εκμυστηρεύεται την νέα αλλαγή σελίδας στην ζωή της, μετά την γνωριμία της με τον εκκεντρικό ,βαθυστόχαστο και εχέμυθο καθηγητή της, Ερνέστο, που εν τέλει κρύβει πολύ καλά μια άλλη προσωπικότητα. Μία γνωριμία που θα αποβεί μοιραία και για τους δύο και θα στιγματίσει κυρίως την ζωή της νεαρής ,όπου από ένα ειδύλλιο ,θα βρεθεί τελικά αντιμέτωπη με τον μεγαλύτερό της εφιάλτη. Καταναγκασμός ,ψυχαναγκασμός ,σωματική βία και διπολισμός είναι κάποια από τα χαρακτηριστικά στοιχεία που κυριαρχούν στο έργο.

Κεντρική ιδέα

Μακριά από κάθε εποχή, το φαίνεσθαι, έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το πιστεύω ,η χαρά σε αντιπαράθεση με την λύπη και η ανεξαρτησία σε διαμάχη με την εξάρτηση, όπου εμπλέκεται ο έρωτας.

Μήνυμα

Ο «12ος Μήνας» , έχει ως σκοπό να μας κάνει να βιώσουμε ,την ωμή βία, την καταπίεση και τον ψυχαναγκασμό, που μπορεί να προκαλέσει ένας άνθρωπος , σε έναν συνάνθρωπό του ,χωρίς αυτό τις περισσότερες φορές να το αντιλαμβάνεται . Επίσης θέτει ως ζήτημα την εμπιστοσύνη και το πόσο τελικά εύκολα εμείς οι άνθρωποι στο όνομα του έρωτα επηρεαζόμαστε ,καταργούμε όλες τις άμυνες και αποδεχόμαστε γρήγορα και ευκολόπιστα, κάποιον άγνωστο . Πόσα πραγματικά γνωρίζουμε για τους ανθρώπους και τους γύρω μας;

Σκηνοθετικό σημείωμα

Η ψυχή ,όπως και η ζωή, κρύβουν αρκετά άγνωστα και δύσβατα πολλές φορές μονοπάτια. Ο έρωτας είναι ένα από τα μεγαλύτερα μυστήριά της. Αυτός μπορεί να γεννήσει πολλές νέες πτυχές ανάμεσα σε δύο πολύπλοκους και πολύπλευρους φυσιολογικούς χαρακτήρες , για όποιον μπορεί να θεωρεί, το καθημερινό και το σύνηθες, ως φυσιολογικό. Πόσο μάλλον σε έναν ψυχικά και όχι μόνο διαταραγμένο άνθρωπο και μία νεαρή ονειροπόλα κοπέλα , που δεν έχει γνωρίσει ξανά τον έρωτα και τον θεωρεί, ως την ύψιστη προτεραιότητά της.

Ο «12ος Μήνας», αγγίζει τις αισθήσεις του θεατή. Του ασκεί πίεση και του δημιουργεί ανασφάλειες και ερωτηματικά. Τον προβληματίζει. Πολλές φορές τον θυμώνει. Ο θεατής πρέπει να αισθανθεί άβολα, όπως πρέπει να νιώσει και την ανάγκη για αντίδραση, την λύτρωση και την απονομή της δικαιοσύνης, η επιβολή της οποίας, τις περισσότερες φορές κοστίζει.