Οι Nashville Pussy έρχονται στην Θεσσαλονίκη

Γεννήθηκαν στα ηλεκτρικά καταγώγια της Ατλάντα της Γεωργίας στα μέσα της δεκαετίας του ’90 κι έκτοτε παίζουν ένα ανελέητο κυνηγητό με όλα ανεξαιρέτως τα φετίχ της ηλεκτρικής ζούγκλας: psychobilly που σε στέλνει αδιάβαστο, δηλητηριώδες cowpunk, χορταριασμένο southern rock, όλα υπό το παραμορφωτικό πρίσμα ενός ιδιόμορφου σεβασμού στις παραδοσιακές αξίες του κλασικού μεθυσμένου rock’n’roll.

Αρχηγοί το αρχετυπικό hillbilly ζεύγος των Blaine Cartwright και Ruyter Suys, ένας φοβερός και τρομερός συνδυασμός που έχει κατορθώσει να ανεβάσει το συγκρότημα στους επτά ουρανούς του underground κερδίζοντας έναν απόλυτο cult χαρακτήρα και χιλιάδες ορκισμένων οπαδών ανά τον πλανήτη.

Τα live shows τους είναι εμπειρία ζωής που απελευθερώνουν τόνους αδρεναλίνης και η δισκογραφία τους ευαγγέλια του ροκ φτιαγμένα από sex & drugs & rock’n’roll και ανελέητους τσαμπουκάδες: Let Them Eat Pussy (1998), High As Hell (2000), Say Something Nasty (2002), Keep on Fucking Live in Paris (DVD, live, 2003), Get Some! (2005),Dirty Best of Nashville Pussy (Best of, 2005), Live in Hollywood (DVD, live, 2008), From Hell to Texas (2009),Live in Rennes (live, 2011), From Hell to Texas (Re-mixed, 2012), Live and Loud in Europe (live, 2012), Up the Dosage (2014), Ten Years of Pussy! (2015).

Δεν έχεις συχνά τη δυνατότητα, να βλέπεις να ξετυλίγεται ολοζώντανα μπροστά σου, η εξελικτική πορεία του ορισμού του rock ‘n’ roll ανά τους αιώνες!

Nashville Pussy live τo Σάββατο 6 Οκτωβρίου στο Principal Club Theater!!!

“Τι να πω για τους Nashville Pussy... Πρόκειται για μια από τις καλύτερες μπάντες των καιρών μας. Εξ' αρχής ξεκαθαρίζω ότι τους λατρεύω και μάλλον δεν έχω ακούσει κακό δίσκο τους. Το ολοκαίνουριο Up the Dosage είναι άλλος ένας παραδοσιακός δίσκος των Pussy, απ' αυτούς που σου έρχονται στην αυγή της νέας χρονιάς και σιγουρεύεσαι μονομιάς ότι πάει καρφί για την καλύτερη εικοσάδα του έτους.

Ο Θεός Διόνυσος ποτίζει τα ακροδάχτυλα της Ruyter Suys και αυτή μεταφράζει το όργιο σε νότες που φράζουν με τον πιο γουστόζικο τρόπο κάθε αναστολή και ηθικολογία, παρασύροντας τους πάντες σε μια ακόλαστη rock'n'roll ασυδοσία. Από την άλλη ο σύζυγός της, τραγουδιστής και κιθαρίστας Blaine Cartwright είναι ένα ρεμάλι περιωπής, ένας βλάχος του αμερικάνικου Νότου και φυσικός ηγέτης της μπάντας.

Η αλήθεια είναι ότι η ευθύτητα και το «χυμαδιό» που χαρακτηρίζει τους στίχους είναι αφοπλιστική ακόμα και για τα δεδομένα μιας εποχής που καυχιέται μελαγχολικά ότι τα έχει δει όλα. Οι αναφορές στα ναρκωτικά δεν είναι ποιητικά συγκεκαλυμμένες και το πρωτόγονο ένστικτο του σεξ δεν φορά κανένα πέπλο ρομαντισμού, παρά πλασάρεται γυμνό. Ξεχάστε το γοητευτικό τέλμα των αντιηρώων του Μπουκόφσκι.

Ξεχάστε τη βέλτιστη αναλογία μεταξύ αληταρά και πρίγκιπα που έχουν οι παιδικοί και παντοτινοί σας ήρωες (Lemmy, Phil Lynott). Τα πράγματα εδώ είναι τόσο ενήλικα που οι μισοί μπαμπάδες hard rockers με βρώμικο παρελθόν θα σήκωναν φρύδι αν έπιαναν τα παιδιά τους να σιγοτραγουδάνε "Feel Like God, Smokin' Meth, and I'm Gonna Rub It to Death". Γι' αυτό μην περιμένετε να κρατήσω χαρακτήρα περιγράφοντας τη μουσική τους.

To ποικιλόμορφo rock που έβαλαν λοιπόν οι Nashville Pussy στο νέο τους δίσκο, μπλέκει πολύ όμορφα την country, το southern και το hard στοιχείο. Οι στίχοι παρέα με την τίγκα αλητεία μουσική είναι προκλητικά και συνάμα εθιστικά. Ξεχύνονται σε όλο σου το είναι σα σκληρό μπέρμπον και πολλές φορές αγγίζουν τα όρια του αστείου. Προφανώς τέτοιοι δίσκοι μας θυμίζουν ότι το rock'n'roll είναι ακόμα ζωντανό, επικίνδυνο και σε καλές περιπτώσεις βρώμικο.

\Η μπάντα θεωρεί πως το Up the Dosage είναι το δικό της Back in Black (εξ ου υποθέτω και το εξώφυλλο). Διαφωνώ αλλά δε θα τα χαλάσουμε εκεί. Το θέμα είναι ότι όσο κυκλοφορούν τέτοιοι δίσκοι δεν έχουμε να φοβόμαστε τίποτα, πέραν του ότι το tour δεν περνάει ακόμα από τα μέρη μας... Απολαύστε τους και 'stay clean', όπως λέει κι ο Lemmy! – Φάνης Μανταίος (wildthing.gr)