«Χτύπησαν προσφυγόπουλο με ρόπαλο έξω από το κέντρο φιλοξενίας στο Ωραιόκαστρο»

Ρατσιστική επίθεση σε βάρος δύο ανήλικων προσφυγόπουλων το βράδυ της Τρίτης, έξω από τον ξενώνα φιλοξενίας στο Ωραιόκαστρο, καταγγέλλει η οργάνωση «Άρσις».

«Τα δύο αγόρια έπεσαν σε ενέδρα οκτώ – δέκα ατόμων, τα οποία τα προσέγγισαν με καλυμμένα χαρακτηριστικά, ρωτώντας τα επιθετικά 'από πού είναι'. Μόλις τα παιδιά απάντησαν, δηλώνοντας τη χώρα καταγωγής τους, η ομάδα αυτή, με σαφή και δηλωμένα ρατσιστικά κίνητρα, επιτέθηκε στα παιδιά, χτυπώντας ένα από αυτά (το δεύτερο κατάφερε να απομακρυνθεί από το σημείο) στο κεφάλι και το σώμα με ρόπαλα. Το παιδί τραυματίστηκε σε αρκετά σημεία και μεταφέρθηκε άμεσα σε νοσοκομείο, ενώ κλήθηκε η αστυνομία και κινήθηκαν οι νομικές διαδικασίες για το περιστατικό», όπως περιγράφει η «Άρσις» σε ανακοίνωσή της.

Όπως επισημαίνει, τις προηγούμενες μέρες η ίδια, κατά πάσα πιθανότητα, ομάδα ατόμων βρίσκονταν στο σημείο και χειρονομούσε εναντίον άλλων παιδιών που κατευθύνονταν στη δομή.

«Με πολύ μεγάλη θλίψη είδαμε πριν κάποια χρόνια ένα μικρό μέρος της τοπικής κοινωνίας να αντιδρά στην πρόσβαση ανήλικων προσφύγων σε ένα από τα πιο βασικά δικαιώματα του παιδιού: το δικαίωμα στην εκπαίδευση. Με μεγαλύτερη θλίψη είδαμε το περιστατικό που έλαβε χώρα στις 4 Σεπτεμβρίου», τονίζει η συντονίστρια του Ξενώνα Ίριδα Πανδίρη.

Ο Ξενώνας Φιλοξενίας στο Ωραιόκαστρο δημιουργήθηκε το 2009. Μέσα στα εννέα χρόνια λειτουργίας του έχει φιλοξενήσει εκατοντάδες παιδιά που έφτασαν στην Ελλάδα χωρίς τις οικογένειες τους, βοηθώντας τα να αναπτυχθούν ομαλά και να ενταχθούν στο νέο περιβάλλον.

«Δεν υπάρχουν λόγια που να χωρούν τον αποτροπιασμό μας για τέτοιες πράξεις ρατσιστικού μίσους ή για τη θρασυδειλία που κρύβεται πίσω από μία επίθεση οκτώ – δέκα ατόμων σε δύο ανήλικα παιδιά, με ρόπαλα» προσθέτει η συντονίστρια του Ξενώνα. «Αλλά θα επιλέξουμε για ακόμα μία φορά να μην εστιάσουμε σε αυτό. Θα εστιάσουμε στα χαμόγελα που τόσα χρόνια μοιραστήκαμε με τους κατοίκους του Ωραιοκάστρου, στα είδη που δώρισαν για τα παιδιά μας, στις γιορτές στις οποίες όλοι μαζί συμμετείχαμε, στην αγάπη που μας έδειξαν. Σε όλους τους δασκάλους που τα αγκάλιασαν, σε όλους τους γείτονες που μας έκαναν να ελπίζουμε κάθε μέρα πιο δυνατά στο όραμα της Άρσις για ένα κόσμο όπου κάθε παιδί, ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, χρώματος, θα απολαμβάνει όσα ένα παιδί χρειάζεται και δικαιούται».