Θρήνος για 33χρονο ομογενή που κατασπαράχθηκε από καρχαρία

Ο θάνατος του Έλληνα ομογενή, Ντάνιελ Χρηστίδη, που κατασπαράχτηκε από καρχαρία στην Αυστραλία, έχει προκαλέσει τεράστια θλίψη σε συγγενείς, φίλους και συναδέλφους του, που κάνουν λόγο για έναν «λαμπρό πνεύμα με χρυσή καρδιά». Ο 33χρονος γιατρός από την Βικτόρια εργαζόταν ως ουρολόγος στο νοσοκομείο της Μελβούρνης από τον Φεβρουάριο και έχασε τη ζωή του μετά την επίθεση που δέχτηκε από καρχαρία, στο λιμάνι του Σιντ στα νησιά Γουάτσάντεϊ της Αυστραλίας.   

Σύμφωνα με ξένα μέσα ενημέρωσης, ο Ντάνιελ κολυμπούσε αμέριμνος παρέα με την φίλη του, στη διάρκεια ενός ταξιδιού με άλλα εννέα άτομα, όταν δέχθηκε την επίθεση από τον καρχαρία, τη στιγμή που περνούσε την σανίδα του σε έναν άλλο φίλο του. «Είμαστε συντετριμμένοι από την τραγική απώλεια του φίλου και συναδέλφου μας. Ήταν φανταστικό γιατρός κι ένας εξαιρετικός χαρακτήρας. Δεν ήταν μόνο εξαίρετος ερευνητής αλλά κι ένα λαμπρό πνεύμα για τις ζωές πολλών», είπε ο επίσης Έλληνας Παύλος (Πολ) Ελευθερίου, εκφράζοντας την θλίψη της ιατρικής κοινότητας. Όπως είπε, το προσωπικό του νοσοκομείου δέχεται ψυχολογική υποστήριξη για να διαχειριστεί την απώλεια. «Άγγιξε τις ζωές πολλών ανθρώπων στην διάρκεια της θητείας του», κατέληξε.           

Η διευθύντρια του νοσοκομείου, Έλεν Ο Κόνελ, εκφράζοντας επίσης τη θλίψη της, ανακάλεσε ένα περιστατικό κατά το οποίο ο Χρηστίδης θα χειρουργούσε μία ασθενή που είχε γενέθλια και πήγε και της πήρε τούρτα. «Τέτοιος άνθρωπος ήταν ο Ντάνιελ», είπε η γιατρός, για να συμπληρώσει ότι ο 33χρονος «πέτυχε πολλά περισσότερα από όσα άλλοι πετυχαίνουν σε όλη τους τη ζωή».   

Ο Ντάνιελ Χρηστίδης είχε μόλις ολοκληρώσει το διδακτορικό του με αντικείμενο τον καρκίνο του προστάτη, ενώ είχε εκδώσει δεκάδες άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, συμμετέχοντας παράλληλα σε πολλά διεθνή συνέδρια.           

Ο μικρότερος αδερφός του, Μάικ, δημοσίευσε στο Instagram ένα συγκινητικό αποχαιρετιστήριο μήνυμα, περιγράφοντας τον Ντάνιελ ως κάποιον που «φρόντιζε τα πάντα σχολαστικά στη ζωή του». «Με την αφοσίωσή του στο ρόλο του ως χειρουργός και τη βαθιά αίσθηση συμπόνοιας που είχε, κέρδισε τον σεβασμό τόσο των συναδέλφων όσο και των ασθενών του. Φώτιζε όποιο δωμάτιο έμπαινε με τη γοητεία του και πολλές φορές προσπάθησα να τον συναγωνιστώ αλλά χωρίς αποτέλεσμα», είπε ο Μάικ. «Έχασα έναν αδερφό, έναν καλύτερο φίλο και έναν μέντορα αλλά ποτέ δεν θα χάσω την σπίθα που που μετέδιδε κάθε μέρα ο Νταν, κάνοντας με να θέλω να γίνομαι καλύτερος άνθρωπος», κατέληξε.