Σαν σήμερα: Πέθανε ο αξέχαστος Αλέκος Αλεξανδράκης
Ένας από τους μεγαλύτερους «ζεν πρεμιέ» του ελληνικού σινεμά
Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης εκτός από τεράστιος ηθοποιός, υπήρξε και αντικείμενο πόθου των γυναικών, όντας ένας από τους μεγαλύτερους «ζεν πρεμιέ» του ελληνικού σινεμά. Όσοι έιχαν την τύχη να τον δούνε στο θέατρο, μιλούσαν για έναν από τους καλύτερους ηθοποιούς που έβγαλε ποτέ η Ελλάδα. Και στο σινεμά, όπου τον θαυμάζουμε ακόμα, δεν πήγε πίσω. Μόνο η παρουσία του αποτελούσε κόσμημα για κάθε ταινία ή θεατρική παράσταση.
Γεννήθηκε στις 27 Νοεμβρίου του 1928 στην Αθήνα. Γιος δικηγόρου από την Μάνη, η οικογένεια του Αλέκου Αλεξανδράκη ήταν εύπορη και μπόρεσε να στείλει τον γιο της στα καλύτερα σχολεία. Είχε μια μεγάλη έφεση στο διάβασμα αλλά και στο ευγενές αγώνισμα της ξιφασκίας, όπου σε ηλικία 15 ετών έγινε μέλος της Εθνικής ομάδας.
Στα 16 του, αποφάσισε να γίνει αξιωματικός του ναυτικού και μπήκε στην σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Άλλαξε γνώμη όταν παρακολούθησε μια παράσταση με την Έλλη Λαμπέτη, σκηνοθετημένη από τον μεγάλο θεατράνθρωπο Κάρολο Κουν. Έδωσε εξετάσεις στο Βασιλικό Θέατρο και πέρασε πρώτος.
Τα πρώτα βήματα στο σανίδι τα έκανε το καλοκαίρι του 1949, για το έργο «Φθινοπωρινή Παλίρροια», στο ρόλο ενός «ζεν πρεμιέ». Οι κριτικές που πήρε ήταν οι καλύτερες, ενώ οι κριτικοί εκτός από το ταλέντο εξήραν και το όμορφο παρουσιαστικό του.
Την ίδια χρονιά, έκανε και το ντεμπούτο του στο σινεμά, με τον Φιλοποίμην Φίνο να ενθουσιάζεται από την προοπτική να πρωταγωνιστεί στις ταινίες του. Ύστερα από την πρώτη επιτυχία, ακολούθησαν και άλλες με (ειδικότερα) τον γυναικείο πληθυσμό να βρίσκει στο πρόσωπο του τον ονειρικό άνδρα. Όμως ο Αλέκος, εκτός από γόης, ήταν και ένα εξαίρετος ηθοποιός, κάτι στιο οποίο συμφωνούσαν όλοι.
Αν και είχε μια σύντομη σχέση με την Έλλη Λαμπέτη, γνώρισε την πρώτη του γυναίκα Μάρτζ Βάλβη σε μια περιοδεία που έκανε στην Αφρική. Την παντρεύτηκε στην Αθήνα λίγο αργότερα και ο γάμος τους κράτησε τρία χρόνια. Όσο και ο δεύτερος του γάμος, με την πανέμορφη Γαλλίδα, Κλόντ Σαμπαντού.
Ο τρίτος γάμος του ήταν με την ηθοποιό Αλίκη Γεωργούλη, ο οποίος κράτησε τέσσερα χρόνια, ενώ ο τέταρτος γάμος του ήταν με την Ελβετίδα Βερένα Γκάουερ, με την οποία και απέκτησε δυο παιδιά. Όμως ούτε αυτός ο γάμος κράτησε πολύ, αφού πέντε χρόνια αργότερα χώρισε για τέταρτη φορά.
Η μεγαλύτερη του σχέση ήταν με την ηθοποιό Νόνικα Γαληνέα, με την οποία όμως δεν παντρεύτηκε ποτέ. Γνωρίστηκαν το 1969 και έμειναν μαζί για 21 χρόνια.
Ο Αλέκος Αλεξανδράκης υπήρξε θιασάρχης, σκηνοθέτης θεατρικών έργων και μεγάλος κινηματογραφικός αστέρας. Η ταινία του «Συνοικία το Όνειρο» που εκτός από τον πρωταγωνιστικό ρόλο, έκανε και την σκηνοθεσία, βραβεύτηκε από το Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης το 1961. Η προβολή της απαγορεύτηκε από την λογοκρισία της εποχής και ύστερα από διαμαρτυρίες επιτράπηκε μια λογοκριμένη εκδοχή της, με τον Αλέκο Αλεξανδράκη να γεμίζει με χρέη και να αναγκάζεται να πουλήσει τα δικαιώματά της.
Πρωταγωνίστησε σε περίπου 75 κινηματογραφικές ταινίες με σημαντικότερες τις: «Στέλλα», «Το νησί των γενναίων», «Ραντεβού στην Κέρκυρα», «Δεσποινίς Διευθυντής», «Δάκρυα για την Ηλέκτρα», «Η κόμισσα της Κέρκυρας», «Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη», «Μια τρελή τρελή οικογένεια», «Η Μαρία της σιωπής», «Ο άνθρωπος με το γαρύφαλλο» και πολλές ακόμα.
Έκανε μεγάλη καριέρα και στο θέατρο ενώ στην τηλεόραση, η ερμηνεία του στην σειρά «Γιούγκερμαν» έμεινε στην ιστορία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του δίδασκε υποκριτική στο Εργαστήρι του Διαμαντόπουλου, ενώ το 2001 ο τότε Πρόεδρος της Δημοκρατίας, Κωνσταντίνος Στεφανόπουλος, του απένειμε τον Χρυσό Σταυρό του Τάγματος της Τιμής για την προσφορά του στην τέχνη.
Πέθανε στις 8 Νοεμβρίου του 2005 σε ηλικία 77 ετών, ύστερα από μακροχρόνια μάχη που έδωσε με τον καρκίνο του πνεύμονα.