Πότε και σε ποιο μέρος εφαρμόστηκε για πρώτη φορά καραντίνα;

Η απομόνωση ώστε να περιοριστεί η μεταδοτικότητα μιας ασθένειας δεν είναι πρόσφατη τακτική. Η καραντίνα όπως έχει επικρατήσει να λέγεται προέρχεται από την λέξη «quarantena» που στη βενετσιάνικη γλώσσα σήμαινε 40 ημέρες. Εφαρμόστηκε από τον Μεσαίωνα, όταν η πανώλη έκανε την εμφάνισή της στην Ευρώπη και μέσα σε 11 χρόνια , το 30% του πληθυσμού της βρήκε το θάνατο.

Η πρώτη καραντίνα εφαρμόστηκε στην πόλη-κράτος της Ραγκούσα, το σημερινό Ντουμπρόβνικ της Κροατίας. Η πόλη είχε ένα πολυσύχναστο λιμάνι λόγω της γεωγραφικής της θέσης, με πολλούς ανθρώπους και προϊόντα να καταλήγουν εκεί. Όταν το 14ο αιώνα η πανώλη έπληξε της χώρες της Μεσογείου και των Βαλκανίων, η Δημοκρατία της Ραγκούσα αποφάσισε πως όσοι έφταναν στο λιμάνι θα έμπαιναν σε απομόνωση για 30 ημέρες (trentine), μέχρι να δουν αν τα συμπτώματα της νόσου θα εμφανίζονταν και αποδεικνυόταν ότι τα άτομα ήταν υγιή.

@telegraph.co.uk

Οι ναυτικοί, οι έμποροι και όλοι όσοι ταξίδευαν προς το λιμάνι, έμεναν σε τρία κοντινά κατοικημένα νησιά, μιας και τότε δεν υπήρχαν χώροι που θα μπορούσαν να φιλοξενήσουν νοσούντες και μη. Το 1448, η Γερουσία της Βενετίας, επιμήκυνε την περίοδο της απομόνωσης από 30 σε 40 ημέρες, δίνοντας της το όνομά «καραντίνα». Οι 40 ημέρες φάνηκαν αρκετές για να σταματήσουν την εξάπλωση της επιδημίας, με το Ντουμπρόβνικ να είναι πάλι η πρώτη πόλη που εφάρμοσε το συγκεκριμένο χρονικό διάστημα.

Η αλλαγή από 30 σε 40 ημέρες έγιναν γιατί σύμφωνα με σύγχρονες μελέτες, η πανώλη έκανε 37 ημέρες να εξελιχθεί από την μόλυνση μέχρι τον θάνατο, οπότε αυτό έδινε τον απαραίτητο χρόνο για να διαπιστωθεί η κατάσταση της υγείας των πληρωμάτων των πλοίων. Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι οι 40 ημέρες είχαν θρησκευτική σημασία. Πάντως η αλλαγή αποδείχθηκε αποτελεσματική.

@apnews.com

Η πόλη του Ντουμπρόβνικ παρόλο που ήταν πρωτοπόρα στα μέτρα της καραντίνας, χτυπήθηκε από την πανώλη το 1526, παραλύοντας για έξι μήνες. Ήταν τότε που αποφάσισε πως η καραντίνα για να είναι πιο αποτελεσματική θα έπρεπε να συνδυαστεί με εγκαταστάσεις. Έτσι έξι χρόνια αργότερα χτίστηκε το μεγάλο «lazaretto» του Ντουμπρόβνικ, ενώ το 1590 στην περιοχή Πόλτσε κατασκευάστηκαν 10 πολυώροφα κτίρια για τον ίδιο λόγο. Οι αρχές είδαν σιγά σιγά τις περιπτώσεις της πανώλης να μειώνονται δραστικά, με τα κτίρια στο Πόλτσε να υπάρχουν ακόμα και να εξυπηρετούν διάφορους σκοπούς, όπως τουρισμό, ψυχαγωγία και εμπόριο.