Ο ήρωας του Β` Παγκοσμίου Πολέμου που δεν έπιασε ποτέ όπλο

Ο Desmond Doss είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση ήρωα πολέμου. Κι αυτό γιατί δεν δέχθηκε ποτέ να κουβαλήσει όπλο. Ήταν ένας «αντιρρησίας συνείδησης», όπως ήταν και ο ελληνικός τίτλος της ταινίας του Mel Gibson το 2016, η οποία ήταν και αφιερωμένη στη ζωή του.

Ο ίδιος θεώρησε πως έκανε αυτό που έπρεπε και πως δεν ήταν ήρωας. Ωστόσο το να σώζεις 75 στρατιώτες στην Οκινάουα της Ιαπωνίας προς το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, μόνο ηρωικό μπορεί να θεωρηθεί. Γιατί ως γιατρός θεωρούσε πως το καθήκον του ήταν να σώζει ζωές και όχι να τις αφαιρεί.

Γεννήθηκε τον Φεβρουάριο του 1919. Από μικρός είχε τη θέληση να βοηθήσει τους συνανθρώπους του. Όταν ήταν παιδί, περπάτησε έξι μίλια για να δώσει αίμα σε ένα θύμα αυτοκινητιστικού δυστυχήματος, τον οποίο δεν γνώριζε καθόλου. Και λίγες ημέρες αργότερα, έκανε το ίδιο δρομολόγιο για να δώσει κι άλλο αίμα.

Από εκείνη την περίοδο είχε αρχίσει να μισεί τα όπλα, κάτι που τον ακολούθησε σε όλη του τη ζωή. Ακόμα και όταν βρέθηκε σε εμπόλεμη ζώνη. Το μίσος του πήγαζε από τη στιγμή που είδε τον μεθυσμένο πατέρα του να τραβάει όπλο εναντίον του θείου του εν μέσω μιας διαφωνίας αλλά και από τα θρησκευτικά του πιστεύω ως μέλος της εκκλησίας των Αντβεντιστών της Εβδόμης Ημέρας. Η μητέρα του κατάφερε να πάρει το όπλο από τα χέρια του πατέρα του και είπε στον Desmond να πάει να το κρύψει. Ήταν τέτοια η ταραχή του που ορκίστηκε στον εαυτό του πως αυτή ήταν η τελευταία φορά που θα ακουμπούσε όπλο.

@medium.com

Μικρός πάλευε με τον αδερφό του, τον Harold. Ο αδερφός του έλεγε πως ήταν αδύνατο να τον κερδίσεις, όχι λόγω των φυσικών του χαρακτηριστικών ή της ικανότητάς του στην πάλη, αλλά γιατί δεν παραδινόταν ποτέ και δεν δεχόταν να τα παρατήσει. Ήταν αυτό το προσόν που αργότερα τον έκανε ήρωα.

Όταν ξέσπασε ο Β’ παγκόσμιος Πόλεμος, ο Doss δεν το σκέφτηκε καθόλου και αποφάσισε να καταταγεί. Ωστόσο επέμενε πως δεν θα θέλει να πιάσει όπλο. Και γι’ αυτό του κόλλησαν την ταμπέλα του «αντιρρησία συνείδησης». Ο Doss μισούσε αυτόν τον όρο από τη πρώτη στιγμή και επέμενε να γίνει νοσηλευτής. Ο στρατός ήθελε να απαλλαγεί από αυτόν αλλά δεν είχαν καταλάβει το πείσμα του. Έτσι κάποια στιγμή αποφάσισαν να του δώσουν την θέση του νοσηλευτή.

@faithofdoss.com

Οι συστρατιώτες του δεν καταλάβαιναν βέβαια γιατί ήταν στον στρατό. Τον πείραζαν συνέχεια λέγοντας του να γίνει «άντρας» και να πάρει κι αυτός ένα όπλο στα χέρια του. Μισούσαν το γεγονός ότι είχε ρεπό τα Σάββατα λόγω της θρησκείας του. Την Κυριακή οι ανώτεροι του του έδιναν τις πιο απαιτητικές εργασίες. Κανένας δεν τον ήθελε για φίλο, αφού θεωρούσαν πως ένας άντρας χωρίς όπλο τους ήταν άχρηστος στο πεδίο της μάχης.

Ο Doss δεν καταλάβαινε τίποτα απ’ όλα αυτά. Είχε υπομονή και επιμονή και κατάφερε να αλλάξει την κατάσταση στην μάχη της Οκινάουα ή «Hacksaw Ridge» όπως την λένε οι Αμερικανοί. Η ειρωνεία ήταν πως η μάχη έγινε το Σάββατο, αλλά ήταν μια σκληρή μάχη με πολλά πυρομαχικά, που έκοβαν τους ανθρώπους στα δυο. Η τακτική των Γιαπωνέζων οδήγησε σε πολλούς τραυματισμούς Αμερικανών στρατιωτών, αλλά οι δεύτεροι είχαν τον Desmond Doss. Η πράξη του εκείνη την ημέρα προκαλεί ακόμα τον θαυμασμό σε όλους όσους μαθαίνουν την ιστορία. Γιατί ο Doss επέστρεφε στο πεδίο της μάχης και φρόντιζε στρατιώτες που οποιοσδήποτε άλλος θα άφηνε, επειδή θα τους θεωρούσε ήδη νεκρούς.

Έστησε μια τροχαλία στην κορυφή ενός απότομου λόφου και γεμάτος αίμα που δεν ήταν δικό του, πήγαινε κάθε φορά έρποντας, επέστρεφε με έναν τραυματία και τον κατέβαζε προσεκτικά στο στρατόπεδο. Για 12 ώρες κινούνταν ανάμεσα σε σφαίρες και έσωσε 75 ζωές, γνωρίζοντας πως οι Γιαπωνέζοι βασάνιζαν ανελέητα τους τραυματίες.

Και δεν κατάφερε μόνο να σώσει δεκάδες ζωές, αλλά έσωσε και την δική του. Ο ίδιος υποστήριζε πως τον έσωσε ο θεός ενώ σε ένα ντοκιμαντέρ του 2004, με τίτλο «Αντιρρησίας Συνείδησης», αναφέρεται πως οι Γιαπωνέζοι τον είχαν πολλές φορές σε σημείο βολής αλλά κολλούσαν τα όπλα τους.

@woundedtimes.org

Δυο εβδομάδες αργότερα, μια χειροβομβίδα έπεσε σε ένα χαντάκι όπου έβαζε τους τραυματίες. Προσπάθησε να την κλωτσήσει αλλά εξερράγη και του προκάλεσε πληγές και στα δυο του πόδια. Περιμένοντας βοήθεια, συνέχισε να βοηθά τους τραυματίες. Τότε ένας ελεύθερος σκοπευτής τον πυροβόλησε στο χέρι διαλύοντας όλα τα κόκαλά του, κάτι που στην ταινία ο Mel Gibson αποφάσισε να παραλείψει γιατί θα φαινόταν τόσο ηρωικό που το κοινό δεν θα πίστευε ότι όντως συνέβη.

Είχε κερδίσει τον σεβασμό και τον θαυμασμό όλων. Ο διοικητής του τον επισκέφτηκε στο νοσοκομείο και του είπε πως είχε κερδίσει το «Μετάλλιο της Τιμής» για τον ηρωισμό του. Ήταν ο πρώτος αντιρρησίας συνείδησης που το είχε καταφέρει. Όταν ο πρόεδρος των ΗΠΑ Harry Truman του έδωσε το μετάλλιο του είπε «Το αξίζεις πραγματικά. Το θεωρώ μεγαλύτερη τιμή από το να είσαι πρόεδρος».

@wikipedia.org

Οι πληγές του παρέμειναν σε όλη του τη ζωή. Αλλά ο Doss ήταν περήφανος που είχε κάνει το καθήκον του με τον δικό του τρόπο. Έζησε μέχρι τα 87 του, φεύγοντας από την ζωή το 2006. Ωστόσο, θα συνεχίσει να ζει μέσα από την ηρωική του πράξη για πάντα.

Πληροφορίες: allthatsinteresting.com