Αυτοί είναι οι μόνοι που είναι αναντικατάστατοι στο ποδόσφαιρο

Η φράση που ίσως όλοι έχουμε πει από μια φορά στη ζωή μας, το «Ουδείς αναντικατάστατος», είναι κυρίως μια φράση παρηγοριάς. Οι περισσότεροι την χρησιμοποιούν για να κρύψουν τον πόνο της απώλειας ή για να υποβιβάσουν μια αναπόφευκτη αλλαγή και τις συνέπειες της. Πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται άλλωστε την αλλαγή. Αλλά όπως είπε κάποιος, χωρίς αλλαγή δεν υπάρχουν πεταλούδες.

Θα πρέπει να φτάσουμε σε μια ηλικία για να καταλάβουμε πως αυτή η φράση δεν ισχύει σε όλες τις περιπτώσεις. Μπορεί να είναι κατά κάποιον τρόπο κανόνας, αλλά ο καθένας μας έχει τις εξαιρέσεις του. Το ποδόσφαιρο έχει κι αυτό τις δικές του. Ίσως μερικοί παίκτες να αποδείχθηκαν στην ιστορία του αθλήματος αναντικατάστατοι για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Ωστόσο πάντα υπήρξαν κάποιοι που κατάφεραν να «γεμίζουν τα παπούτσια τους» όπως λένε και οι Αμερικανοί. Υπάρχουν όμως και κάποιοι που αν λείψουν, είναι πάντα αναντικατάστατοι.

Ο Μαρσέλο Μπιέλσα, ο «τρελός» όπως τον αποκαλούν, είναι κατά τον Πεπ Γκουαρντιόλα ο καλύτερος προπονητής του κόσμου. Υπήρξε ο αναμορφωτής της Νιούελς στην πατρίδα του την Αργεντίνη, ενώ όπως είπε ο Ντιέγκο Μαραντόνα, κατάφερε περισσότερα με την Αθλέτικ Μπιλμπάο απ’ ότι ο Σιμεόνε στην Ατλέτικο Μαδρίτης, γιατί έφτιαξε μια ομάδα από το τίποτα. Ο Μπιέλσα, που ήταν εκείνος που κατάφερε να επαναφέρει την Λιντς στην Premier League μετά από 16 χρόνια, κατάφερε να πει με τα πιο εύστοχα λόγια ποιοι είναι οι μόνοι που είναι αναντικατάστατοι στο ποδόσφαιρο.

@africatopsports.com

«Το ποδόσφαιρο είναι το πρώτο θέμα συζήτησης στον κόσμο. Κι έχει μια ιδιαιτερότητα: δεν κερδίζει πάντα το φαβορί. Γι΄ αυτό και τα πιο λαϊκά κοινωνικά στρώματα αναπτύσσουν τόσο δυνατή σχέση με την μπάλα. Για μένα, ο οπαδός είναι αναντικατάστατος, προσφέρει συναίσθημα. Η νίκη ή η ήττα τού αφήνουν σημάδια. Τη Δευτέρα οι οπαδοί έχουν ακόμη τα στίγματα όσων έζησαν τη Κυριακή.

Κάποτε στο Μεξικό, γνώρισα έναν εξόριστο Βάσκο. Η εξορία σε απομακρύνει από τον τόπο σου, είναι πολύ επώδυνη, εν ολίγοις ο Βάσκος ήταν ειδικός στον πόνο. Μια μέρα, τον ρώτησα τι ήταν κατά τη γνώμη του το πιο σημαντικό για έναν άνθρωπο. Μου απάντησε: «Να αγαπηθεί χωρίς όρους».

Ο οπαδός είναι ακριβώς έτσι: σε αγαπάει χωρίς ανταλλάγματα. Είχα ακούσει μια φράση στη Σεβίλλη και στην αρχή δυσκολεύτηκα να την καταλάβω: «Σε αγαπώ ακόμη κι αν κερδίζεις». Είναι η άρνηση της ανταμοιβής, της νίκης, ώστε το συναισθηματικό δέσιμο να γίνει ισχυρότερο. Ούτε η νίκη δεν μετράει, σε αγαπάω χωρίς να κερδίζω τίποτε».

Κάθε φορά που ένα ματς γίνεται κεκλεισμένων των θυρών, υπάρχει ειδική αναφορά σε αυτό. Οι απουσίες παικτών έπονται. Ο οπαδός θα πληρώσει για να έρθει στο γήπεδο, δεν θα πληρωθεί. Θα φωνάξει με όλη του την δύναμη και για περίπου δυο ώρες, τίποτα άλλο που συμβαίνει εκτός γηπέδου δεν θα έχει σημασία γι’ αυτόν. Και κάθε φορά που λείπει, μια έδρα χάνει περισσότερο από το 90% της δυναμικής της.

@bleacherreport.com

Το ποδόσφαιρο, οι σουπερσταρ του και ολόκληρη η βιομηχανία των δισεκατομμυρίων που έχει στηθεί γύρω του, δεν θα ήταν τίποτα χωρίς τους οπαδούς. Γι’ αυτό όπως είπε και ο «τρελός», είναι οι μόνοι που είναι αναντικατάστατοι σε αυτό. Αλλά αυτό δεν είναι έκπληξη. Γιατί υπάρχει μια άλλη φράση που ισχύει σε αυτήν την περίπτωση. «Από μικρό κι από τρελό μαθαίνεις την αλήθεια»...