Το Τέρας κι Εγώ

Για έκτη χρονιά το μπεστ-σέλερ του Σταμάτη Μαλέλη «Το Τέρας κι Εγώ» ανεβαίνει από 15 Ιανουαρίου στο Θέατρο ΠΡΟΒΑ όπου παίχτηκε με μεγάλη επιτυχία πέντε θεατρικές σεζόν (2015-16, 17,18,19).

Η αληθινή ιστορία ενός λαμπρού επαγγελματία που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με το θάνατο. Ένα αποκαλυπτικό ντοκουμέντο, που καταγράφει με συνταρακτικές λεπτομέρειες, την μάχη που δίνει ο ήρωας με την κατάθλιψη και τον πανικό, και τον τρόπο που τελικά λυτρώνεται.

"Να βάλεις βόμβες στα θεμέλια του πρέπει, να γίνεις ο πρωταγωνιστής της ζωής σου!"

Το έργο βραβεύτηκε από την Ακαδημία Τεχνών με το πρώτο βραβείο ΝΙΚΟΣ ΖΑΚΟΠΟΥΛΟΣ ως το καλύτερο έργο 2016-2017. Δοθήκαν πάνω από 400 παραστάσεις στο Θέατρο «ΠΡΟΒΑ» και σε: Θεσσαλονίκη, Ιωάννινα, Πάτρα, Λάρισα, Τρίπολη, Άργος, Μυτιλήνη,Λουτράκι, δημοτικά θέατρα της Αττικής. Το παρακολουθήσαν συνολικά πάνω από 48.000 θεατές. Επίσης, πραγματοποιήθηκαν ημερίδες σε συνεργασία με το «Όλοι μαζί μπορούμε» και παραστάσεις/συζητήσεις με κορυφαίους ψυχίατρους υπό την προεδρία της κ. Μαλλιώρη.

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΡΓΟ
«Η μελαγχολία τον χαρακτήριζε από τα παιδικά του χρόνια. Σε συνδυασμό με το αυταρχικό και καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον γέννησαν την κατάθλιψη, που εκδηλώθηκε έντονα με πανικούς, υπό συνθήκες άγχους και πίεσης στην εργασία του στην τηλεόραση. Φέρονταν ενοχικά! Απ’ τη μία γιατί δεν άντεχε να απογοητεύσει τους γονείς του, που τον ήθελαν επιτυχημένο επαγγελματία και οικογενειάρχη κι απ’ την άλλη γιατί είχε απομακρυνθεί απ’ τους φίλους του, τα όνειρά του, τον πραγματικό του στόχο: ν’ αλλάξει τον κόσμο.
Δεν του άρεσε να είναι αστός και βολεμένος, αλλά ήταν. Ήθελε να αγωνιστεί για ένα καλύτερο αύριο, αλλά δεν το έκανε και οι πανικοί ήταν η αυτοτιμωρία του!
Με την βοήθεια της φαρμακευτικής αγωγής και της ψυχανάλυσης, άρχισε σταδιακά να αλλάζει τη ζωή του. Έμαθε να κοιτάζει κατάματα τον εαυτό του, χωρίς να φοβάται για το θέαμα, που θα αντίκριζε. Έκανε βουτιά στα «σκουπίδια» που είχε μέσα του και αναθεώρησε τη ζωή του. Αντιμετώπισε με θάρρος τις αιτίες, όσο επώδυνες και αν ήταν. Έβαλε βόμβες στα θεμέλια του πρέπει. Έγινε ο πρωταγωνιστής της ζωής του. Βγήκε νικητής από έναν αγώνα ζωής και θανάτου.»
Το μήνυμα είναι αισιόδοξο: η αρρώστια αυτή περνάει, γιατρεύεται!

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ
Το βιβλίο, η αυτοβιογραφία και η μάχη μου με το τέρας συγκίνησε πολλούς. Αρκετούς από αυτούς τους έκανε να δουν διαφορετικά τη ζωή. Μέσα από ένα άλλο πρίσμα. Για διαφορετικούς λόγους ο καθένας θεώρησε ότι βοηθήθηκε.
Οι περισσότεροι γιατί πήραν το κουράγιο να πάνε σε έναν ειδικό. Άλλοι γιατί κατάλαβαν ότι η επαγγελματική επιτυχία δεν οδηγεί κατ’ ανάγκην στην ευτυχία.
Άλλοι γιατί συνειδητοποίησαν ότι η ζωή είναι αλλού. Πολλοί, ότι είναι και εκατομμύρια άλλοι, που ζουν στο ίδιο σκοτάδι. Αλλά οι περισσότεροι άρχισαν να νιώθουν ότι μπορούν να νικήσουν το τέρας και να ζήσουν.
Η δεύτερη έκδοση του βιβλίου μου αλλά και το site που δημιουργήσαμε για την αντιμετώπιση της κατάθλιψης το kontasou.com μου δημιούργησε την αίσθηση ότι απαιτείται και μια άλλου είδους επικοινωνία. Ίσως δεν φτάνουν τα μηνύματα και οι επιστολές. Χρειάζεται και κάτι περισσότερο. Έτσι πριν από 7 χρόνια και μετά από πολλές ώρες συζητήσεων με τους αγαπημένους μου φίλους αποφασίσαμε την μεταφορά στο θεατρικό σανίδι.
Πολύ δύσκολη υπόθεση. Το φοβήθηκα αρκετά. Η ανησυχία μου εξανεμίστηκε από τις πρώτες πρόβες όταν είδα τους καταξιωμένους καλλιτέχνες και φίλους να έχουν κάνει σπουδαία δουλειά. Τώρα νιώθω ότι η επικοινωνία μου μ’ ένα πολύ μεγάλο ακροατήριο είναι πλήρης. Η θεατρική παράσταση που ανεβαίνει με πολύ κόπο και μεράκι για 6η χρονιά από την ομάδα του Θεάτρου «ΠΡΟΒΑ» πέτυχε αυτό που είχαμε όλοι στο μυαλό μας.
Ας φροντίσουμε και λίγο τη ζωή μας. Δεν είναι για πέταμα.
Σταμάτης Μαλέλης

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ
Όταν μου πρότεινε το 2014, ο Σταμάτης Μαλέλης, να μεταφέρω επί σκηνής το βιβλίο του «Το Τέρας κι εγώ», του ζήτησα κάποιο χρόνο για να δω αν γίνεται. Τελικώς ανέλαβα το εγχείρημα, παρ’ ότι μου φαινόταν δύσκολο, το οποίο κατέληξε σε παραστάσεις επί έξι σεζόν. Τον ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη του.
Έχω στο ενεργητικό μου πληθώρα διασκευών ως σκηνοθέτης, ετούτη όμως με προβλημάτισε πολύ. Αποφάσισα εν τέλει να βάλω σε δεύτερη μοίρα τις αναφορές στις επαγγελματικές περιπέτειες του ήρωα και να εστιάσω στο ανθρώπινο δράμα του. Στην μάχη του με την κατάθλιψη και τον πανικό και
στον τρόπο που λυτρώνεται. Να φωτίσω τις συνταρακτικές λεπτομέρειες της καθημερινότητας ενός λαμπρού επαγγελματία, που ενώ έχει κατακτήσει την κορυφή της επιτυχίας, ζει για δεκαετίες αγκαλιά με τον θάνατο.
Έτσι προέκυψε ένα ντοκουμέντο, λίαν αποκαλυπτικό, αλλά και με αισιόδοξο μήνυμα: Η αρρώστια αυτή περνάει, γιατρεύεται. Αρκεί να έχει κανείς το θάρρος να πάει σ’ έναν ειδικό και να του πει ό,τι σκέφτεται. Αρκεί να έχει τα κότσια να κάνει βουτιά στα σκουπίδια, που έχει μέσα του και να αναθεωρήσει την ζωή του, όπως λέει ο ήρωας του έργου. Να καθαρίσει την καμινάδα του μυαλού του, όπως λέει ο Γιάλομ. Στο σημείο αυτό θέλω να αναφέρω τον συνεργάτη μου στην διασκευή Γιάννη Ζέρβα, παλιό μαθητή μου, τώρα νεαρό συνάδελφο και θεατρολόγο ήδη.
Στην σκηνική αφήγηση του έργου αφαίρεσα τους τοπικούς και χρονικούς προσδιορισμούς και έδωσα βάρος στα ψυχολογικά τοπία των χαρακτήρων και στην θυμική αντίληψη του χρόνου. Συνεπικουρούν και ολοκληρώνουν την σκηνοθετική μου γραμμή, τα VIDEO, που προβάλλονται κατά την διάρκεια της παράστασης και τα οποία επιμελήθηκε ο Παναγιώτης Τσάγκας, η ερμηνευτική μουσική του ισόβιου συνεργάτη μου Νίκου Χαριζάνου και οι «ψυχολογικοί» φωτισμοί μαζί με το λιτό και αφηρημένο σκηνικό.
Φέτος το ΘΕΑΤΡΟ ΠΡΟΒΑ διανύει την 38η περίοδο του, έχοντας στο ενεργητικό του 88 παραγωγές με έργα ρεπερτορίου και συνεχίζοντας την προσφορά του με τα ίδια πάντοτε κριτήρια: ποιότητα και ψυχαγωγία.
Υπογράφοντας την 85η μου πρεμιέρα, θέλω να ευχαριστήσω από την θέση αυτή τους καλλιτεχνικούς τροφοδότες μου: τους δασκάλους μου και τους μαθητές μου. Επίσης την συνοδοιπόρο μου στην ζωή και στο θέατρο Μαίρη Ραζή.
Σωτήρης Τσόγκας