Ο σχεδιαστής μόδας που κοιμόταν στα παγκάκια και κατάφερε να φτάσει στην κορυφή

Είναι πλέον ένα από τα πιο δυνατά ονόματα στον χώρο της μόδας. Ο σχεδιαστής Elie Tahari έχει καταφέρει να χτίσει μια αυτοκρατορία, έχοντας ντύσει ονόματα όπως την κωμικό Joan Rivers και την Χίλαρι Κλίντον.

Η ζωή του όμως δεν ήταν πάντα ρόδινη. Και αυτό αποτυπώνεται στο ντοκιμαντέρ που μιλάει γι’ αυτή και θα παρουσιαστεί στο «Brklyn Film Festival». Δεν είναι υπερβολή να πούμε, ότι μοιάζει σαν ταινία μυθοπλασίας, ή ένα παραμύθι με ευχάριστο φινάλε.

Γεννήθηκε σε καταυλισμό προσφύγων και μεγάλωσε σε ένα πολύ φτωχό περιβάλλον. Μια έμπνευση της στιγμής, τον οδήγησε στην δόξα στον κόσμο της μόδας και πλέον βρίσκεται ανάμεσα στους κορυφαίους.

Όπως αναφέρει η nypost.com, ο Elie Tahari έχει καταγωγή από το Ιράν, ωστόσο δεν έμεινε ποτέ εκεί, αφού οι γονείς του έφυγαν από τη χώρα λίγο πριν τη γέννησή του. Βρέθηκαν σε έναν καταυλισμό προσφύγων όπου γεννήθηκε ο Elie, με την οικογένεια να εγκαθίσταται στο Ισραήλ. Η φτώχεια όμως παρέμενε, αφού ζούσαν σε ένα σπίτι χωρίς νερό, ρεύμα, μπάνιο και λαμαρίνες.

Αφηγούμενος τη ζωή του ο Tahari είπε χαρακτηριστικά ότι «τα άλλα παιδιά συνήθιζαν να με κοροϊδεύουν επειδή τα ρούχα μου ήταν βρώμικα και ζαρωμένα», αναφέροντας πως η μητέρα του έραβε ρούχα και ο πατέρας του πωλούσε υφάσματα.

Μόλις μπήκε στην εφηβεία, πήγε στην Ισραηλινή Πολεμική Αεροπορία όπου έγινε μηχανικός, αλλά όταν τελείωσε τις σπουδές του και επέστρεψε στο πατρικό του, ο πατέρας του τού είπε ότι δεν έχουν χώρο γι’ αυτόν, γιατί είναι ήδη πολλοί.

@nypost.com

«Έκλαψα για δυο ημέρες», είπε. Αλλά πήρε την απόφαση να πάει στις ΗΠΑ, με ένα κόλπο. Ο αδερφός του δούλευε στην El Al Air και μπορούσε να πετά όπου ήθελε, ελεύθερα. Ο Elie έβγαλε εισιτήριο στο όνομά του αλλά άλλαξε το πρώτο γράμμα στα αρχικά του, για να ταιριάζει με εκείνο του αδερφού του. Δεν τον υποψιάστηκε κανείς και έτσι έφυγε από το Ισραήλ.

Αλλά και όταν έφτασε εκεί, τα πράγματα δεν ήταν εύκολα. Σε κάποιες συγκεκριμένες πτυχές της, ήταν και χειρότερη. Έπιασε δουλειά στην Νέα Υόρκη, όπου έπλενε αυτοκίνητα για 50 σέντς την ώρα. Το βράδυ έμενε σε μοτέλ, όπου πλήρωνε 2 δολάρια, δηλαδή το μισό μεροκάματο.

Τα χρήματα δεν έφταναν. Ο Tahari λοιπόν κοιμόταν σε παγκάκια του Central Park. «Δεν ένιωσα ότι ήταν επικίνδυνο. Κανείς δεν επιτίθεται σε ένα μικρό άστεγο παιδί», είπε αναφερόμενος στα πρώτα χρόνια που έζησε στις ΗΠΑ.

Και μετά ήρθε η αλλαγή. Ξεκίνησε να εργάζεται σε μια μπουτίκ, η οποία ανήκε σε έναν Ισραηλινό που έφτιαχνε ρούχα. Και η ημέρα της έμπνευσης ήρθε. Σκέφτηκε να σχεδιάσει ένα strapless ρούχο, που μια γυναίκα θα φορούσε με άνεση και στην πισίνα και στην παραλία. Πήγε 10 κομμάτια στο αφεντικό του, τα έβαλε σ τον πάγκο και «ήρθαν μερικοί πελάτες και άρχισαν να τσακώνονται».

Από τότε, οι δρόμοι της μόδας άνοιξαν διάπλατα, ο ένας μετά τον άλλον. Έκανε την πρώτη του επίδειξη στο Studio 54, ενώ οι δημιουργίες του ήταν κυρίως για γυναίκες, οι οποίες τη δεκαετία του 1980, άρχισαν να μπαίνουν δυναμικά στους χώρους εργασίας.

Έγινε και ο ίδιος πατέρας και μέχρι και σήμερα, εμφανίζεται στην φημισμένη Εβδομάδα Μόδας της Νέας Υόρκης, έχοντας καταφέρει πολλά. Αλλά ο ίδιος είναι περήφανος μόνο για ένα πράγμα. «Σκέφτηκα μόνο την οικογένειά μου και πώς θα μπορούσα να τους στηρίξω και να τους βοηθήσω. Στο τέλος, τους έφερα όλους εδώ. Αυτό ήταν λοιπόν το μεγαλύτερο τρόπαιο μου. Η μεγαλύτερη επιτυχία μου», δήλωσε χαρακτηριστικά. Και ίσως αυτό να ξεπερνά όλα τα υπόλοιπα επιτεύγματά του.