Πήγαν να συγχαρούν τον γηραιότερο άνδρα στη χώρα μόνο που ήταν νεκρός για 30 χρόνια

Υπάρχουν κάποιες ειδήσεις που δεν είναι 100% τεχνολογικές ή οικολογικές, αλλά αρκετά ευφάνταστες και μας θυμίζουν κάτι από την πονηριά της Ελλάδας. Τέτοια είδηση ήταν αυτή που συνέβη το 2010, σε μια προσπάθεια των αρχών της Ιαπωνίας για την ανακήρυξη ενός κατοίκου ως τον γηραιότερο πολίτη του Τόκιο.

Υπάρχουν κάποιες ειδήσεις που δεν είναι 100% τεχνολογικές ή οικολογικές, αλλά αρκετά ευφάνταστες και μας θυμίζουν κάτι από την πονηριά της Ελλάδας. Τέτοια είδηση ήταν αυτή που συνέβη το 2010, σε μια προσπάθεια των αρχών της Ιαπωνίας για την ανακήρυξη ενός κατοίκου ως τον γηραιότερο πολίτη του Τόκιο.

Ο κυριος Κάτο, στα 111α γενέθλιά του, θεωρούνταν ο γηραιότερος άνδρας στο Τόκιο, έτσι οι αξιωματούχοι προσπάθησαν να τον συναντήσουν για να προγραμματίσουν ένα πάρτι γενεθλίων προς τιμήν του.

Όταν έφτασαν στο σπίτι του, η εγγονή του τους είπε ότι «δεν θέλει να δει κανέναν». Οι υπάλληλοι της κοινωνικής πρόνοιας προσπάθησαν να συναντήσουν τον Κάτο πολλές φορές από τις αρχές εκείνου του έτους, αλλά το αίτημα τους απορρίφθηκε επανειλημμένα από μέλη της οικογένειας.

Οι αρχές υποψιάστηκαν απάτη και ζήτησαν έρευνα από την αστυνομία, η οποία εισέβαλε στο σπίτι. Μόλις πήγαν στο σπίτι του βρήκαν μουμιοποιημένα υπολείμματα σκελετού στο κρεβάτι του!

Ανακάλυψαν ένα μουμιοποιημένο σώμα, που πιστεύεται ότι ήταν ο Κάτο, ξαπλωμένο στο κρεβάτι του, φορώντας εσώρουχα και πιτζάμες, καλυμμένο με μια κουβέρτα. Ο κύριος Κάτο πρέπει να ήταν νεκρός για πάνω από 30 χρόνια.

Το απίθανο της ιστορίας είναι ότι οι συγγενείς του κ. Κάτο είπαν στην αστυνομία ότι «είχε περιοριστεί στο δωμάτιό του πριν από 30 χρόνια και έγινε ένας ζωντανός Βούδας».

Όμως, η οικογένεια είχε λάβει 9,5 εκατομμύρια γιεν (περίπου 100.000 ευρώ) σε πληρωμές συντάξεων χηρείας μέσω του τραπεζικού λογαριασμού του κ. Κάτο από τότε που πέθανε η σύζυγός του, και μερικά από τα χρήματα είχαν πρόσφατα αποσυρθεί από τον λογαριασμό. Το συνταξιοδοτικό ταμείο δεν μπορούσε να επικοινωνήσει με τον κ. Κάτο εδώ και αρκετό καιρό.

Όπως είπε ο Yutaka Muroi, υπάλληλος κοινωνικής πρόνοιας στη μητρόπολη του Τόκιο: «Η οικογένειά του πρέπει να ήξερε ότι ήταν νεκρός όλα αυτά τα χρόνια και συμπεριφέρθηκε σαν να μην είχε συμβεί τίποτα».