Σήμερα έμαθα: Γιατί η ταραντούλα έχει τρίχες;

Τα εκστρατευτικά μυρμήγκια συχνά βλέπουν τις αράχνες ως τροφή και τις τρώνε ζωντανές. Ωστόσο, οι αλληλεπιδράσεις των εντόμων με τις ταραντούλες εκτυλίσσονται πολύ διαφορετικά. Νέα ευρήματα που δημοσιεύθηκαν στο Journal of Natural History, υποδηλώνουν ότι τα αραχνοειδή ανέπτυξαν πυκνά μαλλιά ως άμυνα ενάντια στα εκστρατευτικά μυρμήγκια και τα δύο είδη έχουν σχηματίσει μια εκπληκτική συμβιωτική σχέση.

Για τη μελέτη, μια διεθνής ομάδα επιστημόνων παρατήρησε τα εκστρατευτικά μυρμήγκια της Νότιας Αμερικής να αναζητούν τροφή σε λαγούμια ταραντούλας. Τα έντομα γενικά αγνόησαν τα αραχνίδια ανεξάρτητα από την ηλικία και το μέγεθός τους, αλλά όταν προσπάθησαν να επιτεθούν στις αράχνες, οι τρίχες της ταραντούλας τους εμπόδιζαν να της κάνουν ζημιά.

Η ερευνήτρια Alireza Zamani από το Πανεπιστήμιο του Τουρκού στη Φινλανδία είπε σε μια δήλωση: «Η πυκνή τρίχα που καλύπτει το σώμα της ταραντούλας καθιστά δύσκολο για τα μυρμήγκια να δαγκώσουν ή να τσιμπήσουν την αράχνη. Επομένως, πιστεύουμε ότι η τριχοφυΐα μπορεί να έχει εξελιχθεί ως αμυντικός μηχανισμός». Συνέχισε να λέει ότι μερικές ταραντούλες καλύπτουν τα αυγά τους με τις τρίχες τους, κάτι που «εμποδίζει αποτελεσματικά την κίνηση μικρών βλαβερών αρθρόποδων, όπως τα μυρμήγκια, που μπορεί να προσπαθήσουν να επιτεθούν στα αυγά».

Παρόλο που τα εκστρατευτικά μυρμήγκια εισβάλλουν στα σπίτια των ταραντούλων ψάχνοντας για δείπνο, παρέχουν άθελά τους υπηρεσίες καθαρισμού για τις αράχνες. Όταν μπαίνουν στα κρησφύγετα τους, αναζητούν τροφή, καθαρίζοντας έτσι τα πάντα. Και τα δύο είδη επωφελούνται το ένα από την παρουσία του άλλου: Το ένα παίρνει ένα γεύμα, το άλλο καθαρό χώρο. Αυτό το σενάριο ονομάζεται αμοιβαιότητα, μια συμβιωτική σχέση στην οποία όλα τα μέρη επωφελούνται από την παρουσία του άλλου.

Η μελέτη αποκάλυψε επίσης απροσδόκητες σχέσεις μεταξύ των ταραντούλων και άλλων ειδών. Οι επιστήμονες παρατήρησαν συνδέσεις μεταξύ των αραχνοειδών και των φιδιών, των βατράχων και άλλων αραχνών, τεκμηριώνοντας 60 συσχετίσεις μόνο μεταξύ ταραντούλων και αμφίβιων. Επιπλέον, αυτές οι σχέσεις είναι σε μεγάλο βαθμό αμοιβαία επωφελείς για τα ζώα.

«Προφανώς, οι βάτραχοι και οι φρύνοι που ζουν στα καταφύγια των ταραντούλων επωφελούνται από το καταφύγιο και την προστασία από τα αρπακτικά τους. Με τη σειρά τους, τρέφονται με έντομα που θα μπορούσαν να είναι επιβλαβή για την αράχνη, τα αυγά της και τα νεαρά της», δήλωσε η Zamani. «Φαίνεται ότι οι ταραντούλες μπορεί να μην είναι τόσο τρομακτικές και απειλητικές όσο υποδηλώνει η φήμη τους».