Η χώρα που θέλει να θανατώσει 2,5 εκατομμύρια γάτες μέχρι το 2050

Η Νέα Ζηλανδία αποφάσισε να ανοίξει ένα από τα πιο αμφιλεγόμενα κεφάλαια στην περιβαλλοντική της πολιτική: την επίσημη κήρυξη των αδέσποτων και άγριων γατών ως στόχο εξάλειψης.

Με περίπου 2,5 εκατομμύρια feral cats να περιφέρονται ανεξέλεγκτα και να έχουν οδηγήσει είδη όπως το σπάνιο πτηνό Pukunui / Southern dotterel ένα βήμα πριν την εξαφάνιση, η κυβέρνηση έκανε μια επιλογή που πολλοί περιέγραψαν ως «αναγκαία αλλά ωμή».

Μια ιστορική απόφαση, η πρώτη από το 2016

Ο υπουργός Περιβάλλοντος Tama Potaka ανακοίνωσε ότι οι άγριες γάτες προστίθενται πλέον στην εθνική στρατηγική “Predator-Free 2050”, τη δέσμευση της χώρας να εξαλείψει όλα τα βασικά θηρευτικά είδη έως τα μέσα του αιώνα.

Είναι η πρώτη φορά που ο κατάλογος επεκτείνεται μετά το 2016, γεγονός που δίνει στις αρχές τη δυνατότητα να οργανώσουν εκτεταμένες επιχειρήσεις εκκαθάρισης σε εθνική κλίμακα.

Οι αρμόδιοι φορείς δεν μάσησαν τα λόγια τους: οι άγριες γάτες, που μπορεί να φτάσουν σε μέγεθος μικρής αλεπούς, παρουσιάζονται ως «αποτελεσματικές μηχανές θανάτου» που έχουν αποδεκατίσει το φυσικό περιβάλλον της χώρας.

Κύμα αντιδράσεων και φόβος επανάληψης του παρελθόντος

Η ανακοίνωση προκάλεσε μαζική αντίδραση. Οργανώσεις προστασίας ζώων κατηγορούν την κυβέρνηση ότι ανοίγει την πόρτα σε μια ευρείας κλίμακας σφαγή. Η SPCA παραδέχεται ότι σε πολλές περιοχές οι γάτες ήδη θανατώνονται, αλλά η ένταξη στο Predator-Free 2050 σημαίνει κλιμάκωση, και αυτό είναι που τους ανησυχεί.

Η επιστημονική υπεύθυνη της SPCA, Christine Sumner, δήλωσε ότι η πρόκληση είναι τεράστια:

«Η απομάκρυνσή τους γίνεται σήμερα κυρίως με θανατηφόρα μέσα. Δεν μας ικανοποιεί. Χρειαζόμαστε πόρους για πιο ανθρώπινες λύσεις.»

Η χώρα έχει ζήσει ξανά εκρήξεις οργής γύρω από το θέμα: Το 2013, ο περιβαλλοντολόγος Gareth Morgan είχε ζητήσει «να εξαφανιστούν οι γάτες». Η κοινωνική αντίδραση ήταν τόσο έντονη, ώστε ακυρώθηκαν ακόμη και διαγωνισμοί που ενθάρρυναν μαθητές να πυροβολούν ζώα.

Ο ελέφαντας στο δωμάτιο: Τα κατοικίδια

Η κριτική που δέχεται τώρα η κυβέρνηση επικεντρώνεται στο εξής: Το πρόβλημα δεν είναι μόνο οι άγριες γάτες. Είναι και οι οικόσιτες.

Η Νέα Ζηλανδία έχει ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά κατοικιδίων γατών παγκοσμίως, και πολλές από αυτές κυνηγούν τοπική άγρια πανίδα, συχνά σε βαθμό που ανταγωνίζεται τις feral cats. Ωστόσο, το νέο σχέδιο δεν τις συμπεριλαμβάνει.

Η Εθνική Ομάδα Διαχείρισης Γατών ζητά άμεσα:

• υποχρεωτικό microchipping,
• εκτεταμένες στειρώσεις,
• σαφή νομοθεσία ευθύνης των ιδιοκτητών.

Χωρίς αυτά, λένε, η εξάλειψη των feral cats δεν θα λύσει το πρόβλημα.

Το επόμενο βήμα: ολοκληρωμένη πολιτική ή σπειροειδής σύγκρουση;

Ο Gareth Morgan, ο άνθρωπος που προ δεκαετίας είχε γίνει εθνικός «κακός» με το σύνθημα Cats to Go, τώρα χαιρετίζει την απόφαση, αλλά κάνει σαφές ότι δεν αρκεί:

«Το ότι δεν είχαν συμπεριληφθεί από την αρχή ήταν λάθος. Όμως, αν δεν υπάρξουν σοβαρές πολιτικές, δεν θα πετύχουμε τίποτα.»

Η χώρα παλεύει να προστατέψει μια μοναδική, εύθραυστη βιοποικιλότητα. Το ερώτημα που μένει είναι αν μπορεί να το κάνει χωρίς να βυθιστεί σε έναν πόλεμο κατά των γατών που θα διχάσει ακόμη περισσότερο μια ήδη ευαίσθητη κοινωνία.