Τούνη: «Δεν παλεύω μόνο για μένα» ‑ Η ανάρτησή της μετά την αναβολή της δίκης

Η νέα αναβολή στη δίκη για την υπόθεση revenge pοrn έφερε την Ιωάννα Τούνη ξανά αντιμέτωπη με τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής της.

Η γνωστή influencer και επιχειρηματίας βρέθηκε το πρωί της Παρασκευής 28/11 στο Δικαστικό Μέγαρο Θεσσαλονίκης. Όμως, για άλλη μια φορά, η διαδικασία σταμάτησε απότομα. Η δίκη μεταφέρθηκε για τις 23 Ιανουαρίου, αφήνοντας πίσω της ένα ακόμη κύμα έντασης και συναισθηματικής εξουθένωσης.

Ιωάννα Τούνη: Η στιγμή που τη «λύγισε»

Σύμφωνα με όσα μοιράστηκε η ίδια, η παρουσία της στη δικαστική αίθουσα ήταν μια εμπειρία που τη «τσάκισε». Η εικόνα της να μπαίνει μόνη, απέναντι σε κατηγορούμενους, μάρτυρες και έντονα φορτισμένο κλίμα, μοιάζει να αναβίωσε για εκείνη όλο τον εφιάλτη από την αρχή. Το επόμενο πρωί, η Ιωάννα Τούνη δημοσίευσε ένα εκτενές κείμενο στα stories της, περιγράφοντας χωρίς φίλτρα όλα όσα ένιωσε και συνεχίζει να ζει.

Το δημόσιο μήνυμα της Ιωάννας Τούνη

«Χθες ήταν μια -ακόμη- πολύ δύσκολη ημέρα για εμένα. ΗΜΕΡΑ ΔΙΚΗΣ! Μια δίκη που περίμενα πάνω από 8 χρόνια… και όμως, δε φανταζόμουν πόσο θα με τσακίσει! Μπήκα μόνη μου σε μια τεράστια αίθουσα, απέναντι στους κατηγορούμενους, την έδρα… Μάρτυρες να μπαίνουν ένας - ένας, φωνές, ένταση, δάκρυα. Αλήθειες να διαστρεβλώνονται. Κι εγώ εκεί. Να ακούω, να σφίγγω ξανά τα δόντια για να μη λυγίσω. Και στο τέλος; Η δίκη διακόπηκε. Πάλι! Μεταφέρθηκε λοιπόν για τις 23 Ιανουαρίου… Οπότε πάμε ξανά. Και άλλη υπομονή. Κι άλλη δύναμη! Εύχομαι μόνο να τελειώσει όλο αυτό όσο πιο γρήγορα γίνεται και να μπορέσω επιτέλους να ανασάνω…

Αυτό που με διαλύει όμως πραγματικά… Δεν είναι μόνο ότι ένα βίντεο, τραβηγμένο παρά τη θέλησή μου, χωρίς να ξέρω, χωρίς να δώσω άδεια, κυκλοφόρησε ΠΑΝΤΟΥ… σε sites, περιοδικά, εφημερίδες, σε όλη την Ελλάδα - σαν να ήμουν ακόμη ένα «hot κουτσομπολιό» και όχι ένας άνθρωπος που βιάστηκε ψυχικά. Αυτό που με διαλύει είναι ότι για χρόνια αναγκάστηκα να απολογούμαι για την κακοποίηση μου. Να πρέπει να αποδεικνύω μέχρι σήμερα ότι δεν έφταιγα εγώ. Να εξηγώ ξανά και ξανά κάτι που θα έπρεπε να είναι τόσο ξεκάθαρο: ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΤΟ ΘΥΜΑ!

Όταν οκτώ χρόνια μετά, δεν έχω ακόμη δικαιωθεί… Όταν υπάρχει ακόμη ερωτηματικό για το αν είμαι το θύμα ή ο θύτης… Αναρωτιέμαι πραγματικά τι ελπίδα έχει μια κοπέλα 18 χρονών, που ζει σε μια μικρή πόλη, στο σπίτι των γονιών της, χωρίς οικονομική δυνατότητα, χωρίς ψυχική δύναμη, χωρίς φωνή;

Αν εγώ, με τον δημόσιο λόγο που θεωρητικά έχω, με την "επιρροή", με τα μέσα, με τον κόσμο που με στηρίζει, ακόμη παλεύω να αποδείξω το αυτονόητο -ότι είμαι το θύμα- τότε τι γίνεται με όλες αυτές τις κοπέλες που δεν έχουν τίποτα να τις προστατεύσει; Πού δεν ξέρουν πού να απευθυνθούν; Που φοβούνται ότι δε θα τις πιστέψει κανείς; ΔΕΝ ΠΑΛΕΥΩ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΜΕΝΑ ΠΙΑ!

Δεν παλεύω λοιπόν μόνο για τον εαυτό μου. Παλεύω για την κανονικότητα που πρέπει να υπάρχει. Για την αξιοπρέπεια που καμία γυναίκα δεν πρέπει να χάνει. Για την αλήθεια που δεν πρέπει να χρειάζεται να αποδεικνύεται ξανά και ξανά μέχρι εξάντλησης. Ελπίζω πραγματικά κάθε διεστραμμένος άνθρωπος που θεωρεί ότι έχει το δικαίωμα να παραβιάσει έτσι μια γυναίκα, να εκμεταλλευτεί την εμπιστοσύνη της, να την εκθέσει, να της καταστρέψει την ψυχή… Να δει αυτή την υπόθεση και να φοβηθεί. Να καταλάβει ότι αυτές οι πράξεις δεν είναι "λάθη". Είναι βία. ΕΙΝΑΙ ΕΓΚΛΗΜΑ! Και εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, καμία άλλη γυναίκα να μη ζήσει αυτό που έζησα εγώ».