Αστείες ιστορίες με φοιτητικές εργασίες που χάρισαν άφθονο γέλιο (ίσως και λίγο …τρόμο)

Η φοιτητική ζωή έχει και τις αστείες της στιγμές. Παρακάτω συγκεντρώσαμε αστεία περιστατικά από φοιτητικές διηγήσεις.

Η φοιτητική ζωή έχει και τις αστείες της στιγμές. Παρακάτω συγκεντρώσαμε αστεία περιστατικά από φοιτητικές διηγήσεις. Αν την έχεις πατήσει κι εσύ με φοιτητικές εργασίες διάβασε και ίσως σου έρθουν ανάλογες αναμνήσεις! Για να μην την πατάς με καμία φοιτητική εργασία η sbs-studies είναι εδώ για να σε υποστηρίξει!

Το Πανεπιστημιακό Φροντιστήριο SBS Studies είναι εξειδικευμένο στα πανεπιστημιακά μαθήματα και την υποστήριξη φοιτητικών εργασιών με υψηλής ποιότητας αποτέλεσμα και ακαδημαϊκή αξιοπιστία.

Η εκτύπωση που δεν ήταν δική μου

“Είχα φτάσει στο απόλυτο όριο όλων των deadlines και μου είχαν απομείνει μόλις τριάντα λεπτά για να παραδώσω την εργασία. Πηγαίνω πανικόβλητος στη βιβλιοθήκη για εκτύπωση, γράφω στα γρήγορα το όνομά μου στο εξώφυλλο και τρέχω κατευθείαν στην αίθουσα για να την καταθέσω.

Λίγες ημέρες αργότερα λαμβάνω email από τον καθηγητή: «Η εργασία σου είναι ίδια με εκείνη άλλης φοιτήτριας και μηδενίζεται». Όπως ήταν φυσικό, μηδενίστηκε και η εργασία της. Έπαθα σοκ, αφού δεν είχα ούτε γνωρίσει ούτε μιλήσει ποτέ με αυτή την κοπέλα.

Τελικά αποκαλύφθηκε τι είχε συμβεί. Εκείνη είχε εκτυπώσει λίγο πριν από εμένα στη βιβλιοθήκη και είχε ξεχάσει ένα αντίγραφο στον εκτυπωτή. Στη βιασύνη μου, πήρα κατά λάθος τη δική της εργασία αντί για τη δική μου και την παρέδωσα με το όνομά μου γραμμένο επάνω. Ευτυχώς, ο καθηγητής κατάλαβε το μπέρδεμα και μου έδωσε τη δυνατότητα να την υποβάλω ξανά.“

Η παρουσίαση PowerPoint, χωρίς PowerPoint

Ήταν η μεγάλη μέρα της παρουσίασης της εργασίας μου. Είχα δουλέψει όλη νύχτα στο PowerPoint φτιάχνοντας 20 ολόκληρες διαφάνειες, γεμάτες με εικόνες, γραφήματα και έξυπνα quotes και motos και ήμουν τόσο περήφανος για αυτά. Ήμουν σίγουρος ότι είχα προετοιμαστεί όσο καλύτερα γινόταν.

Φτάνω στην αίθουσα, συνδέω το laptop, όλα έτοιμα. Η παρουσίαση ξεκινά, αρχίζω να μιλάω με ενθουσιασμό και ροή, αλλά κάτι δεν πάει καλά διότι βλέπω τον προτζέκτορα μαύρο. Ε, εντάξει λέω, ίσως αργεί λίγο να ανοίξει. Συνεχίζω να μιλάω περιμένοντας να ανοίξει και σύντομα και ένα κοινό καθηλωμένο επάνω μου.

Μετά από αρκετά λεπτά, νιώθω ένα σούσουρο στην αίθουσα, ο καθηγητής διακόπτει, με κοιτάει ήρεμα και λέει: «Ωραία παρουσίαση μέχρι τώρα, αλλά μήπως να ανοίξεις το PowerPoint σου;».

Εκεί κατάλαβα ότι δεν το είχα ανοίξει ποτέ!

Μιλούσα επί 5-10 λεπτά, χωρίς εικόνες, χωρίς τίποτα, και πιθανότατα ο λόγος που οι στο κοινό ήταν καθηλωμένοι επειδή είχαν πάρει χαμπάρι το αστείο λάθος μου.

Τελικά, πήρα καλό βαθμό, ίσως επειδή τους διασκέδασα. Από τότε, πάντα ελέγχω τρεις φορές αν το PowerPoint έχει ανοίξει… πριν αρχίσω να μιλάω με ύφος ομιλητή TED…

Η «κατασκοπευτική» εργασία

Σε ένα μάθημα κοινωνιολογίας, ο καθηγητής έδωσε μια άσκηση μάλλον ασυνήθιστη: «Επιλέξτε έναν συμφοιτητή που δεν γνωρίζετε, παρατηρήστε τον διακριτικά για μία ημέρα και γράψτε ένα σύντομο κείμενο για τη συμπεριφορά του όταν πιστεύει ότι δεν τον παρακολουθεί κανείς».

Άλλοι την αντιμετώπισαν με σοβαρότητα, άλλοι τη βρήκαν απλώς ανατριχιαστική. Ένας φοιτητής, όμως, το πήρε τόσο κατά γράμμα και το εφάρμοσε τόσο πειστικά, που τελικά θεωρήθηκε ύποπτος και κατέληξαν να ειδοποιηθούν ο διευθυντής και η αστυνομία.

Ο Χίτλερ που έγινε… Spider-Man

Η παρακάτω ιστορία δεν γνωρίζουμε αν είναι αληθινή ή απλώς ένας αστικός θρύλος για τα πηγαδάκια των φοιτητικών διαδρόμων:

Ήταν από εκείνες τις νύχτες που το deadline έχει πλησιάσει επικίνδυνα. Το μυαλό όμως απλώς αρνείται να συνεργαστεί. Η εργασία μου είχε θέμα «Η άνοδος του Χίτλερ στην εξουσία». Εγώ, είχα περάσει το Σαββατοκύριακο βλέποντας ταινίες Marvel και άρχισα να γράφω για έναν “νεαρό άνδρα που απέκτησε δύναμη, τη χρησιμοποίησε λανθασμένα, και σύντομα έγινε απέκτησε τεράστια δύναμη και μπορούσε να ελέγχει τον κόσμο”.

Όλα ταίριαζαν τέλεια, αλλά ουσιαστικά έγραφα για τον Spider-Man. Είχα αντικαταστήσει απλώς τον Peter Parker με τον Adolf Hitler. Πείτε από απελπισία, πείτε από πίστη ότι κάποιος θα εκτιμήσει το χιούμορ, παρέδωσα την εργασία έτσι. Ο καθηγητής μου έγραψε στο περιθώριο: «Αν ο Χίτλερ είχε ραδιενεργή αράχνη, ίσως η ιστορία να είχε διαφορετικό τέλος». Μου έδωσε δεύτερη ευκαιρία, ίσως επειδή γέλασε περισσότερο απ’ όσο θύμωσε.

Ο δαίμονας του copy-paste

Ένας φοιτητής ήθελε να κάνει μια σωστή βιβλιογραφία, αλλά αντί να κάνει “paste” όλο το link, έκανε paste ολόκληρο το κείμενο.
Το αποτέλεσμα: μια εργασία 40 σελίδων εκ των οποίων οι 35 ήταν… από τη Wikipedia.

Ο προσβλητικός τίτλος

Μια φοιτήτρια έκανε ένα κείμενο στο πλαίσιο μιας εργασίας για το μάθημα της ψυχολογίας και αποθήκευσε το αρχείο με προσωρινό όνομα, κάτι του τύπου “ένα χαζό άρθρο περί προσωπικότητας.docx”. Ξέχασε όμως να αλλάξει τον τίτλο πριν το στείλει στον καθηγητή. Την επόμενη μέρα έλαβε μήνυμα: «Ενδιαφέρουσα οπτική, αλλά ο τίτλος ίσως είναι λίγο… ακατάλληλος για πανεπιστημιακό περιβάλλον». Η κοπέλα έβαλε τα κλάματα από την ντροπή.

Το δοκίμιο της “ανοησίας”

Ένας φοιτητής είχε βαρεθεί να γράφει και αποφάσισε να παραδώσει μια “πειραματική” εργασία: μια σελίδα γεμάτη ασυναρτησίες, χωρίς νόημα, σαν ροή συνείδησης.
Έγραψε κάτι του στυλ: «Η σκέψη είναι μια πεταλούδα που κλαίει όταν ο καφές είναι ζεστός».
Ο καθηγητής του απάντησε απλά: «Αν ήθελα ποίηση, θα πήγαινα σε άλλο μάθημα».