Αννα Βίσση: Έχω νιώσει τον τρόμο σε σχέση, ήταν επικίνδυνη για τη σωματική μου ακεραιότητα
«Είχα βουλιμικές εξάρσεις, δεν πήγαινα πουθενά, μήπως και δω φαγητό και φάω»

Λίγο πριν τη μεγάλη πρεμιέρα της ροκ όπερας «Οι Καμπάνες του Edelweiss», η ¶ννα Βίσση σε συνέντευξή της στην εφημερίδα Athens Voice και τον Δημήτρη Μαστρογιαννίτη μιλά για πρώτη φορά για την κακοποίηση που βίωσε σε σχέση της, το γεγονός ότι παρέμενε εκεί γιατί δεν μπορούσε να ξεφύγει, αλλά και αποκαλύπτει την αφορμή με την οποία έζησε μία από τις πιο δυστυχισμένες περιόδους της ζωής της.
«Σε μία από τις σχέσεις, ένιωσα τον τρόμο. Κατέληξε να είναι επικίνδυνη για τη σωματική και την ψυχική μου ακεραιότητα. Από ένα σημείο και μετά, παρέμενα καταστρώνοντας το σχέδιο απόδρασης, πώς θα καταφέρω να αποδιώξω τον φόβο και να φύγω. Είχα φτάσει σ' εκείνο το σημείο, που δεν αναγνώριζα τον εαυτό μου. Ούτως ή άλλως, η αλλοτρίωση αυτή συμβαίνει και όταν σε μια σχέση το «θέλω να είμαι εδώ» το αντικαθιστά το «δεν μπορώ να φύγω». Μου έχει συμβεί δύο με τρεις φορές».
Τι ήταν αυτό με το οποίο κατάφερε να συμφιλιωθεί; «Θα ακουστεί αφελές, αλλά με τη διατροφή μου. Υπήρξε πλήγμα στη ζωή μου. Έχω ζήσει δυστυχισμένες στιγμές εξαιτίας της. Είχα βουλιμικές εξάρσεις, δεν πήγαινα πουθενά, μήπως και δω φαγητό και φάω. Έχω υποφέρει... Κάποιος, όταν πεινάει, σηκώνεται και τρώει. Εγώ άρχιζα να αναρωτιέμαι: «Παχαίνει αυτό που θα φάω; Κι αν φάω, πόσο καιρό δεν θα τρώω;». Από τα 15 μου ξεκίνησε αυτό και αρνιόμουν να ζητήσω βοήθεια. Να δεχτώ πως είμαι άρρωστη, πως μπορεί να χρειαστώ τη βοήθεια ειδικού», καταλήγει.