Εφυγε από τη ζωή ο θρυλικός ηθοποιός Omar Sharif

Θλίψη σε όλο τον κόσμο έχει προκαλέσει η είδηση του θανάτου του σπουδαίου ηθοποιού Omar Sharif, σε ηλικία 83 ετών. Την είδηση επιβεβαίωσε ο ατζέντης του, Steve Kenis: «Υπέστη καρδιακή προσβολή, σε νοσοκομείο στο Κάιρο».

Χτυπημένος από τη νόσο Αλτσχάιμερ, ο ηθοποιός που συνδέθηκε με εμβληματικούς ρόλους σε κλασικές ταινίες, όπως ο «Λώρενς της Αραβίας», ο «Δόκτωρ Ζιβάγκο» και «Ένα Αστείο Κορίτσι», άφησε την τελευταία του πνοή.

Η μάχη του με νόσο Αλτσχάιμερ

Τον περασμένο Μάιο, ο γιος του αξέχαστου ηθοποιού, Tarek Ελ Sharif, σε συνέντευξη που παραχώρησε στην ισπανική εφημερίδα «El Mundo», μίλησε για το πρόβλημα υγείας που βασάνιζε τον πατέρα του τα τελευταία τρία χρόνια.

«Ο πατέρας μου πάσχει από Αλτσχάιμερ. Είναι δύσκολο να καθορίσουμε σε ποιο στάδιο βρίσκεται. Είναι προφανές ότι η κατάσταση του δεν θα βελτιωθεί ποτέ, αντιθέτως, μόνο θα επιδεινώνεται», είχε αποκαλύψει ο Ταρέκ Ελ Sharif.

Πρόσθεσε μάλιστα ότι, ενώ ο Sharif ήταν σε θέση να γνωρίζει ότι ήταν διάσημος ηθοποιός, όταν τον πλησιάζουν θαυμαστές του στον δρόμο, αισθανόταν σύγχυση.

Ο Omar Sharif –το πραγματικό όνομά του ήταν Michel Demetri Chalhoub– γεννήθηκε στις 10 Απριλίου 1932 Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου. Ήταν γιος της Claire και του Ιωσήφ Joseph Chalhoub, ενός εμπόρου ξυλείας. Στην οικογένειά του ήταν καθολικοί στο θρήσκευμα. Ο Sharif αποφοίτησε από το Κολέγιο Βικτωρία της Αλεξάνδρειας και κατόπιν από το Πανεπιστήμιο του Καΐρου, όπου σπούδασε Φυσική και Μαθηματικά. Κατόπιν εργάστηκε με τον πατέρα του στην οικογενειακή επιχείρηση ξυλείας.

Το 1953, ο Sharif ξεκίνησε την καριέρα του σε μία αιγυπτιακή ταινία, με τίτλο «Ο Φλογερός Ήλιος ή Μάχη στην Κοιλάδα». Ακολούθησαν πολυάριθμες αιγυπτιακές παραγωγές. Πρωταγωνίστησε στο πλάι της πρώην συζύγου του, Φατέν Χαμαμά, σε αρκετές ρομαντικές ταινίες. Ανάμεσα στις ταινίες της φιλμογραφίας του περιλαμβάνονται: Οι Καλύτερες μας Μέρες (1955), Δεν Κοιμάμαι (1958), Η Κυρία του Κάστρου (1959) και η διασκευή της ¶ννα Καρένινα με τίτλο Ο Ποταμός της Αγάπης (1961).

Η πρώτη αγγλόφωνη ταινία του Sharif ήταν ο «Λώρενς της Αραβίας» το 1962 όπου υποδύθηκε τον Σαρίφ ¶λι. Η ερμηνεία του αυτή του εξασφάλισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ ΒΆ Ανδρικού Ρόλου, μια βράβευση με Χρυσή Σφαίρα ΒΆ Ανδρικής Ερμηνείας σε Κινηματογραφική Ταινία και Πολλά Υποσχόμενου ¶νδρα Ηθοποιού και παγκόσμια φήμη ως ο δημοφιλέστερος Γαλλοάραβας ηθοποιός.

Ο Sharif επίσης υποδύθηκε τον ομώνυμο ρόλο στην ταινία του 1965 «Δόκτωρ Ζιβάγκο» του σκηνοθέτη David Lean. Μετά από μια περίοδο κατά τη διάρκεια της οποίας έμπαινε στους τίτλους των εφημερίδων για τις επιδόσεις του στο επαγγελματικό μπριτζ, έκανε την επάνοδό του το 2003 στη διασκευή του μυθιστορήματος «Ο Κύριος Ιμπραήμ και τα Λουλούδια του Κορανίου». Για την ερμηνεία του βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας και με Βραβείο Σεζάρ.

Τον Νοέμβριο του 2005 τιμήθηκε με μετάλλιο από την UNESCO ως αναγνώριση της αξιοπρόσεκτης προσφοράς του στην ποικιλότητα του παγκόσμιου κινηματογράφου και του πολιτισμού. Το μετάλλιο –το οποίο αποδίδεται πολύ σπάνια– φέρει το όνομα του Ρώσου σκηνοθέτη Sergei Eisenstein και μπορεί να απονεμηθεί συνολικά 25 φορές, από τη Mosfilm της Ρωσίας.

Ο Sharif προσηλυτίστηκε στο Ισλάμ ώστε να παντρευτεί τη διάσημη Αιγύπτια ηθοποιό  Faten Hamama το 1955, οπότε και πήρε το όνομα Omar al-Sharif. Ο γάμος τους κράτησε περίπου 20 χρόνια και έλαβε τέλος το 1974. Καρπός του ήταν ένα παιδί, ο Tarek Sharif, που εμφανίστηκε στο «Δόκτωρ Ζιβάγκο» σε ηλικία 8 ετών, στον ρόλο του μικρού Γιούρι. Φήμες που ήθελαν το Sharif να παντρεύεται την ηθοποιό Suhair Ramzi το 1977, αποδείχτηκαν αναληθείς.

Ήταν μανιακός καπνιστής. Το 1992, υπεβλήθη σε εγχείρηση τριπλού μπαϊπάς και υπέφερε από ελαφρύ καρδιακό επεισόδιο το 1994. Μέχρι το μπαϊπάς, ο Sharif κάπνιζε πενήντα τσιγάρα την ημέρα, αλλά έπειτα από την περιπέτειά του το έκοψε εύκολα.

Το 2006, ο Sharif αποχώρησε από το χώρo της υποκριτικής. Είχε δηλώσει σε συνέντευξή του: «Σταμάτησα εντελώς. Αποφάσισα πως δεν ήθελα να ήμουν σκλάβος πια κανενός πάθους εκτός από τη δουλειά μου. Είχα πολλά πάθη: μπριτζ, άλογα, τζόγο. Επιθυμώ να ζήσω ένα άλλο είδος ζωής, να είμαι περισσότερο με την οικογένειά μου, γιατί δεν της αφιέρωσα αρκετό χρόνο».