Πώς βγήκε η φράση «με το νι και με το σίγμα»
Συνδέεται με την εξέλιξη της ελληνικής γλώσσας

Δημοσίευση 13/9/2015 | 11:59
Ιδιαίτερα γνωστή είναι η παροιμιώδης φράση «με το νι και με το σίγμα», που σημαίνει αυτολεξεί, με κάθε λεπτομέρεια.
Η φράση προέρχεται από το γεγονός ότι οι παλιότεροι τύποι λέξεων, που είχαν το τελικό νι και σίγμα, θεωρούνταν πιο σωστοί και κομψότεροι.
Παλαιότερα, όταν τα παιδιά μάθαιναν τα υποκοριστικά, ο δάσκαλος τους έλεγε ότι η αρχική τους κατάληξη ήταν σε -ιo και ότι στα μεσαιωνικά χρόνια ήταν σε -ιον και -ιν, για να καταλήξει στο τέλος στο απλό -ι – για παράδειγμα: παιδίον, παιδίν, παιδί. Επίσης, τους δίδασκε ότι ο τύπος των θηλυκών τριτόκλιτων ήταν σε -ις και κατέληξε να φύγει το τελικό -ς. (π.χ. πόλις, πόλι).
Όταν στους τελευταίους αιώνες άρχισαν να γράφουν το χέρι, το πόδι, χωρίς το -ν, και η πίστι, η πόλι χωρίς το -ς, οι τύποι που είχαν τα νι και σίγμα θεωρούνταν πιο σωστοί και κομψότεροι.
Γι' αυτό, όποιος μιλούσε «με το νι και με το σίγμα», μιλούσε σωστά και τέλεια.