Οι επτά πιο διεφθαρμένοι πολιτικοί της μικρής οθόνης

Όπως και να το κάνουμε, ένας αδίστακτος, διεφθαρμένος πολιτικός κουβαλά μαζί του μία περισσότερο ενδιαφέρουσα ιστορία από έναν καλό, επιμελή πολιτικό. Η συμπεριφορά του πρώτου, άλλωστε, μπορεί να εγείρει πρόσθετα εμπόδια τους βασικούς ήρωες μίας σειράς ή μίας ταινίας, εμπλουτίζοντας περισσότερο την πλοκή. Είναι το… αναγκαίο κακό, για να χρησιμοποιήσουμε και ένα σύνθημα των ημερών. Παρακάτω θα διαβάσετε για επτά από τους πιο «κακούς» ήρωες πολιτικούς που πέρασαν από τη μικρή οθόνη και άφησαν το στίγμα τους…

Φρανκ ¶ντεργουντ (Κέβιν Σπέισι)

House of cards, 2013-

Ας ξεκινήσουμε με το… ευκολάκι. Ο Κέβιν Σπέισι υποδύεται έναν από τους πιο σκοτεινούς, πιο μοχθηρούς κακούς της τηλεόρασης. Η ακόρεστη φιλοδοξία του είναι αυτή που τον καθοδηγεί, επομένως δεν πρόκειται να διστάσει σε κανένα σημείο προκειμένου να εκπληρώσει τους στόχους του. Έχοντας διαμορφώσει ήδη την προσωπική του στρατηγική και ξέροντας πού θέλει να φτάσει, αφαιρεί από τη σκακιέρα (ή για την ακρίβεια ισοπεδώνει) όσους βρίσκονται στον δρόμο του, χρησιμοποιώντας κάθε διαθέσιμο μέσο: διαρροές, ψέμα, μέχρι και φόνο. Πέρα από τις προσωπικές του ικανότητες, έχει σύμμαχο και την επίσης επιδέξια σύζυγό του Κλερ ¶ντεργουντ (Ρόμπιν Ράιτ). Η τέλεια καταιγίδα.

Φράνσις Έρκχαρτ (Ίαν Ρίτσαρντσον)

House of cards, 1990

Στις αρχές των ΅90s το BBC είχε δείξει τον δρόμο προβάλλοντας το δικό του “House of cards”, στο οποίο στηρίχτηκε το αριστούργημα του Netflix. Κεντρικός ήρωας (και πρόγονος του ¶ντεργουντ) της μίνι σειράς 12 επεισοδίων είναι ο Φράνσις Έρκχαρτ, ένας hardcore Τόρι, ο οποίος ξεκινά ως συντονιστής της κοινοβουλευτικής ομάδας του κυβερνώντος κόμματος και μέσω εκβιασμού και δολοφονίας ανεβαίνει επίσης στα ανώτερα κλιμάκια του πολιτικού συστήματος. Fun fact: και οι δύο βασικοί ήρωες των δύο “House of cards” έχουν τα ίδια αρχικά, FU, το οποίο παραπέμπει στο αυθάδες “fuck you”. Στον ρόλο του ο αείμνηστος Ίαν Ρίτσαρντσον, ο οποίος κέρδισε βραβείο BAFTA για την εξαιρετική του ερμηνεία.

Κλέι Ντέιβις (Αϊζάια Γουίτλοκ Τζούνιορ)

The Wire, 2002-2008

Ο μόνος πολιτικός της λίστας που έχει ατάκα-σήμα κατατεθέν. Σε περιστατικά αγανάκτησης, ο πληθωρικός γερουσιαστής του Μέριλαντ Κλέι Ντέιβις τραβούσε ένα μακρόσυρτο “shit” (το οποίο πήγαινε κάπως έτσι: "sheeeeeeeee-it"). Τα περιστατικά αυτά ήταν μάλιστα αρκετά, μια και όταν ασχολείσαι με δωροδοκίες και ξέπλυμα μαύρου χρήματος, όλο και κάτι πηγαίνει στραβά. Παρόλα αυτά, κατάφερνε να ξεφεύγει από τη δύσκολη θέση χάρη στην αδιαμφισβήτητη καπατσοσύνη του. Καλύτερη στιγμή του ήταν όταν ξεγέλασε τον Στρίνγκερ Μπελ (Ίντρις Έλμπα), το δεξί χέρι ενός μεγαλέμπορου ναρκωτικών της Βαλτιμόρης, αποσπώντας του ένα κάρο λεφτά προκειμένου να τον μπάσει σε νόμιμες δουλειές.

Νάκι Τόμπσον (Στιβ Μπουσέμι)

Boardwalk Empire (2010–2014)

Κατά την περίοδο της ποτοαπαγόρευσης στις ΗΠΑ, ο Νάκι είναι ένας διεφθαρμένος και πανίσχυρος Ρεπουμπλικάνος πολιτικός που ασκεί παράλληλα και… καθήκοντα γκάνγκστερ στο Ατλάντικ Σίτι, καταφέρνοντας να ελέγξει ολόκληρη την οικονομική δραστηριότητα στην πόλη. Ένας σύγχρονος Ιανός, ο Νάκι έχει καταφέρει να γοητεύσει την τοπική κοινωνία, φιλώντας μωρά και επενδύοντας χρήματα στις τοπικές επιχειρήσεις και σε φιλανθρωπίες. Παράλληλα, όμως, ελέγχει το -παράνομο- εμπόριο αλκοόλ, αλληλεπιδρώντας με άλλες, «ευγενείς» προσωπικότητες της εποχής, όπως ο Αλ Καπόνε.

Πάπας Αλέξανδρος VI, Ροδρίγος Βοργίας (Τζέρεμι ¶ιρονς)

The Borgias, 2011-2013

Σύντομα μετά την πρεμιέρα του “Game of thrones” έκανε πρεμιέρα και η σειρά του Νιλ Τζόρνταν με επίκεντρο τα έργα και τις ημέρες του Ροδρίγου Βοργία, ο οποίος χρησιμοποίησε ένα μείγμα από εκβιασμούς και δωροδοκίες για να πείσει τους καρδιναλίους του κονκλαβίου να τον εκλέξουν Πάπα στα τέλη του 15ου αιώνα. Αφού κατάφερε τον αρχικό στόχο του, ο Αλέξανδρος VI -όπως ονομάστηκε- προσπάθησε να διατηρηθεί στην κορυφή, αντιμετωπίζοντας τους αντιπάλους του που άρχισαν να συνωμοτούν εναντίον του. Με τη βοήθεια της οικογένειάς του, ο Πάπας δημιουργεί ένα σύστημα συμμαχιών για να παγιώσει τη θέση του. Και ανάμεσα σε όλα αυτά βλέπουμε βασανιστήρια, άγριες δολοφονίες, μάχες και πολιορκίες.

Τζία Σιντάο (Τσιν Χαν)

Μάρκο Πόλο, 2014-

Ένας φτωχός υπήκοος της δυναστείας των Σονγκ, κατάφερε να αναδυθεί από την αφάνεια χάρη στην αδελφή του, η οποία ήταν η αγαπημένη εταίρα του Αυτοκράτορα. Εκτός από τύχη, ο αδίστακτος Τζία Σιντάο έχει και πολλές ικανότητες, που τον βοήθησαν να διατηρήσει τη θέση του καγκελάριου παρά τα όποια εμπόδια. Αποτελεί ουσιαστικά την τελευταία γραμμή άμυνας απέναντι στην επέλαση των Μογγόλων του Κουμπλάι Χαν. Για να εκφράσει, μάλιστα, την ευγνωμοσύνη του στην αδελφή του, Μέι Λιν, την έστειλε στην αυλή του Κουμπλάι για να τον σκοτώσει. Όμως ίσως και να του το συγχωρέσεις. ¶λλωστε, έχεις δει πολλούς που εξασκούν τη θανατηφόρα κουνγκ φου κίνηση «αλογάκι της Παναγίας»;

Τάιγουιν Λάνιστερ (Τσαρλς Ντανς)

Game of thrones, 2011-

Ο ευγενής του Γουέστερος που θα έκανε και τον Μακιαβέλι να κοκκινίσει από ντροπή. Κατάφερε να αποκαταστήσει το όνομα του Οίκου του, το οποίο είχε περιπέσει σε ανυποληψία ενώ είχε τα ηνία ο πατέρας του και τοποθέτησε την οικογένειά του στην κορυφή του βασιλείου. Πάντρεψε την κόρη του με τον βασιλιά, φρόντισε για την ομαλή διαδοχή του Ρόμπερτ από τον εγγονό του, τον ψυχοπαθή Τζόφρεϊ, ενώ ο ίδιος φρόντισε να αυτοπροσληφθεί ως το «Χέρι του Βασιλιά». Την ίδια στιγμή, εξάλειψε κάθε ανταγωνισμό, είτε δημιουργώντας νέες συμμαχίες, είτε με δόλια μέσα, βγάζοντας από τη μέση όσους ήταν επικίνδυνοι στην εξουσία του. Το τραγούδι “Rains of Castamere” γράφτηκε για να θυμίζει στον κόσμο τι γίνεται όταν υψώνεις ανάστημα στον Τάιγουιν (spoiler: χάνεις το κεφάλι σου, σφαγιάζεται η οικογένειά σου και το κάστρο σου μειώνεται σε ερείπια).