Η μάχη της απίθανης προεκλογικής αφίσας
Η πρώτη πολιτική αφίσα που κυκλοφόρησε στην Ελλάδα
Δημοσίευση 21/9/2015 | 00:00
Αν και πλέον οι εκλογικές μάχες στήνονται στις τηλεοπτικές και ιντερνετικές αρένες, εντούτοις οι χάρτινες αφίσες δίνουν το δικό τους προεκλογικό άρωμα στις άλλοτε αδιάφορες και άλλοτε κρίσιμες εκλογικές αναμετρήσεις.
Τα κομματικά επιτελεία από κοινού με διαφημιστικές εταιρείες και επικοινωνιολόγους, συνεργάζονται αδιάκοπα πάνω ένα ανελέητο brain storming για το πιο ευφάνταστο σλόγκαν που θα συνοδεύσει την τέλεια φωτογραφία, που θα ορίζει στην εντέλεια το μήνυμα που θα σταλεί σε κάθε πιστό ή αναποφάσιστο ψηφοφόρο.
Η πρώτη πολιτική αφίσα εμφανίστηκε το 1850 από τους επτανήσιους Ριζοσπάστες
Από την πρώτη προεκλογική αφίσα που τοιχοκολλήθηκε στην Ελλάδα, το 1850 από τους επτανήσιους Ριζοσπάστες, έχει χυθεί άπλετη… κόλλα σε τοίχους, κολώνες, μεγάλες επιφάνειες. Ωστόσο, υπάρχουν φορές που ο τελικός στόχος παρεκκλίνει από τον αρχικό και η αφίσα μοιάζει σαν ένα κακό ανέκδοτο. Η αισθητική της παραπαίει, ο γραφίστας υπερβάλει εαυτόν, και το αποτέλεσμα μοιάζει πολλές φορές με ένα κακό ανέκδοτο.
Αν ανατρέξει κανείς στην ιστορία, μέχρι και στο πρώτο μισό του 20ου αιώνα, αυτό που παρατηρεί κανείς είναι πως οι προεκλογικές αφίσες ήταν συνήθως έγχρωμες και απεικόνιζαν αρχηγούς κομμάτων ή υποψηφίους πολιτικών συνδυασμών, με τις ονομασίες και τα σύμβολα των κομμάτων. Αργότερα, φυσικά η αφίσα εμπλουτίστηκε με συμβολικά σχεδιάσματα και φτάσαμε στο σήμερα όπου πολλές φορές διανθίζονται με όλων των λογιών τα γραφιστικά «μπιχλιμπίδια».
Δείτε μια σειρά από ευφάνταστες και λιγότερο ευφάνταστες προεκλογικές αφίσες ανά τον κόσμο...
Η πολιτική αλήθεια… γυμνή
Ο Δανός «καουμπόι» John Erik Wagner, ήθελε οι ψηφοφόροι του να γνωρίζουν δυο πράγματα: ότι κατεβαίνει υποψήφιος πρωθυπουργός και ότι είναι περήφανος για το αναπαραγωγικό του όργανο. Φανταστείτε την έκπληξη των Δανών, κάθε φορά που έρχονταν πριν μερικούς μήνες, σε καθημερινή οπτική επαφή με το μόριο του εν λόγω πολιτικού, οι αφίσες του οποίου είχαν κατακλείσει τις περιοχές της Κοπεγχάγη.
Η Ισπανίδα Yolanda Couceiro Morín, υποψήφια με το κόμμα Partido por la Libertad - Manos Limpias, για τις δημοτικές εκλογές αποφάσισε να κάνει ένα… στριπτίζ, με τα επίμαχα σημεία της να καλύπτει το σλόγκαν «οι πολιτικοί μας έχουν αφήσει ολόγυμνους». Η νεαρή πολιτικός, ήλπιζε με αυτή τη γενναία πράξη της να στρέψει τη προσοχή των υποψηφίων προκειμένου να τους βοηθήσει να «εστιάσουν στα προβλήματα της γειτονιάς τους». Η Morín ήταν υποψήφια δήμαρχος στην μικρή πόλη Portugalete.
Στο Μακρινό Τόκιο της Ιαπωνίας, ζει και ο τολμηρός Teruki Goto, ο οποίος κατέβαινε ως ανεξάρτητος υποψήφιος στις πρόσφατες εκλογές της χώρας του. Ο φιλόδοξος νέος, πόζαρε ωσάν ένας μάχιμος σαμουράι με το σπαθί στο χέρι κρύβοντας τα επίμαχα με ιδεογράμματα.
Μπορεί η συγκεκριμένη υποψήφια Samira Nawa Amini από τη Δανία να μην πόζαρε έτσι όπως την προίκισε η φύση, αλλά το πόστερ της άφησε εποχή. Είναι η αφίσα χωρίς... πρόσωπο όπου το πορτραίτο της πολιτικού, αντικαταστάθηκε με μια ωραιότατη τρύπα, στην οποία ο ψηφορόρος μπορεί να βάλει το κεφάλι του μέσα σε αυτό.
Αμερικάνικες εκλογές και χιούμορ
Η προπαγάνδα και η δημιουργική κουλτούρα ήταν πάντα ένα κεντρικό στοιχείο της πολιτικής επικοινωνίας. Από τη βιβλιοθήκη του Κογκρέσου- θεωρείται η μεγαλύτερη και πλουσιότερη βιβλιοθήκη παγκοσμίως με μια ευρεία γκάμα υλικού από συλλογές με σύγχρονα βιβλία, χειρόγραφα, σπάνια βιβλία, κυβερνητικές εκδόσεις των Ηνωμένων Πολιτειών, κ.α. με τον αριθμό των καταλογογραφημένων τεκμηρίων να ανέρχεται περίπου στα 32 εκατομμύρια,-διαθέτει και έναν τόμο με την ιστορία των 200 χρόνων από τις προεκλογικές αφίσες των προεδρικών εκλογών των ΗΠΑ, «Presidential Campaign Posters: Two Hundred Years of Election Art».
Από τις σελίδες του βιβλίου, ξεχωρίζουν ορισμένες από τις αφίσες που προκάλεσαν αίσθηση και που αποδεικνύουν ότι η φαντασία και η δημιουργική προπαγάνδα, είναι διαχρονικές:
american6
1980: Ronald Reagan (Ρεπουμπλικανός) vs Jimmy Carter (Δημοκρατικός) vs John Anderson (Ανεξάρτητος)
1856: James Buchanan (Δημοκρατικός) vs. James Fremont (Ρεπουμπλικανός)
1928: Herbert Hoover (Ρεπουμπλικανός) vs Al Smith (Δημοκρατικός)
1948: Harry S. Truman (Δημοκρατικός) vsThomas E. Dewey (Ρεπουμπλικανός) american4
1968: Richard M. Nixon (Ρεπουμπλικανός) vs. Hubert Humphrey (Δημοκρατικός) vs. George Wallace (Ανεξάρτητος)
Οι Βρετανοί το κάνουν καλύτερα
Από την Ινδία με αγάπη
Οι διαφημιστικές εταιρείες και τα επιτελεία των κομμάτων στην Ινδία, πρέπει να τρέχουν έναν δημιουργικό μαραθώνιο, προκειμένου να πείσουν τα εκατομμύρια των ψηφοφόρων να σπεύσουν να ρίξουν στην κάλπη τον κατάλληλο-για εκείνους-υποψήφιο. Οι προεκλογικές αφίσες διαθέτουν κάτι από το άρωμα του Μπόλιγουντ, με πολύχρωμα και πλουμιστά concepts.
Το φαινόμενο Δημοσθένης Βεργής
Η είδηση της καταπάτησης δασικών ή αναδασωτέων δημόσιων εκτάσεων με πλαστούς τίτλους, κοντά στη Λίμνη Μαραθώνα με πρωταγωνιστή τον πρόεδρο των «Ελλήνων Οικολόγων» προκάλεσε το λιγότερο, σοκ. Ο εκκεντρικός πολιτικός ή αλλιώς «Δον Κιχώτης» της ελληνικής πολιτικής σκηνής όπως τον αποκαλούσαν οι φίλοι, πήρε το δρόμο της φυλακής το 2014 καθώς καταδικάστηκε σε 37 χρόνια και 6 μήνες κάθειρξη χωρίς αναστολή από το Τριμελές Εφετείο Κακουργημάτων για απάτη σε βάρος του δημοσίου.
Ο Βεργής, πριν φορέσει την άχρωμη στολή του κατάδικου, είχε προσφέρει μερικές αξέχαστες προεκλογικές στιγμές στο ελληνικό κοινό με τις απαράμιλλές και αλησμόνητες εκκεντρικές εμφανίσεις του.
Από το 1986 οπότε και ίδρυσε τους Έλληνες Οικολόγους, ένα προσωποπαγές κόμμα του οποίου ήταν ο μοναδικός αναγνωρίσιμος υποψήφιος, δεν έπαψε ποτέ να εκπλήσσει. Φυσικά το πλέον αναγνωρίσιμο στοιχείο του κόμματος του ήταν οι συχνά προκλητικές πολιτικές του αφίσες, οι οποίες κατά καιρούς απεικόνιζαν τον ίδιο γυμνό ή με ασυνήθιστες ενδυμασίες. Για τις βουλευτικές εκλογές του 2012 μάλιστα, συνεργάστηκε με το κόμμα που είχε ιδρύσει το μοντέλο και πορνοστάρ Τζούλια Αλεξανδράτου, χωρίς να καταφέρουν να εκλεγούν.