Σπούδασαν και τα 12 παιδιά τους, όμως... τα παιδιά πλήρωσαν τα δίδακτρα

Η οικογένεια Thompson αποτελείται από 14 μέλη – τους γονείς και 12 παιδιά. Παρόλο όμως που η οικογένεια είχε χρήματα, η μητέρα και ο πατέρας των παιδιών αποφάσισαν πως εκείνα θα έπρεπε από ένα σημείο και μετά να κερδίζουν τα δικά τους χρήματα.

Κάπως έτσι, έπρεπε να πληρώσουν και για τις σπουδές τους. Σήμερα το μεγαλύτερο παιδί τους είναι 37 ετών και το μικρότερο 22, και όλα τους έχουν πτυχίο πανεπιστημίου. Κάποια μάλιστα είναι και παντρεμένα, με παιδιά. Φέτος οι γονείς θα γιορτάσουν τα 40 χρόνια έγγαμου βίου τους, όντας αγαπημένοι και πιστοί στις αξίες τους.

Πώς όμως κατάφεραν να αναθρέψουν σωστά τα παιδιά τους; Αρχικά, από την ηλικία των τριών τους ανέθεταν δουλειές στο σπίτι και, ανάλογα με τα αποτελέσματα, λάμβαναν και τις αντίστοιχες αποζημιώσεις. Στα 8 του το κάθε παιδί μάθαινε να βάζει πλυντήριο τα ρούχα του, ενώ όταν μάθαιναν ανάγνωση, διάβαζαν συνταγές και τις μαγείρευαν.

Επιπλέον, αγόρια και κορίτσια μάθαιναν να ράβουν. Όσον αφορά το διάβασμα, κάθε μέρα 6-8 το απόγευμα ήταν οι ώρες μελέτης, στις οποίες δεν επιτρεπόταν καμιά άλλη ασχολία.

Επιπλέον, σε περίπτωση που τα παιδιά επέστρεφαν σπίτι και ανέφεραν πως είχαν πρόβλημα με κάποιον δάσκαλο, οι γονείς τους έλεγαν πως έπρεπε να βρουν έναν τρόπο συνεργασίας, χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν τα υποστήριζαν ή δεν άκουγαν τα προβλήματά τους.

Η οικογένεια έτρωγε πρωινό και μεσημεριανό μαζί και σε περίπτωση που κάποιο φαγητό δεν άρεσε στα παιδιά, μπορούσαν να το αφήσουν, όμως αν ξαναπεινούσαν, θα είχαν μόνο αυτήν την επιλογή μέχρι το επόμενο γεύμα, καθώς δεν υπήρχαν ενδιάμεσα σνακ. Ακόμα, όλα τα παιδιά έκαναν κάποιο σπορ, άνηκαν σε κάποια σχολική ομάδα δραστηριοτήτων και προσέφεραν κοινωνική εργασία.

Στα 16 τους αποκτούσαν το πρώτο τους αμάξι, το οποίο όμως έπρεπε να συντηρούν μόνα τους. Το ίδιο συνέβαινε και με τους υπολογιστές τους, καθώς οι γονείς τους τους αγόραζαν ένα τμήμα του, αλλά τα υπόλοιπα έπρεπε να τα πάρουν εκείνα.

Βασικό χαρακτηριστικό που διδάχτηκαν επίσης από τους γονείς τους ήταν η αλληλεγγύη, δηλαδή το ένα βοηθούσε το άλλο. Τα μεγαλύτερα παιδιά έπρεπε να διαβάζουν τα μικρότερα, ενώ σχετικά με τους κανόνες του σπιτιού, συμμετείχαν όλα στην οργάνωση. Κάθε καλοκαίρι η οικογένεια πήγαινε για κάμπινγκ 2-3 εβδομάδες, ενώ όταν ακόμα τα παιδιά ήταν στο Δημοτικό, τα έστελναν αεροπορικώς σε συγγενείς στην Ευρώπη για 2-3 εβδομάδες.

Για τα οικονομικά, οι γονείς έδωσαν κάθε πληροφορία στα παιδιά τους για το πώς να βγάλουν χρήματα, όμως ποτέ δεν πλήρωσαν για τα σπίτια τους ή για την εκπαίδευσή τους, μιας και κέρδιζαν μόνα τους τα προς το ζην. Φυσικά, στα γενέθλια και τις γιορτές τους έπαιρναν πάντα δώρα.

Όπως λέει το ζευγάρι, είναι οι καλύτεροι φίλοι των παιδιών τους, συμπαραστάτες τους σε κάθε επιλογή.