Η απάντηση της Τζίνας Μοσχολιού: Αμήχανο και αστείο ήταν το φιλί

Η πρώην σύζυγος του Κωνσταντίνου Μπογδάνου, Τζίνα Μοσχολιού, έγινε θέμα συζήτησης λίγο μετά την ψήφιση του συμφώνου συμβίωσης από τη Βουλή.

Η γνωστή δημοσιογράφος, με αφορμή την υπερψήφιση της επέκτασης του συμφώνου συμβίωσης στα ομόφυλα ζευγάρια, ανέβασε μία φωτογραφία στον προσωπικό της λογαριασμό στο Instagram, στην οποία ανταλλάσει ένα φιλί με μία γυναίκα. Η φωτογραφία προκάλεσε πολλά σχόλια, αναγκάζοντας την Τζίνα Μοσχολιού να απαντήσει, μέσω του λογαριασμού της στο Facebook, σε όλους εκείνους που «παρεξήγησαν».

Συγκεκριμένα, η έγραψε: «Εκανα το πρώτο λαθος να διαβάσω τα σχόλια όλο αηδία για τα ζευγάρια που φιλήθηκαν μέσα στη Βουλή χθες το βράδυ (σ.σ.: την Τρίτη το βράδυ). Τερμάτισε η υποκρισία για   ανθρώπους που εκφράστηκαν μέσα στη χαρά τους με μια τρυφερή κίνηση που κάποιοι μπορούμε να κάνουμε παντού, που κάποιοι μπορούμε να κάνουμε στο δρόμο, σε κάθε δημόσιο χώρο, χωρίς να θίγεται κανείς, παρά μόνο ίσως αισθητικά, σε μια χώρα που έχουν σαπίσει στο ξύλο ζευγάρι αντρών επειδή κρατιόντουσαν χερι χερι. Έκανα το δεύτερο λάθος -λάθος επειδή δεν έχω χοντρή πέτσα κι ακόμη στεναχωριέμαι- να διαβάσω μερικά σχόλια (σε ακροδεξιά σάιτς ή από αυτά των αναγνωστών που γράφονται κάτω από αναρτήσεις σε ενημερωτικά) επειδή πάνω στη χαρά μου αργά χθες το βράδυ αυθορμήτως ανήρτησα την παλιά φωτογραφία τού -αμήχανου, αστείου κι ουχί "καυτού"- φιλιού με τη Γεωργία που μας είχε βγάλει ο Πάνος Μιχαήλ για τη Lifo, για ένα αφιέρωμα που έγινε όλο χαρά και για το οποίο εγώ νιώθω περήφανη που συμμετείχα. Γιατί δεν υπάρχει τίποτα χυδαίο σε ένα φιλί, χυδαίες είναι μόνο οι σκέψεις κι η φαντασία ορισμένων ανθρώπων. Bottom line, με σύμφωνο ή χωρίς, με ισονομία ή χωρίς, δεν ξεμπερδεύουμε από την ομοφοβία και τον σεξισμό. Αλλά γιΆ αυτό ακριβώς έπρεπε να περάσει το σύμφωνο. Γιατί πέρα από την αυτονόητη ισονομία, ο παιδευτικός ρόλος της πολιτείας είναι αυτός, έστω κι αν πραγματώνεται αργά και με κόπους και με βρισιές, μέχρι να φτάσει η μέρα οι άνθρωποι αυτοί, ή μάλλον τα παιδιά τους, να μη θίγονται πια από μια τρυφερή εικόνα και να μην απαιτούν από ελεύθερους ανθρώπους να κρύβονται».