Ο Thodoris Triantafillou μιλάει για την κουλτούρα του DJing, τη ζωή του κι επιλέγει κομμάτια από τα σετ του

Τον έχεις συναντήσει σε ένα από δεκάδες καλά club και bar σε όλη την Ελλάδα, έχεις χορέψει στους ρυθμούς του "Dybbuk" και του "In My Key", έχεις ακούσει τουλάχιστον μερικές από τις ξεχωριστές κυκλοφορίες της Rhythmetic. O Thodoris Triantafillou είναι ένας άνθρωπος παθιασμένος με αυτό που κάνει, δεν αφήνει τίποτα στην τύχη και το αποτέλεσμα, είτε αυτό προέρχεται από τα dj set του ή τις παραγωγές του, είναι πάντα στο ίδιο υψηλό επίπεδο. Εμείς τον συναντήσαμε κατά τη διάρκεια της χειμερινής του περιοδείας μέσα στις γιορτές για να μάθουμε περισσότερα για τον ίδιο, τη δουλειά του αλλά και να αποσπάσουμε ένα μικρό δείγμα από το τί συνηθίζει να μας προτείνει από τα decks αυτό το διάστημα, από αυτή την αλληλεπίδραση του με το κοινό. Aλλωστε, όπως λέει και ο ίδιος, η κουλτουρα του djing ειναι στην πραγματικοτητα μια τελετη μυησης... Στη μουσική που έχει να συστήσει ο καθένας και στον χαρακτήρα που βγάζει όταν αλληλεπιδρά με το κοινο.

Ποιά ήταν η πρώτη επαφή του Thodoris Triantafillou με την μουσική και πότε αυτή η επαφή έγινε τρόπος ζωής και επάγγελμα;
Αρχές δεκαετίας του '90 (1990) άκουσα το πρώτο ολοκληρωμένο mixtape με τίτλο "Techno / Rave" - ιδεα δεν έχω απο ποιόν ήταν το σετ. 
Εκεί ξεκίνησαν όλα, όσον αφορα το συγκεκριμενο είδος μουσικής. Γενικα δεν είχα καμία μουσική γνώση ή επιθυμια για να ασχοληθώ με την μουσική, μέχρι εκείνη την ημέρα άκουγα μουσική, απλα. Τυπικά, χωρίς περισσότερη ανάλυση. 
Στα μέσα της ίδιας δεκαετίας είχα ήδη μια καλή συλλογή δίσκων, είχα παίξει σε πολλά πάρτυ και αγόρασα τα πρώτα μου μηχανήματα για να ξεκινήσω την παραγωγή. 
Αργότερα στην επόμενη δεκαετία είχα απομακρυνθεί λίγο απο το clubbing και την όλη κουλτούρα μεχρι που ξαναβρήκα το ενδιαφέρον μου γυρω στο 2003 και μπήκα ενεργά και δυνατά στην κοινότητα, με releases, εμφανίσεις και live σε Ελλάδα και εξωτερικό.
Νομίζω οτι απο τότε μου ειχε μπει η ιδέα να το κάνω επάγγελμα, αλλα ηταν κατι που θεωρούσα απίστευτο... λίγα χρόνια μετά έγινε πραγματικότητα. 
Αν με ρωτάς πώς έγινε και κατέληξε να γίνει επάγγελμα, θα σου πω μονο οτι ήμουν υπομονετικός και ταυτόχρονα πίεζα όσο μπορούσα την τύχη μου.

Watergate, Cavo Paradiso, Dybbuk, είναι μόλις μερικοί από τους δεκάδες χώρους που έχεις εμφανιστεί. Ποιό είναι το πιο «τρελό» party στο οποίο έχεις παίξει και ποιο αυτό στο οποίο έχεις βρεθεί ως θεατής;
Το κάθε event είναι διαφορετικό, με τα καλά τους και τα κακά τους. Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κάποιο.
Είναι σχετικό το ποιό θεωρεί ο καθένας "τρελό" party διότι ο καθένας διαςκεδάζει διαφορετικά. Για μένα είναι πολλά κ διαφορετικά μεταξύ τους. Μπορώ να περάσω καλά με πόλλους τρόπους. Περνάω ωραια πίνοντας ενα καλο malt whiskey με φίλους και κουβεντιάζοντας.
Οπως επίσης έχω περάσει πολυ καλά χορεύοντας μέχρι το πρωί στο TROUW στο Amsterdam.

Μίλησέ μας λίγο για τη δουλειά που γίνεται στο Glory Hill Studio και την Rhythmetic Records.
Το Glory Hill Studio και η Rhythmetic Records είναι δύο διαφορετικά projects.
Στην Rhythmetic Records ασχολούμαστε με την clubbing κουλτούρα. Επιλέγουμε να κάνουμε releases με γνώμονα την αποτελεσματικότητά τους στο dancefloor. Όλα τα κομμάτια που βγάζουμε, πρώτα τα δοκιμάζουμε και μετά κυκλοφορούν. 
Το Glory Hill Studio έχει άλλη φιλοσοφία. Αρχικά ξεκίνησε σαν προσωπικό Project Studio. Τον τελευταίο καιρό έχουμε ξεκινήσει την ενοικίαση του Studio για προσωπικά Projects σε τριτους. Έχουμε υπηρεσίες όπως το Mixdown, Recording, Mastering, Music Consulting. Είναι πλέον και δισκογραφική εταιρεία. Ως δισκογραφική έχουμε επιλέξει να έχουμε καλλιτέχνες με δυνατό προσωπικό, μουσικό και καλλιτεχνικό χαρακτήρα. Δεν ψάχνουμε one off releases, αλλά καλλιτέχνες που να μπορούμε να πορευτούμε παρέα με δυνατές απόψεις κ να μπορούμε να προτείνουμε συνεχώς πράγματα. Είναι περισσότερο community και λιγότερο δισκογραφική εταιρεία.

Τα σετ σου χαρακτηρίζονται από αυτό που αποκαλείς «Spooky Groove». Έχεις κάποιες επιρροές που σε οδηγούν σε αυτό το αποτέλεσμα και κατά πόσο μια ταυτότητα στον ήχο ενός DJ μπορεί να του αφήσει περιθώρια ώστε να έιναι ταυτόχρονα και ευέλικτος;
Μην διαβάζετε τι γράφουν στο press kit! (γέλια) 
Όλη η κουλτούρα του djing ειναι στην πραγματικότητα μια τελετή μύησης στο είδος που "εμπορεύεται" ο καθένας και στον χαρακτήρα που βγάζει στην αλληλεπίδραση του με το κοινό. 
Υπάρχουν οι djs που κάθε φορά που παίζουν, παρουσιάζουν την δουλειά τους και εκφράζονται μεσα απο αυτο που κάνουν με πολυ αποτελεσματικο τρόπο, κάποιοι ειναι σταθεροι στις επιλογες τους και δεν ρισκάρουν με το να πάιξουν κάτι διαφορετικο σε μέρη που δεν το σηκώνει το κλιμα.
Απο την άλλη υπάρχουν και αυτοι που δεν ξέρουν τι ακριβως θέλουν να παρουσιάσουν, με αποτέλεσμα τα σετ τους να ειναι άψυχα και σε περιπτώσεις ανισσόροπα. 
Προσωπικά έχω δοκιμάσει και έχω παίξει πάρα πολλά είδη μουσικής, και έχω περάσει όλες αυτές τις φάσεις που προανέφερα. 
Ανα περιόδους δοκιμάζω να κάνω παράλληλα projects, γιατί αυτό με βοηθάει να εξελίσσομαι, να επηρρεάζομαι και να πειραματίζομαι περισσοτερο. 
Τωρα παίζω περισσότερο με το συναίσθημα και την αλληεπίδραση με τον κόσμο σε πραγματικο χρονο. 
Σε μια πρόταση λοιπόν, η απάντηση μου στην ερώτηση σου ειναι, οτι μπορείς να είσαι όσο ευέλικτος θέλεις και δεν έχει σημασία τι γράφει στο Press Kit! (γέλια)

Οι συνεργασίες με τον CJ Jeff έχουν σε ένα βαθμό ταυτιστεί με σένα στα μάτια και τα αυτιά του ελληνικού κοινού τα τελευταία χρόνια. Πόσο εύκολο είναι δυο DJs να επικοινωνούν σε τέτοιο βαθμό ώστε οι παραγωγές και κυρίως τα back2back σετ τους να ακούγονται σα να βρίσκεται ο ίδιος άνθρωπος πίσω από τα decks;
Οι συνεργασίες γίνονται όταν ταιριάζουν οι φιλοσοφίες δύο καλλιτεχνών. Έτσι και με τον Cj Jeff ξεκινήσαμε πριν δέκα χρόνια περίπου να συνεργαζόμαστε γιατί είχαμε κοινούς στόχους, με αποτέλεσμα αυτό να βγαίνει και στις παραγωγές μας και στο djing. Φυσικά υπάρχουν υποχωρήσεις και από τις δυό πλευρές, για αυτο λεγεται και συνεργασια.

Πού θα σε ακούσουμε σε Αθήνα και επαρχία το άμεσο χρονικό διάστημα;
Λίγο πολυ θα είμαι σε όλες τις περιοχές της Ελλάδας λόγω Χριστουγεννιάτικου Τουρ.

Τρια κομμάτια από τα σετ του Thodoris Triantafillou:
Μου βάζεις δυσκολα, αλλα εχω 3 κομμάτια που παίζω συνέχεια τον τελευταίο καιρό.

Eric Prydz - Opus (Four Tet Remix)

Aphrohead - Let's Prance (Radio Slave & Thomas Gandey Last Communication Remix)

Re.you - Very Very (Butch Remix)