«Ο Τόμσεν μου είχε μιλήσει για διαγραφή χρέους 54 δισ. ευρώ»

«O Τόμσεν μου είπε ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον 54 δισ διαγραφή χρέους με αντάλλαγμα σοβαρές μεταρρυθμίσεις» γράφει ο Γιάνης Βαρουφάκης σε άρθρο του στο Spiegel.

Ο πρώην υπουργός Οικονομικών γράφει για τη συνάντηση που είχε με τον Τόμσεν, στο Παρίσι, τον Φεβρουάριο του 2015 και στη συζήτηση που είχαν για τη μείωση του χρέους. Μάλιστα αναρωτιέται τι καινούριο προσθέτει τελικά αποκαλυπτικός διάλογος Τόμσεν-Βελκουλέσκου από τα WikiLeaks.

Ολόκληρο το άρθρο Βαρουφάκη έχει ως εξής:

«Από την αρχή του πρώτου προγράμματος διάσωσης, τον Μάιο του 2010 το ΔΝΤ παραβιάζει την βασική του αρχή, την υποχρέωση να μην χρηματοδοτεί αφερέγγυες κυβερνήσεις. Ως αποτέλεσμα η ηγεσία του ΔΝΤ βρέθηκε αντιμέτωπη με μια ανταρσία από τα μέλη του Ταμείου που απαιτούν μια στρατηγική εξόδου με το επιχείρημα ότι εάν η ΕΕ συνεχίσει να εμποδίζει την ελάφρυνση του χρέους το ΔΝΤ θα αποχωρήσει από το ελληνικό πρόγραμμα. Πέντε χρόνια μετά, το αδιέξοδο συνεχίζεται προκαλώντας την κατάρρευση του 1/3 του ελληνικού ΑΕΠ. Οταν συνάντησα τον Πολ Τόμσεν για πρώτη φορά τον Φεβρουάριο του 2015 σε ένα ξενοδοχείο στο Παρίσι, λίγες ώρες αφότου είχα αναλάβει υπουργός Οικονομικών, εμφανίστηκε πιο ενθουσιώδης και από εμένα ακόμα, για τη διαγραφή χρέους.

«O Τόμσεν μου είπε ότι χρειαζόμαστε τουλάχιστον 54 δισ διαγραφή χρέους με αντάλλαγμα σοβαρές μεταρρυθμίσεις». Η συζήτηση περί μεταρρυθμίσεων δεν προχώρησε ποτέ καθώς ο γερμανός υπουργός Οικονομικών είχε θέσει βέτο στην οποιαδήποτε συζήτηση περί ελάφρυνσης του χρέους ή ανταλλαγής χρέους , που ήταν η συμβιβαστική μου πρόταση. Ο Σόιμπλε δεν δέχτηκε την οποιαδήποτε αλλαγή σε ένα αποτυχημένο πρόγραμμα.

Τι καινούργιο προσφέρει λοιπόν ο αποκαλυπτικός διάλογος Τόμσεν-Βελκουλέσκου;

Η Κομισιόν επιδιώκει για μια ακόμα μια ανούσια συμφωνία που θα «κλείσει» κατά την εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ και θα επιτρέψει στους ευρωπαίους να γιορτάσουν... [ξανά] το τέλος της ελληνικής κρίσης.
Το ΔΝΤ θα τη μπλοκάρει καθώς δεν επιθυμεί να συνεχίσει μια στρατηγική που παραβιάζει την βασική του αρχή για τη μη δανειοδότηση αφερέγγυων κυβερνήσεων.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι έτοιμη να συνθηκολογήσει για τα νέα μέτρα λιτότητας που απαιτούνται από το ΔΝΤ ύψους μεταξύ 2,5% και 3% του ΑΕΠ, που αφορούν: (α) περικοπές των συντάξεων, (β) μείωση του φόρου εισοδήματος (γ) μετατόπιση των βασικών ειδών διατροφής από το 11% στη ζώνη του ΦΠΑ 23%, και (δ) περικοπές μισθών για πολλούς εργαζόμενους του δημόσιου τομέα
Η ελληνική κυβέρνηση δεν έχει ακόμα παραδοθεί πλήρως επειδή η Επιτροπή προσφέρει την Αθήνα ψευδείς υποσχέσεις για ένα πιο «ήπιο» πακέτο λιτότητας
Το ΔΝΤ είναι έξαλλο με την Κομισιόν όχι επειδή είναι πιο «καλή» με την Ελλάδα, αλλά επειδή τα δικά της νούμερα μεταφράζονται σε ακόμη πιο αυστηρά μέτρα λιτότητας από αυτά του Ταμείου.
Το ΔΝΤ μετανιώνει που δεν είχε διαπραγματευτεί μια κοινή θέση με την Κομισιόν, πριν η Επιτροπή αρχίσει να παραπλανά τους Έλληνες.
Για δεκαετίες, κάθε φορά που το ΔΝΤ «επισκέφθηκε» μια χώρα που αγωνίζεται, προώθησε «μεταρρυθμίσεις» που οδήγησαν στην κατεδάφιση των μικρών επιχειρήσεων και την προλεταριοποίηση των επαγγελματιών της μεσαίας τάξης. Εγκαταλείποντας το πρότυπο αυτό στην Ελλάδα θα ήταν μια ομολογία ότι η πολιτική που ακολούθησε όλα αυτά τα χρόνια σε παγκόσμιο επίπεδο απάνθρωπη και περιττή. Οι αποκαλύψεις του Wikileaks αποκαλύπτουν έναν πόλεμο φθοράς ανάμεσα στο ΔΝΤ και το Βερολίνο. Γνωρίζουμε, επίσης, ότι το ΔΝΤ εξετάζει σοβαρά το ενδεχόμενο να οδηγήσει την κατάσταση στα άκρα φέρνοντας την Ελλάδα ακόμη μια φορά στο χείλος της αβύσσου. Μόνο που αυτή τη φορά ο στόχος δεν είναι ο Αλέξης Τσίπρας, αλλά η Γερμανίδα Καγκελάριος.

Θα τολμήσει η Κριστίν Λαγκάρντ ( επικεφαλής του ΔΝΤ αλλά με φιλοδοξίες για πολιτικό comeback στην Ευρώπη ) να συγκρουστεί με τους υφιστάμενούς της; Πώς θα αντιδράσει η καγκελάριος Μέρκελ στη δημοσιοποίηση αυτών των συνομιλιών; Μήπως τώρα οι πρωταγωνιστές υποχρεωθούν σε αλλαγή στρατηγικής;

Η Ελλάδα είχε τα όπλα κατά της οργανωμένης ανικανότητας της τρόικας, δεν της επιτράπηκε όμως να τα χρησιμοποιήσει. Το αποτέλεσμα είναι μια Ευρώπη που βυθίζεται σε ανυποληψία και ένας ελληνικός λαός που παρακολουθεί από τα παρασκήνια έναν άσχημο καυγά να επηρεάζει ακόμα περισσότερο το ήδη ζοφερό μέλλον του».