Κραουνάκης: «Ζούμε ιστορικές στιγμές και η τέχνη οφείλει να έχει λόγο και δύναμη»

Ο Σταμάτης Κραουνάκης γιορτάζει τρεις γενιές τραγουδιών και ταξιδεύει μαζί με μια μικρή ομάδα εκλεκτών συναδέλφων στο Λονδίνο, έχοντας στις αποσκευές του μια παράσταση – σταθμό για τα 35 χρόνια της μουσικής του δημιουργίας. Με αφορμή την περιοδεία του προσωπικού αυτού μουσικού οδοιπορικού σε πόλεις του εξωτερικού, ο καταξιωμένος καλλιτέχνης μιλάει στον Στέλιο Χατζηθωμά για τα E-Radio και E-Daily.

Κερδίστε διπλές προσκλήσεις

Διαβάστε την συνέντευξη που μας παραχώρησε:

Από το 1999 ταξιδεύετε με την ομάδα μουσικού θεάτρου Σπείρα Σπείρα με την οποία έχετε ανεβάσει δεκάδες παραστάσεις. Μιλήστε μας λίγο για αυτή την σχέση.

Ανταλλαγή και πιστή στο τραγούδι και στις δυνάμεις του. H Σπείρα Σπείρα γεννήθηκε από ανάγκη των καιρών. Ήμασταν ο πρώτος πυρήνας που έφερε το μουσικό θέατρο στο προσκήνιο. Απ’ την ομάδα ξεπήδησαν πολλές νέες δυνάμεις του τραγουδιού και του θεάτρου· συνθέτες, ποιητές, τραγουδιστές, σκηνοθέτες. Αυτός ήταν εξάλλου και ο στόχος.

Τρία από τα πιο ιστορικά έργα μας είναι η μουσική ιστορία του θεατρικού τραγουδιού «Αυτά που κάψαν το σανίδι», τα «Χορικά 2005» τα οποία αποτελούν μια μελοποιημένη σκηνική σύνθεση χορικών από την τραγωδία και την αττική κωμωδία, αλλά και η διεθνής παραγωγή «Aristophanes now» με χορικά από τον Αριστοφάνη. Οι παραγωγές μας στα χρόνια της κρίσης, άφησαν ισχυρό το αποτύπωμα τους, με αποκορύφωμα τη βραδιά-αφιέρωμα στον νομπελίστα Ντάριο Φο πέρυσι τον Ιούλιο στο Ηρώδειο.

Τρεις γενιές ανθρώπων έργα. 35 χρόνια τραγούδια. Το one man show που ετοιμάζετε ξεκίνησε το ταξίδι πριν έξι χρόνια περίπου και έχει ήδη ανέβει πολλές φορές στην Ελλάδα. Τι να περιμένουμε να δούμε τον Ιανουάριο στο Union Chapel;

Η παράσταση αυτή αποτελεί μια βόλτα στο συνθετικό μου εργο, με κεντρικό πυρήνα τα ερωτικά μου τραγούδια και μικρά εμβόλιμα θεατρικά κείμενα που καθόρισαν την καλλιτεχνική μου πορεία. Υπάρχει έντονο το απολλώνειο και το διονυσιάκο αίσθημα. Ο δημιουργός μαζί με την μικρή του ομάδα εκτινάσσονται συντονισμένα. Θα μπορούσα να χαρακτηρίσω αυτή την παράσταση ως ένα μανιφέστο αγάπης το οποίο περιέχει ό,τι θα έσωζα σαν δημιουργός για να στείλω στο διάστημα με μια κάψουλα.

 ^{_{Στιγμιότυπο από την παράσταση «Όλοι ένα - Φίλα με»: Ο Σταμάτης Κραουνάκης με τους Χρήστο Γεροντίδη, Σάκη Καραθανάση, Κώστα Μπουγιώτη, Γιώργο Στιβανάκη, και Χάρη Φλέουρα. © Πέτρος Αθανασόπουλος}}

Τι είναι αυτό που σας ώθησε να δημιουργήσετε μια παράσταση-φόρο τιμής στο παρελθόν;

Δεν είναι ακριβώς αυτό. Στην πραγματικότητα θα έλεγα ότι είναι μια περιήγηση σ’ αυτό που με ένωσε με την κοινωνία και τη συλλογική μνήμη.

Κυνηγάτε την υστεροφημία;

Δεν κυνηγάω τίποτα. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι αν κάτι που έχω γράψει είναι καλό, αυτό να αποτελέσει το έναυσμα για κάτι που θα γράψω μετά, αλλά και το λίπασμα γι’ αυτά που θα γράψουν οι επόμενοι.

Αν σας ζητούσα να επιλέξετε ένα τραγούδι το οποίο σας εκφράζει από όλα αυτά τα χρόνια, θα μπορούσατε να το κάνετε; Ποιο θα διαλέγατε;

Αναμφισβήτητα το «Αυτή η νύχτα μένει».

 ^{_{Σταμάτης Κραουνάκης © Γιώργος Χρυσοχοΐδης}}

Η παράσταση επιστρέφει στην Ελλάδα μετά από αυτό ή συνεχίζει το ταξίδι;

Έχουμε λίγες ακόμα παραστάσεις εκτός Ελλάδας. Μετά από αυτούς τους σταθμούς νομίζω ότι σιγά σιγά ολοκληρώνουμε. Αμέσως μετά το Λονδίνο κάνω πρεμιέρα στο Θέατρο Τέχνης με το έργο του Ροζέ Βιτράκ «Βικτόρ ή Τα παιδιά στην Εξουσία» υπό τη μορφή μουσικού έργου.

Πώς προέκυψε η συνεργασία σας με την Prosopa Events;

Είχα ακούσει για αυτούς από την φίλη μου την Κάτια Δανδουλάκη μετά το ανέβασμα του «Μάντεψε ποιος θα πεθάνει απόψε» πέρυσι τον χειμώνα στο Λονδίνο. Τους κάλεσα να μας δουν στην Ελλάδα όπου και συναντηθήκαμε και όλα τα υπόλοιπα ήρθαν φυσιολογικά. Τους άρεσε η δουλειά μας και μαζί αποφασίσαμε να πραγματοποιήσουμε αυτό το ταξιδι. Ήθελα πολύ να ταξιδέψει η παράσταση στο Λονδίνο.

Ξένη μουσική ακούτε; Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας καλλιτέχνες;

Λατρεύω τον Rufus Wainright. Ασύλληπτος καλλιτέχνης. Θα ήθελα πολύ να τον συναντήσω και ίσως να συνεργαστούμε. Από τους κλασσικους η μόνιμη παρέα μου είναι ο Arvo Pärt, ενώ από το μουσικό θέατρο έχω μελετήσει πολύ τα έργα του Stephen Sondheim, ο οποίος ήταν για ‘μένα το μεγάλο μου σχολείο.

Η ψηφιακή σας παρουσία τα τελευταία χρόνια στο Facebook αλλά και την προσωπική σας ιστοσελίδα είναι αρκετά σιωπηρή. Που οφείλεται αυτό; Είναι μια συνειδητή αποχή;

Κάθε άλλο. Είμαι διαρκώς παρών σε καθημερινή βάση σχεδόν... Έχω συνεχή επικοινωνία μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα αλλά κι από το ραδιόφωνο.

Ποια είναι η γνώμη σας για τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης;

Απαιτούν σοφία, ισορροπία και χιούμορ!

Πολιτικά είστε ένας από τους πιο ενεργούς καλλιτέχνες. Πώς βλέπετε τα πράγματα για την Ελλάδα;

Δύσκολα τα πράγματα, όπως άλλωστε και για όλη την ανθρωπότητα. Θα χρησιμοποιήσω τη φράση του Γκράμσι: «Η κρίση συνίσταται ακριβώς στο ότι το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν μπορεί να γεννηθεί. Σ' αυτό το μεσοδιάστημα εμφανίζονται πολλά διαφορετικά νοσηρά συμπτώματα...»

Η ανθρωπότητα ζει αυτή τη στιγμή ιστορικές στιγμές. Η τέχνη οφείλει να είναι παρούσα και να έχει λόγο και δύναμη.

Είστε ερωτευμένος με την Ελλάδα;

Πολύ.

Τι αγαπάτε στην Αθήνα;

Το απόβροχο…

Τι να περιμένουμε από εσάς τον επόμενο χρόνο;

Αυτό το έργο που ανεβάζω στο Θεατρο Τέχνης είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για ‘μένα. Γυρνάω σ’ ένα από τα μεγάλα μου σχολεία. Με έχει απορροφήσει ολοκληρωτικά.

Αυτή τη στιγμή προτείνω κάτι στο Θεατρο Τέχνης μαζί με την σκηνοθέτιδα και διευθύντρια του ιστορικού αυτού θεατρικού κέντρου, την Μαριάννα Κάλμπαρη. Έχουμε μαζί μας έναν εξαιρετικό θίασο με εκλεκτούς ηθοποιούς και περφόρμερ.

Εύχομαι καλή επιτυχία στην προσεχή παράσταση στο Λονδίνο αλλά και στα υπόλοιπα μελλοντικά σας σχέδια, και σας ευχαριστώ θερμά για την συνέντευξη.

Εγώ ευχαριστώ!

_{Η μουσική παράσταση «Όλοι ένα - Φίλα με» στο Λονδίνο θα πραγματοποιηθεί στις 27 Ιανουρίου στις 20:00, στο Union Chapel. Μπορείτε να προμηθευτείτε τα εισιτήρια σας εδώ.} 

Συνέντευξη: Στέλιος Χατζηθωμάς

Κεντρική φωτογραφία © Γιάννης Πρίφτης