Πέντε χρόνια σε κώμα ο ειδικός φρουρός που χτυπήθηκε στα Ζωνιανά
Η συγκλονιστική μαρτυρία του πατέρα του
Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ
Δημοσίευση 21/11/2012 | 00:00
Ο πατέρας του Στάθη Λαζαρίδη, του ειδικού φρουρού που δέχθηκε σφαίρα από καλάσνικοφ στα Ζωνιανά της Κρήτης το 2007, μίλησε για το γιο του σε μία συγκινητική συνέντευξη.
Ο Στάθης Λαζαρίδης βρίσκεται επί πέντε χρόνια και δέκα ημέρες σε «άγρυπνο κώμα», σε ένα δωμάτιο του 401 Στρατιωτικού Νοσοκομείου Αθηνών.
Υποβλήθηκε σε δεκάδες επεμβάσεις και, όπως αναφέρει ο πατέρας του, 4 φορές βρέθηκε πολύ κοντά στο θάνατο. Σήμερα είναι μόνος του σε ένα δωμάτιο του νοσοκομείου και έχει μόνο τους γονείς του που βρίσκονται κάθε μέρα μαζί του με βάρδιες.
Ταξιδεύουν χιλιόμετρα από το Τσοτύλι Κοζάνης όπου μένουν, 15 μέρες ο πατέρας και 15 μέρες η μητέρα του, για να μη μείνει μόνος ούτε λεπτό.
"Οι γιατροί δύσκολα μας δίνουν ελπίδες, αλλά εγώ πιστεύω στο θαύμα. Συνεχίζω να πιστεύω και να προσεύχομαι κάθε εβδομάδα, από μοναστήρι σε μοναστήρι", λέει ο κ. Γιάννης Λαζαρίδης.
Ο Στάθης Λαζαρίδης είναι παντρεμένος με παιδί. Η κόρη του είναι 5 ετών και η γυναίκα του αραίωσε τις επισκέψεις της, όπως ανέφερε ο πατέρας του.
"Του δείχνω φωτογραφίες παλιές από την κόρη του και του βάζω το κλάμα της που είχα μαγνητοφωνήσει για να το ακούει. Δεν φαντάζεστε τι ζούμε. Είμαστε ολομόναχοι. Κανείς δεν έρχεται να τον δει. Του βάζω στο τηλέφωνο να ακούει και τη γιαγιά του, που τον λατρεύει και είναι 81 χρόνων σήμερα. Πού και πού τη φέρνουμε και τον βλέπει", λέει.
"Αυτήν τη στιγμή νομικώς την επιμέλεια του Στάθη την έχει η νύφη μου. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να μην μπορώ να πάρω το παιδί μου να το φροντίζω κοντά μας, κοντά στους μοναδικούς ανθρώπους που το νοιάζονται και που του έχουν απομείνει. Δηλαδή τους γονείς του, τη γιαγιά του, τα αδέρφια του Σόνια και Κοσμά και τα ανίψια του. Εγώ θέλω το παιδί μου να μεταφερθεί κοντά στο σπίτι του στη Θεσσαλονίκη.
Θέλω να βρεθούν οι ένοχοι, αυτοί που έφεραν τον Στάθη σε αυτήν την κατάσταση. Κάποτε πρέπει τα δικαστήρια να τελειώσουν, να υπάρξει δικαίωση. Είναι απάνθρωπο αυτό που γίνεται. Ζούμε πέντε χρόνια στα ξενοδοχεία, στην Αθήνα δεν έχουμε κανένα συγγενή. Παρακαλούμε απεγνωσμένα την πολιτεία τουλάχιστον να μεταφερθεί το παιδί μας στη Θεσσαλονίκη, όπου οι συνθήκες νοσηλείας είναι πολύ καλύτερες".