Huffington Post: Πεθαίνοντας στους δρόμους της Αθήνας
Αύξηση της πορνείας και της χρήσης ναρκωτικών

Γράφει η ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΠΟΛΥΧΡΟΝΙΔΟΥ
Δημοσίευση 8/1/2013 | 00:00
Η οικονομική δυσπραγία και η απελπισία οδήγησε τους Έλληνες στα ναρκωτικά και στην πορνεία, όπως αναφέρει άρθρο της Huffington Post.
Σύμφωνα με το άρθρο, η ελληνική κυβέρνηση ήταν γρήγορη στο να μειώσει τα κοινωνικά προγράμματα και την Πρόνοια κατά 40%, τη στιγμή που ο κοινωνικός ιστός ξεφτίζει μέρα με τη μέρα. Η χώρα γνώρισε μάλιστα το τελευταίο διάστημα μια ανησυχητική αύξηση στην ενδοφλέβια χρήση ναρκωτικών, στην πορνεία και στις μολύνσεις από τον HIV.
"Η οικονομική κρίση έχει επηρεάσει δραματικά τις ζωές όλων των Ελλήνων, αλλά οι άνθρωποι που κάνουν χρήση ναρκωτικών είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο", λέει ο Χαράλαμπος Πουλόπουλος, διευθυντής του Κέντρου Θεραπείας Εξαρτημένων Ατόμων (ΚΕΘΕΑ).
"Να θεραπεύσεις την εξάρτηση και να κρατήσεις τους ανθρώπους σε μια θεραπευτική κοινότητα κοστίζει έξι φορές λιγότερο από τον τοκετό. Ωστόσο, η κυβέρνηση έχει περικόψει τις κοινωνικές δαπάνες, χωρίς να λάβει υπόψη το ανθρωπιστικό και κοινωνικό κόστος. Αυτό δημιουργεί μια πολύ επικίνδυνη κατάσταση", προσθέτει.
Σύμφωνα με τα στοιχεία από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (ΚΕΕΛΠΝΟ), υπάρχουν κατ' εκτίμηση 25.000 ναρκομανείς στην Ελλάδα, με πάνω από 10.000 ΧΕΝ (Χρήστες Ενδοφλέβιων Ουσιών), κυρίως στην Αθήνα. Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι μόνο η κορυφή του παγόβουνου.
Ο ρεπόρτερ παίρνει συνεντεύξεις από ιερόδουλες ή ναρκομανείς - η Μαρία, μία εκδιδόμενη, αναφέρει πως ενώ έχει τον ιό HIV, πολλοί άντρες επιλέγουν να κάνουν σεξ μαζί της χωρίς προφυλάξεις. Επίσης χρήστης ναρκωτικών, ο Νίκος, παραδέχεται πως χρησιμοποιεί αρκετές φορές τις ίδιες βελόνες για να πάρει τη δόση του.
"Πέντε έως τέσσερα χρόνια πριν, ήταν πιο εύκολο να πάρεις βελόνες. Τώρα έχει δυσκολέψει", λέει ο Δημήτρης, 50 ετών, εξαρτημένος από την ηρωίνη.
"Έχω κερδίσει τη δόση μου, καθώς πουλάω σύριγγες για ένα ευρώ. Μερικές φορές τις πουλάω για 30-40 λεπτά, μερικές φορές για 10".
"Οι περικοπές του προϋπολογισμού έχουν επιδεινώσει ένα ήδη υπάρχον πρόβλημα. Τα προγράμματα ανταλλαγής βελονών ποτέ δεν ήταν επαρκή και υπήρχε παντελής έλλειψη συντονισμού μεταξύ των διάφορων οργανισμών που ασχολούνται με τη μείωση του φαινομένου. Τώρα που η οικονομική κρίση έχει αλλάξει το πρότυπο της χρήσης ναρκωτικών και οι ΧΕΝ κάνουν ενέσεις με φθηνότερα ναρκωτικά, αρκετές φορές την ημέρα, η ανάγκη για μεγαλύτερη κάλυψη από βελόνες είναι επείγουσα", αναφέρει η Μαριανέλα Κλόκα, διευθύντρια της ΜΚΟ Positive Voice με έδρα την Αθήνα, που εργάζεται κατά της εξάπλωσης του HIV.
Ακόμη και το είδος των ναρκωτικών που κυκλοφορούν έχει αλλάξει με την οικονομική κρίση. Το "ταϊλανδέζικο" και η κοκαΐνη έγιναν τα κύρια ναρκωτικά και αποτελούν αντικείμενο διακίνησης, ενώ η "sisa", που παράγεται τοπικά, διακινείται σε συγκεκριμένες περιοχές του κέντρου της πόλης.
Μια δόση πωλείται σε σχήμα μικρής μπάλας και ζυγίζει όχι περισσότερο από 0,01 του γραμμαρίου, αναγκάζοντας τους χρήστες να αγοράσουν 8-10 φορές την ημέρα για να κρατηθούν στον εθισμό τους. Ως αποτέλεσμα, το κέρδος για τους εμπόρους παραμένει σε υψηλά επίπεδα, παρά τη χαμηλή τιμή της δόσης, καθώς η καθεμία κοστίζει 5-7 ευρώ, ανάλογα με το είδος του ναρκωτικού.
Ο Raymon, 35 ετών, από τη Σομαλία, που εισήλθε παράνομα στην Ελλάδα, περιγράφει πώς έφτασε μέχρι εδώ: "Φτάσαμε σε μια βραχώδη ακτή και ο οδηγός (της λέμβου) μας άφησε εκεί. Ρωτήσαμε έναν άνθρωπο που ήμασταν. «Αυτή είναι η Ελλάδα», είπαμε. Ήμασταν ευχαριστημένοι... Ήμασταν στην Ευρώπη".
Αφού πέρασε δύο ημέρες στο νησί της Λέσβου, ο Raymon πήγε στο λιμάνι του Πειραιά. Είχε προσληφθεί αμέσως να πουλάει ηρωίνη στην πλατεία Βικτώριας. Αυτός δεν δουλεύει πλέον για το κύκλωμα και ζητιανεύει στους δρόμους για να επιβιώσει. Ισχυρίζεται ότι το παράνομο εμπόριο ναρκωτικών προστατεύεται από διεφθαρμένους αξιωματούχους της αστυνομίας, οι οποίοι πληροφορούν την τοπική μαφία για τις επιδρομές της αστυνομίας και βεβαιώνονται ότι οι συλληφθέντες θα απελευθερωθούν.
Ο ρεπόρτερ μιλά για την αίσθηση παρακμής και εγκατάλειψης που υπάρχει στο κέντρο της Αθήνας - ένα σημάδι μιας κοινωνίας που οι προτεραιότητές της δεν βρίσκονται σε ισορροπία.