Την συγκινητική ιστορία αυτού του τραγουδιού μάλλον δεν την ήξερες
Βγαλμένο από την ψυχή του δημιουργού του
Γράφει ο ΠΕΤΡΟΣ ΚΑΛΟΓΕΡΑΣ
Υπάρχουν πολλά είδη μουσικής. Ο καθένας έχει ένα ή περισσότερα αγαπημένα. Όταν όμως ακούς ένα τραγούδι που μπορείς να του δώσεις εικόνα, που είναι βγαλμένο από τη ζωή, δεν μπορείς παρά να αφεθείς στον ήχο του.
Οι περισσότεροι ίσως γνωρίζετε το τραγούδι «Save the Last Dance for me», αλλά μάλλον δεν γνωρίζετε την ιστορία που το συνοδεύει. Μπορεί να είναι θλιβερή αλλά παραμένει όμορφη και συγκινητική, βγαλμένη από την ψυχή του δημιουργού του.
Ο Doc Pomus γεννήθηκε στο Brooklyn και ήταν γιος Εβραίων μεταναστών. Το πραγματικό του όνομα ήταν Jerome Solon Felder και μεγάλωσε για να γίνει γνωστός ως τραγουδιστής, αλλά κυρίως σαν στιχουργός και τραγουδοποιός. Ήταν από μικρός λάτρης της blues και μεγαλώνοντας αγάπησε και το rock n roll.
Μικρός είχε πολιομυελίτιδα, που τον ανάγκασε να περπατά με πατερίτσες. Κάτι όμως που δεν τον εμπόδισε να βγαίνει με αυτές στην σκηνή. Έχοντας μεταπολιομυελιτιδικό σύνδρομο και σε συνδυασμό με ένα ατύχημα, καθηλώθηκε σε αναπηρική καρέκλα. Ούτε αυτό φαίνεται να τον πτόεισαι, αφού συνέχισε να γράφει ασταμάτητα τραγούδια.
@nytimes.com
To «Save the Last Dance for me» κυκλοφόρησε το 1960 από τους «The Drifters» και έμεινε στην κορυφή των charts για τρεις εβδομάδες. Αργότερα έγινε τουλάχιστον 5 φορές διασκευή, με την πιο πρόσφατη να είναι αυτή του Michael Bublé.
Σύμφωνα με μια συνέντευξη που παραχώρησε ο Lou Reed –που συνεργάστηκε με τον Doc Pomus- σε εκπομπή του Elvis Costello το 1990, το τραγούδι γράφτηκε την ημέρα του γάμου του. Η έμπνευση του ήρθε όταν έβλεπε την γυναίκα του να χορεύει με τους καλεσμένους αλλά εκείνος δεν μπορούσε να την συνοδεύσει.
Οι στίχοι του τραγουδιού μιλάνε για έναν άδρα που λέει στην γυναίκα του ή το κορίτσι του, πως μπορεί να χορέψει με όποιον θέλει, αλλά να μη ξεχάσει εκείνον με τον οποίο θα επιστρέψει σπίτι στο τέλος της νύχτας. Και την προτρέπει να «Φυλάξει έναν τελευταίο χορο για εκείνον». Ο γάμος τους δυστυχώς κράτησε μόλις 5 χρόνια, ωστόσο το τραγούδι που γράφτηκε γι' αυτόν «κράτησε» πολύ περισσότερο...