Ανακάλυψη: Μια ολόκληρη ήπειρος χαμένη στα βάθη των ωκεανών!

Χαμένη κάτω από τόνους ηφαιστειακής λάβας, ξεχασμένη στα βάθη των ωκεανών, αλλά και της λήθης...

Μια νέα, άγνωστη μέχρι σήμερα ήπειρο φέρνουν στο φως οι επιστήμονες. Πρόκειται για τη μικροήπειρο με το όνομα Μαυρικία. Βρίσκεται θαμμένη στον Ινδικό ωκεανό, κάτω από τα γνωστά τουριστικά νησιά του Μαυρίκιου και της Ρεϋνιόν. Σύμφωνα με την επιστημονική ομάδα που έκανε την ιστορική ανακάλυψη, το μέγεθος της Μαυρικίας είναι περίπου τριπλάσιο της Κρήτης και δημιουργήθηκε πριν από περίπου 60 εκατ. χρόνια, όταν διαχωρίστηκαν η Ινδία και η Μαδαγασκάρη. Στη συνέχεια, όμως, θάφτηκε κάτω από τεράστιες μάζες ηφαιστειακής λάβας.

Οι ερευνητές από τη Νορβηγία, τη Βρετανία, τη Γερμανία και τη Ν. Αφρική που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό γεωεπιστημών "Nature Geoscience", πιστεύουν ότι η ήπειρος δημιουργήθηκε όταν καυτές στήλες μάγματος αναδύθηκαν από το εσωτερικό της Γης στην επιφάνεια, διασπώντας την τεκτονική πλάκα της προϋπάρχουσας μεγάλης αρχαίας υπερηπείρου, που έσπασε σε επιμέρους κομμάτια (Μαδαγασκάρη, Ινδία, Αυστραλία, Ανταρκτική).

Πριν από περίπου 750 εκατ. χρόνια υπήρχε μια τεράστια υπερήπειρος, η Ροντίνια. Η Μαυρικία αποτελούσε τμήμα αυτής της αρχαίας έκτασης γης. Οι ερευνητές ανέλυσαν δείγματα άμμου από τις παραλίες του σημερινού Μαυρίκιου (900 χλμ. ανατολικά της Μαδαγασκάρης) και διαπίστωσαν ότι περιέχουν κρυστάλλους του ορυκτού ζιρκονίου, που χρονολογούνται προ 600 εκατ. ετών έως 2 δισ. ετών. Αυτό σημαίνει, κατά τους επιστήμονες, ότι αποτελούν ίχνη της πανάρχαιας βυθισμένης πια ηπείρου, τα οποία αργότερα ήρθαν στο φως μετά από ηφαιστειακές εκρήξεις.

Τμήματα της θαμμένης σήμερα Μαυρικίας πρέπει να υπάρχουν σε βάθος περίπου δέκα χιλιομέτρων κάτω από τον Μαυρίκιο και τον Ινδικό ωκεανό. Όταν η Ινδία άρχισε να απομακρύνεται σταδιακά από τη Μαδαγασκάρη, πριν από 85 εκατ. χρόνια, η μικρή ήπειρος της Μαυρικίας με τη σειρά της διασπάστηκε από τη Μαδαγασκάρη πριν από 83,5 έως 61 εκατ. χρόνια και τελικά εξαφανίστηκε κάτω από τα κύματα.

Αναλύσεις του βαρυτικού πεδίου της Γης αποκαλύπτουν διάφορες περιοχές όπου ο φλοιός του πλανήτη κάτω από το βυθό του Ινδικού ωκεανού είναι πιο παχύς από τον φυσιολογικό ωκεάνιο φλοιό (έχει πάχος 25 έως 30 χλμ έναντι του συνήθους πάχους 5 έως 10 χλμ), γεγονός που πιθανώς οφείλεται στα διάσπαρτα απομεινάρια της βυθισμένης Μαυρικίας. Και άλλες περιοχές των βυθών στους ωκεανούς πρέπει να κρύβουν παρόμοια υπολείμματα αρχαίων ηπείρων - φαντασμάτων.