Σαν σήμερα: Γεννήθηκε ο «Air» Jordan

Χωρίς αμφιβολία πρόκειται για τον μεγαλύτερο καλαθοσφαιριστή όλων των εποχών. Εγωιστής, ψώνιο, θεαματικός, με εκατομμύρια στις τσέπες και έξι δαχτυλίδια. Όσο κι αν πολλές φορές η εξωγηπεδική του ζωή μας έκανε να τον αντιπαθήσουμε λίγο, αυτά που έκανε μέσα στο γήπεδο δεν μπορούν να σβηστούν, γιατί τα αριστουργήματα είναι αμαρτία να καταστρέφονται.

Γεννήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου του 1963, στο Brooklyn της Νέας Υόρκης. Εκείνη την περίοδο, η περιοχή του Brooklyn δεν ήταν όπως είναι σήμερα, γεμάτη νεολαία που κατακλύζει τα μπαρ, ή που πρωτοστατεί στα εναλλακτικά κινήματα που ξεκινούν από την μητρόπολη του κόσμου και κατακτούν όλον τον πλανήτη. Ήταν μια επικίνδυνη γειτονιά. Γι’ αυτό και οι γονείς του με την πρώτη ευκαιρία, κι όσο ήταν ακόμα μικρός, αποφάσισαν να μετακομίσουν στην Βόρεια Καρολίνα, σε μια μικρή πόλη με το όνομα Wilmington.

@gq.com

Εκεί ο μικρός Michael θα μεγαλώσει μέσα στα αθλήματα. Η πορτοκαλί μπάλα ήταν η τελευταία που έπιασε στα χέρια του. Η μεγάλη του αγάπη όταν ήταν μικρός ήταν το Baseball (κάτι που φάνηκε και αργότερα), ενώ έπαιζε και λίγο American Football.

Μπάσκετ ξεκίνησε να παίζει στο γυμνάσιο. Ο Michael ήταν από μικρός εξαιρετικά ανταγωνιστικός και ήθελε να κερδίζει σε ότι άθλημα κι αν έπαιζε. Ήταν τέτοια η ανταγωνιστικότητά του που ο πατέρας του αργότερα δήλωσε: «Αυτό που έχει είναι ένα πρόβλημα ανταγωνισμού. Λες και γεννήθηκε με αυτό. Ο άνθρωπος που προσπαθεί να υπερβεί περισσότερο στη ζωή του είναι ο εαυτός του».

Στο λύκειο έπαιζε στην ομάδα μπάσκετ και στην δεύτερη χρονιά του προσπάθησε να μπει στην ομάδα των τελειόφοιτων αλλά του είπαν πως ήταν αρκετά κοντός (τότε 1.80) για να παίξει. Όμως τα κατορθώματά του με την ομάδα των δευτεροετών απέδειξαν πως οι προπονητές έκαναν λάθος μαζί του. Και ίσως ήταν η τελευταία φορά...

Την επόμενη χρονιά πήρε 10 πόντους σε ύψος. Πέρασε δυο χρόνια στην ομάδα με περισσότερους από 20 πόντους Μ.Ο. ανά αγώνα. Στην δεύτερη χρονιά οι μέσοι όροι του έφτιαχναν triple-double: 29.2 πόντους, 11.6 ριμπάουντ και 10.1 ασίστ. Γι’ αυτό και επιλέχθηκε στην παναμερικανική ομάδα.

Δέχθηκε προτάσεις από πέντε πανεπιστήμια. Αλλά έμεινε στην Βόρεια Καρολίνα, πηγαίνοντας στο ομώνυμο πανεπιστήμιο για να σπουδάσει πολιτιστική γεωγραφία. Από την πρώτη του χρονιά στο κολλέγιο έπιασε θέση βασικού. Έπαιζε με μεγαλύτερούς του, αλλά κατάφερε να έχει 13.5 πόντους Μ.Ο. Πέτυχε το νικητήριο καλάθι με το οποίο κέρδισαν το κολεγιακό πρωτάθλημα και πήρε το βραβείο ως ο καλύτερος πρωτοετής στο NCAA.

@northcarolina.rivals.com

Τις επόμενες δυο χρονιές η κολεγιακή ομάδα του Πανεπιστημίου της Βόρειας κρολίνας ήταν φαβορί αλλά αποκλείστηκε δυο φορές στους «16», με τον Jordan να έχει μέσους όρους κοντά στους 20 πόντους. Μετά την τρίτη χρονιά, αν και θα μπορούσε να μείνει για ακόμα μια, ο Jordan δήλωσε συμμετοχή στο draft του 1984. Το draft που άλλαξε την ιστορία του NBA.

Φανταστείτε πως ο Jordan επιλέχθηκε στο no. 3 από τους Chicago Bulls. Στο no.1 εκείνης της χρονιάς επιλέχθηκε ο θηριώδης Hakeen Olajuwon («Hakeem the Dream»), που εντάξει άφησε εποχή στο NBA, κατακτώντας και δυο φορές το πρωτάθλημα (όταν έλειπε βέβαια ο Jordan). Όμως από πάνω του επιλέχθηκε ο Sam Bowie, ένας σέντερ με ονειρική καριέρα στο κολέγιο που όμως πέρασε και δεν ακούμπησε στο NBA, κυρίως λόγω των πολλών τραυματισμών του. Την πεντάδα έκλειναν ο συμπαίκτης του στο πανεπιστήμιο Sam Perkins και ο μετέπειτα κολλητός του φίλος, Charles Barkley. Ο ρέκορντμαν σε ασιστ του NBA, John Stockton, είχε επιλεγεί στο no.16!

Η ζωή του Chicago είχε μόλις ξεκινήσει. Και θα γινόταν άμεσα συνυφασμένη με την ιστορία της πόλης. Μόνο ο Αλ Καπόνε μπορεί σήμερα να τον κοντράρει. Οι Chicago Bulls χτίζονταν. Και από την πρώτη χρονιά του Jordan επέλεξαν να χτιστούν γύρω του, αφού ο μέσος όρος του έφτασε τους 28.2 πόντους και ψηφίστηκε Rookie of the Year.

Τα στατιστικά του ήταν τέλεια. Την 3η του χρονιά είχε μέσο όρο 37.1 πόντους, νούμερο που δεν έπιασε ποτέ ξανά. Αλλά οι Bulls έφτασαν το πολύ μέχρι τον δεύτερο γύρο των playoff. Εκείνη την χρονιά ήρθε με ανταλλαγή το no.5 του draft του 1987, o Scottie Pippen. Πολύ αργότερα, ο Jordan παραδέχθηκε πως ο Pippen πρόσθεσε αυτό ακριβώς που χρειαζόταν ώστε η ομάδα να αλλάξει επίπεδο.

@thebestten.wordpress.com

Δυο χρονιές αποκλεισμός στους τελικούς της Ανατολής από τα «Bad Boys» του Detroit. Όμως ο χρόνος μετρούσε αντίστροφα. Την σεζόν 1990-91, οι Bulls του Michael Jordan με τον ίδιο μπροστάρη (31.5 πόντους Μ.Ο.), κατέκτησαν το πρώτο από 6 πρωταθλήματά τους. Ακολουθήσαν άλλα δυο, με το three – peat να γίνεται πραγματικότητα.

Ύστερα ο Jordan χωρίς κανέναν προφανή λόγο (αν και μερικοί είπαν πως το έκανε για τα λεφτά της επιστροφής), ανακοίνωσε πως αποσύρεται από το μπάσκετ. Η είδηση έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στο Chicago αλλά και ανάμεσα σε όλους τους μπασκετόφιλους.

Έλειψε δυο σεζόν παίζοντας Baseball. Και μετά επέστρεψε. Το μπλουζάκι που τύπωσε η Nike, με την στάμπα «I’m back» πούλησε εκατομμύρια κομμάτια σε όλον τον κόσμο. Ο Jordan έπαιζε σαν να μην πέρασε μια μέρα. «Περπατούσε» στο αέρα, έκανε άλμα από την βολή και κάρφωνε, ο παίκτης που τον μάρκαρε έπεφτε και αυτός βρισκόταν ακόμα ψηλά. Οι Bulls έκαναν ένα ακόμα three-peat.

Τότε ο Michael Jordan αποσύρθηκε ξανά. Στα 35 του βέβαια πια. Όμως δεν άντεξε πολύ. Επέστρεψε ξανά(!) δυο χρόνια μετά, για να παίξει δυο χρόνια, μέχρι που έκλεισε τα 40, στους Washington Wizards. Με μέσους όρους πάνω από 20 πόντους.

Το 2006, επένδυσε στο NBA και έγινε ένας από τους ιδιοκτήτες των Charlotte Bobcats, που σήμερα αγωνίζονται ως Νew Orleans Pelicans. Η προσωπική του ζωή ήταν αρκετά άστατη και το όνομα του έκανε αρκετές φορές την εμφάνισή του σε σκάνδαλα. Όμως αυτό δεν έχει και πολύ σημασία.

Ο Michael Jordan ήταν αυτός που έκανε (μαζί με 5-6 ακόμα) το NBA, ένα παγκόσμιο φαινόμενο. Που έκανε εκατομμύρια ανθρώπους να αγαπήσουν το μπάσκετ και εκατομμύρια παιδιά να προσπαθήσουν να τον φτάσουν. Ήταν ο άνθρωπος που νίκησε την βαρύτητα, ο «Air» Jordan, που θα μείνει για πάντα έτσι στο μυαλό μας, ως ο ιπτάμενος και τζέντλέμαν που όμως έβγαζε γλώσσα. Ο κυρίαρχος των παρκέ που «πετούσε» με την κοκκινόμαυρη φανέλα, είτε φορώντας το «23» είτε το «45». Φυσικά, δεν έβγαλε και λίγα λεφτά. Λέγεται πως η περιουσία του φτάνει το 1 δις δολάρια. Αλλά ούτε αυτό έχει σημασία. Ό, τι πληρώνεις παίρνεις. Κι ο Michael Jordan είναι ακόμα το καλύτερο «προϊόν» που έχει βγάλει το μπάσκετ...