Γιατί το Πάσχα είναι κινητή εορτή;

Το Πάσχα είναι κινητή εορτή και αλλάζει κάθε χρόνο ημερομηνία που πάντοτε πέφτει μετά την εαρινή ισημερία.

Στην αρχή των χριστιανικών χρόνων, στην Ανατολή το Πάσχα εορταζόταν την 14η ημέρα του μήνα Νισάν, που αντιστοιχεί στους δικούς μας Μάρτιο/Απρίλιο, την ίδια ημέρα που ο Ιησούς παρέδωσε το πνεύμα του στον Γολγοθά. Την γιόρταζαν όποια ημέρα κι αν έπεφτε. Στην Δύση από την άλλη εορταζόταν πάντα Κυριακή, μετά την εαρινή πανσέληνο.

Οι συζητήσεις μεταξύ Ανατολής και Δύσης ήταν πολλές και έντονες, ώστε να βρεθεί μια λύση για τον κοινό εορτασμό της μεγάλης αυτής γιορτής της Χριστιανοσύνης. Οι συζητήσεις παραλίγο να οδηγήσουν σε σχίσμα, το οποίο αποφεύχθηκε με την παρέμβαση του Αγίου Ειρηναίου, του επισκόπου της σημερινής Λυών.

Η Πρώτη Οικουμενική Σύνοδος που έγινε στη Νίκαια το 325 μ.Χ. αποφάσισε να δώσει τέλος στο ζήτημα. Συμφωνήθηκε να μην εορτάζεται μαζί με το Πάσχα των Εβραίων και να εορτάζεται όπως στην Δύση, δηλαδή πάντα Κυριακή, η οποία θα ακολουθεί την πρώτη πανσέληνο της εαρινής ισημερίας.

Η απόφαση αυτή βρήκε πολλά εμπόδια στα χρόνια που ακολούθησαν, αλλά το Πάσχα εορταζόταν πλέον την πρώτη Κυριακή μετά την πανσέληνο που ακολουθούσε την εαρινή ισημερία. Ωστόσο όταν το Ιουλιανό ημερολόγιο έδωσε την θέση του στο Γρηγοριανό, το οποίο διαφέρει κατά 13 ημέρες από το προηγούμενο, το Πατριαρχείο της Κωνσταντινούπολης και η Εκκλησία της Ελλάδας μπορεί να ακολούθησαν το νέο Ημερολόγιο, αλλά συνέχισαν τον καθορισμό του Πάσχα με το παλιό. Έτσι γι’ αυτό δεν συμπίπτει πάντα το Πάσχα των Ορθόδοξων και Πάσχα των Καθολικών, οι οποίοι προσάρμοσαν και τον καθορισμό του Πάσχα στο νέο Ημερολόγιο.

Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Εκκλησία λοιπόν, η ημερομηνία της εορτής του Πάσχα είναι πάντα μεταξύ της 4ης Απριλίου και της 8ης Μαΐου. Ρυθμιστής παραμένει η πρώτη πανσέληνος μετά την εαρινή ισημερία, όπως το καθόρισε η Α' Οικουμενική Σύνοδος.